از علت تا راه های درمان ریزش مژه

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

ریزش مژه مشکلی است که زیبایی چشمان را برهم می زند. گاهی به یکباره مژه هایتان دچار ریزش می شود و شما برای دانستن دلیل ریزش مژه و یافت راههای درمان به مطب های پوست و مو مراجعه می کنید. فرم مژه ها و میزان پرپشتی و طول آنها موضوعی است که به طور ژنتیکی تعیین می شود، ولی اگر شما قبلا مژه ای پرپشت یا بلند داشته اید و حالا دچار ریزش مژه شده اید، در این صورت علل متعددی می تواند عامل این موضوع باشد که به ترتیب اهمیت، توسط متخصص پوست باید بررسی و درمان شود. ریزش موهای مژه می تواند ناشی از انواع التهاب موضعی و عفونت ها، بیماری های خودایمنی، بعضی از تومورهای لبه پلک، بیماری های داخلی و غدد، وضعیت روحی و روانی و میزان استرس های وارده به فرد و نیز عوارض مصرف برخی از داروها باشد.

علل ریزش مژه ها اختلالات تغذیه ای و ریزش مژه اختلالات تغذیه ای از جمله کمبود پروتئین، کمبود بیوتین و کمبود آهن از سایر دلایل ریزش ابرو و مژه هستند. برخی عفونت ها مثل سیفلیس، عفونت ویروسی مثل ویروس تب خال، جذام، عفونت های قارچی و برخی دلایل عفونت های انگلی نیز منجر به بروز این عارضه می گردد. از جمله demodicosis که نوع فولیکولاروم آنها با عارضه ریزش مژه به همراه شوره همراه است. ضربات یا تروماها از دلایل دیگر ریزش مژه ها هستند، مثلاً کسانی که دچار تریکوتیلویانیا هستند و عادت به کندن مژه ها دارند با کاهش حجم ابرو یا مژه ها مواجه می شوند. التهاب لبه پلک ها در التهاب های لبه پلک ها که بلفاریت نامیده می شود، به دلیل تورم و ادم حاصله از این حالت، مژه ها راحت تر از معمول کنده شده و ریزش آنها تسریع می گردد. ولی باید توجه کنید که در این حالت ریزش کامل یک یا چند قسمت از مژه ها ناشایع است و فقط به هنگام شستشو و یا مالش پلک ها ممکن است تعدادی از مژه ها به دست بیمار بیایند. التهاب لبه پلک ها می تواند ناشی از عفونت، درماتیت سبوره، آلرژی و یا ضربه و دستکاری محل باشد.

عفونت های ناشی از استافیلوکوک در لبه پلک لازم است سریعا کنترل و درمان شود، در غیر این صورت اگر التهاب طولانی شود و یا تکرار گردد، احتمال ریزش مژه ها به دلیل ادم حاصله وجود دارد. در درماتیت سبوره نیز در واقع یک نوع التهابدر لبه پلک ها حادث می گردد و تورم و پوسته ریزی ایجاد می کند. این حالت نیز اگر شدید باشد و کنترل نشود، احتمال ریزش مژه وجود خواهد داشت. بعضی اوقات در حالت های عفونت شدید باکتریایی (مانند تب مخملک) نیز ریزش و کم پشتی مژه ها قابل مشاهده است که البته بعد از رفع بیماری، قابل برگشت است. البته عفونت های ناشایع تری از قبیل سل پوستی یا جذام نیز باعث ریزش های خاصی در ابرو و مژه ها می شوند که در بیماران معدودی قابل بررسی است و جزو علل شایع بیماری محسوب نمی شوند. عفونت های ویروسی شدید که باعث تب و ضعف عمومی می شوند، می توانند با ریزش موقت موها از جمله مژه ها همراه شوند که این حالت نیز بعدا قابل برگشت است.

گاهی اوقات التهابات لبه پلک ها ناشی از بیماری موضعی یا داخلی نیست و صرفا به علت ضربه و آسیب از جمله مالش شدید پلک ها (در نتیجه خارش مزمن ناحیه) و نیز حساسیت به وسایل آرایشی مختلف از جمله سایه چشم، خط چشم و به ویژه ریمل می باشد. ریمل و خط چشم هایی که ضدآب هستند و شستن آنها به آسانی صورت نمی گیرد، می توانند باعث حساسیت تماسی یا آلرژیک شده و التهاب لبه پلک ها را به همراه داشته باشند و یا احیانا موقع شستشو باعث مالش شدید مژه ها و پلک ها شوند که در هر دو صورت، بیمار با ریزش مژه ها مواجه خواهد شد. داروها باید گفت داروها نیز می تواند دلیل دیگری بر ریزش مژه ها باشند از جمله رتینوئیدها، هپارین، آندروژن ها، داروهای ضد کلسترول داروهای ضد تیروئیدی، پروسپرانول، اسید والپروئیک و داروهای ضد انعقادی. داروهای شیمی درمانی و همچنین رادیوتراپی در تومورهای چشمی نیز با ریزش ابرو و مژه همراه است. تلوژن افلوویوم با افزایش ریزش موهای فرد که وارد فاز استراحت شده اند مشخص می شوند.

