پلاسما در اصل گازیست یونیزه؛ شامل یونها و الکترونهای بسیار فرار و خنثی که آزادانه حرکت می کنند..بعلت تفاوت الکترومغناطیسی موجود بین نوک وسیله و بدن انسان ، این تخلیه یونی موجب تخریب بافتی و تصعید اجزای پوست سطحی می شود.تصعیدیاSUBLIMATION یک واژه فیزیکی است که برای تبدیل مستقیم جامد به گاز کاربرد دارد. همزمان بعلت گرمای شدید ایجاد شده درسطح پوست وکانونی شدن گرما ، تحریک بافتی ( سلول سازی و کلاژن سازی ) در لایه پوست عمقی نیز رخ می دهد.که درمورد چین و چروک ،پلکسر فقط درمورد چین وچروک هایی که ناشی از پوست اضافه میباشد موثر بوده و درسایر موارد تاثیری ندارد. درخیلی از موارد استفاده از بوتاکس، لیزر ، میکرونیدلینگ یا …. درمان اصلی میباشند.

روش و مکانیزم اثر
روشی مثل لیزر سطحی پوست است که با تصعید سلولهای سطحی پوست باعث سوختگی در پلک میشود.هنگام درمان ، به علت سوختگی سطحی بر روی نقاط درمان شده لخته تشکیل می شود که بعد از یک هفته جدا شده و اثری از کبودی یا اسکار برجای نمی ماند. این در نتیجه عملکرد بسیار سطحی پلکسر است.پس از بهبودى ،پوست ناحیه براق و سفتتر میشود. بدلیل سوختگی ایجاد شده , ممکن است ( هنوز مطالعه ای روی این تکنیک انجام نشده است ) تغییرات پیگمان ( رنگ ) و یا واکنش غیر قابل کنترل به سوختگی بوجد بیاید. پس در پوستهای با ریسک بالا ( تیره ) باید احتیاط کرد. معمولا بین ۳-۱ جلسه درمانی لازم است که معمولا بفواصل 1-2 ماه انجام میشود.

مواردی که روش پلاسما قابل استفاده است
این روش برای مواردی که کمی پوست اضافه پلک مختصر روی پلک فوقانی استفاده میشود. گاهی برای پوست کمی که پس از جراحی بلفاروپلاستی ( پف پلک بالا ) باقی مانده است نیز استفاده میشود.

عوارض
هنوز مطالعه علمی در مورد این نوع دستگاه و جراحی وجود ندارد. بنابراین هیچ شواهدی دال بر عوارض , میزان اثر , طول ماندگاری, میزان صدمه به چشم ( زیر ناحیه سوختگی پلک ) , غده اشکی ( در محل سوختگی ) و دیگر ساختمانها وجود ندارد. بنابراین در موارد یا کاربرد ندارد ( بر اساس مکانیزم اثر ) و یا ریسک بالا دارد

در موارد زیر این روش نباید استفاده شود
- میزان زیاد پوست اضافی روی پلک بالا
- پف يابیرون زدگی چربی پلک ( پف پلک بالا ) چه در بخش داخلی پلک و چه در بخش وسط پلک بالا
- افتادگی همزمان پلک بالا ( کوچکتر بودن شکاف پلکی )
- افتادگی همزمان ابروها
- افراد با پوست تیره رنگ