مواد غذایی اغلب موجب میگرن می شدند. افرادی که میگرن دارند باید سعی کنند حساسیت های بالغوه غذایی خود را شناسایی کنند. رژیم های حذفی می تواند غذاهای مشکل آفرین را معلوم کند. هیپوگلسیمی واکنشی نیز احتمالا موجب میگرن می گردد.

موادی که معمولا موجب میگرن می شوند :
آمین های وازواکتیو که موادی هستند که موجب گشاد شدن عروق خونی می شوند ( تیرامین و فنیل اتیل آمین از شکل های متداول آن است ) ، پنیر کهنه ، جگر مرغ ، شاه ماهی شور ، سوسیس ، گوشت فرآیند شده ، خامه ترش ، شکلات ، موز ، پیاز ، لاکتوز ( قند شیر ) در افرادی که عدم تحمل لاکتوز دارند می تواند سبب میگرن شود ، محصولات شیری ، اسپارتام ، محصولات غذایی حاوی شیرین کننده های مصنوعی نیتریت ها ( نگهدارنده ها و رنگ دهنده های گوشت ) ، سوسیس ، سالامی ، گوشت فرآیند شده ، قهوه ، نوشیدنی های غیر الکلی ، مس ( غذاهایی که حاوی مس بالایی هستند می توانند موجب گشاد شدن عروق و میگرن شوند ) ، شکلات ، چایی ، مغز ها ، صدف ، جوانه گندم ، مونوسدیم گلوتامات ( افزایش دهنده طعم ) ، غذاهای فرآیند شده

مکمل های توصیه شده :
منیزیم و ویتامین B6:
پایین بودن میزان منیزیم بدن، احتمالا خطر تنگی و انقباض عروق خونی را افزایش می دهد، به ویژه در زنانی که میگرن آنها در دوران قاعدگی یا بارداری عود می کند، منیزیم و ویتامین B6 موثر است. مقدار توصیه شده 600-400 mg منیزیم، 50mg ویتامینB6 در روز می باشد.

اسید های چرب امگا- 3:
اسید های چرب امگا3 احتمالا تعداد و شدت حملات میگرن را کاهش می دهد. مقدار توصیه شده 4-2g ،EPA (به صورت کپسول روغن ماهی) در روز می باشد.

ویتامین D و کلسیم:
ویتامین D و کلسیم احتمالا تعداد و شدت میگرن را کاهش می دهد. مقدار توصیه شده 10mg ویتامینD ، 600mg کلسیم در روز می باشد.