معمولاً دلیل آن وضعیت روحی و یا بیماری سیستمیک است که فرد اصولاً پس از یک استرس روحی شدید یا استرس های مکرر مزمن دچار آن می شود. ریزش موی سکه ای یکی دیگر از علل شایع ریزش مژه ها، ریزش موی سکه ای (آره آتا) است. در این حالت تمام یا قسمتی از مژه ها به طور ناگهانی خالی می شود. این حالت می تواند در ناحیه ابرو و کف سر و … نیز رخ دهد. این حالت یک بیماری ایمنی محسوب می شود و با توجه به شدت بیماری، درمان های خاصی را می طلبد. راههای درمان ریزش مژه ها مژه ها با درمان عوامل ایجاد شده آن میسر است. بسیاری از بیماری های گفته شده با ریزش بدون اسکار مژه همراه است و در برخی ریزش مژه همراه با اسکار می باشد. در مواردی که ریزش مژه با وجود اسکار همراه است، پیوند مو راهکار درمانی است و در مواردی که ممکن نباشد می توان از مژه مصنوعی استفاده کرد.

آرایش مژه ها توسط ریمل یا استفاده مکرر از مژه های مصنوعی یکی دیگر از علل ریزش و کم پشتی مژه هاست. البته در صورتی که از ریمل های واتر پروف استفاده می کنید و به سختی آن را پاک می کنید در پاسخ به ضربات و محکم پاک کردن مژه ها ریزش رخ خواهد داد. از طرف دیگر ایجاد حساسیت و آلرژی نسبت به چسب یا مواد آرایشی و پاک کننده ها می تواند با ایجاد اگزما و خارش منجر به ریزش مو و مژه شود. اگر ریزش مژه ها در اثر ابتلا به بیماری آلوپسی آره آتا باشد، باید درمان دارویی خاص خودش را پیگیری کرد که این درمان ها در بسیاری از موارد، نتایج خوب و مثبتی دارند. ریزش هایی را که به دلیل عوامل خارجی مانند آرایش زیاد به وجود می آیند هم می توان با حذف آن ماده خارجی (مانند ریمل، فرمژه یا حتی خط چشم) تاحد زیادی درمان کرد. دلایل دیگر ریزش مژه و ابرو بیماری های داخلی و هورمونی از جمله کم کاری و پرکاری تیرویید. کم کاری هیپوفیز و کم کاری غده پاراتیرویید نیز در تعداد معدودی از بیماران قابل بررسی است.

مصرف طولانی مدت برخی داروها از جمله داروهای ضد کلسترول، ضد انعقاد خون ، ضد تیرویید، ایندرال، والپروییک اسید. ریزش مژه ها به دنبال مصرف کوکائین نیز گزارش شده است. مسمومیت با داروهایی مانند بیسموت، آرسنیک و مصرف زیاد ویتامین A در بیمارانی خاص. رژیم های لاغری بسیار کم کالری یا سوء تغذیه انواع کم خونی (آنمی) به ویژه کم خونی فقر آهن و کم خونی داسی شکل بیماری های مزمنی مانند آکنه، روزاسه و پسوریازیس در بیمارانی که علایم دیگر بیماری را داشته باشند.

رادیوتراپی برای تومورهای چشم آسیب های حرارتی (چه گرما و چه سرما) در ناحیه پلک ها و حاشیه پلک ها؛ مثل انواع سوختگی و نیز فریز کردن پلک ها. تتوی لبه پلک ها و پشت پلک ها با ایجاد عفونت، التهاب مزمن و یا آلرژی به مواد مورد استفاده. وضعیت روحی و روانی فرد نیز بسیار مهم بوده و میزان استرس های وارده به فرد و نیز نحوه مقابله فرد با استرس های محیطی قابل بررسی است. برخی از بیماران به ویژه نوجوانان به دنبال حالات روحی مانند تنش، افسردگی، ترس، اضطراب و بی قراری دچار حالتی به نام تریکوتیلومانیا می شوند.ضربات یا تروماها از دلایل دیگر ریزش مژه ها هستند، کسانی که دچار تریکوتیلویانیا هستند و عادت به کندن مژه ها دارند با کاهش حجم ابرو یا مژه ها مواجه می شوند.اين بيمارى در مبحثى جداگانه در همين سايت توضيح داده شده است.