ناپایداری ستون مهره ها
ضربات شدید به سر و گردن رباط های اطراف ستون مهره گردنی را کشیده و دچار پارگی میکند. در نتیجه رباط های آسیب دیده نمیتوانند مهره ها را به خوبی در کنار هم نگه دارند که این وضعیت موجب ناپایداری و حرکت مهره ها می شود.بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی هم ممکن است رباط های اطراف ستون مهره گردنی را شل تر کرده و سبب ناپایداری مهره ها شوند. حرکت نامناسب مهره ها و ناپایداری مهره ها زمینه ساز تنگی کانال نخاعی میشود.
تنگی مادرزادی
این افراد بطور مادرزادی دچار تنگی کانال نخاعی هستند که اغلب علائم خاصی ندارند ولی با کوچکترین آسیبی به گردن و ستون مهره ها علائم ظاهر می شود.افزایش سن تنگی را تشدید کرده و میتواند موجب بروز مشکلات بیشتری نیز گردد. با افزایش سن استخوان هایی از حلقه استخوانی جسم مهره به دورن رشد کرده و سبب تنگ تر شدن فضای درونی آن میشوند.
دژنرسانس
دژنرسانس یا خراب شدن بافت شایعترین علت تنگی کانال نخاعی است. این وضعیت به علت ضربات مکرر و فشارهایی که در طول عمر بتدریج به ستون مهره وارد شده و آن را فرسوده و تخریب میکند رخ میدهد. دیسک بین مهره ای بتدریج آب خود را از دست داده و قدرت ارتجاعی آن کم شده، کوچک و کم ارتفاع شده و در نتیجه فاصله بین مهره ها کاهش میابد.رباط های اطراف مهره نیز بتدریج کلفت تر شده و با برآمده شدن به درون کانال رشد کرده و سبب تشدید تنگی میشوند.
هرنی دیسک
فتق دیسک بین مهره ای یا هرنی دیسک به دلیل پاره شدن حلقه اطراف دیسک و بیرون زدن قسمت ژلاتینی درونی آن در قسمت پشت رخ می دهد.ضربات شدید به سرو گردن میتوانند در بروز این بیماری نقش داشته که موجب جابجایی دیسک به درون کانال نخاعی و تنگ شدن فضای آن و بروز علائم تنگی کانال میشود.