موشهای فلج، پس از درمان با سلولهای بنیادی توانستند راه بروند و دوباره حس کنند !
بافتهای بازسازی شده ای- که حاوی سلولهای بنیادی انسانی هستند- توانسته اند امکان راه رفتن مستقل و درک حسی دوباره را برای موشها فراهم کنند و موشهایی- که در آنها کاشته شده بود- همچنین درجه ای از بهبود نخاع شوکی را نشان دادند. تحقیقی که در مجله مرزهای علم اعصاب منتشر شد توانایی سلولهای بنیادی را(سلولهای تمایز نیافته ای را- که میتواند به انواع مختلفی از سلولها تمایز یابد) در درمان بیماری نخاع نشان میدهد. غالبا آنچه نخاع را درگیر می کند باعث فلج نیمه تحتانی بدن میشود و درمان کامل، پس از قطع کامل نخاع، ادعایی است که هیچ گاه تحقق نیافته است.
به رهبری دکتر شولامیت لونبرگ در دانشکده تکنیون تکنولوژی، محققان، سلولهای بنیاد انسانی را درون موشهای دچار قطع نخاع کامل تزریق زدند. سلولها بنیادی ای که از درون غشای دهان گرفته میشوند، به عنوان سلولهای پشتیبان تحریک میشدند و عوامل رشد عصبی را ترشح میکردند. و این فرایند از فقط وارد کردن سلولهای بنیادی در طول نخاع در نوبت های مختلف، فراتر میرفت. و بخشی از تحقیق به ساختن داربستی سه بعدی به عنوان محیط کشت سلولهای بنیادی اختصاص یافت تا این سلولها مرتبط شوند و رشد کنند و به سلولهای پشتیبان تمایز یابند و این بافت های دست ساز، همچنین با ترومبین انسانی و فیرینوژن هم ساخته شدند و اینها، سبب استقرار و پشتیبانی از سلولهای عصبی در نخاع موش شدند.
موشهایی- که با این بافتهای همانند سازی شده حاوی سلولهای بنیادی درمان شدند- بهبودی در درک حس و حرکت را در مقایسه با موش های درمان نشده، نشان دادند.پس از سه هفته از وارد کردن سلولهای بنیادی، 42% موشهایی که در آنها، سلول بنیادی کاشته شده بود و فلج نیمه بدن داشتند، بهبود قابل ملاحظه ای در قدرت نگهداری وزن بدن، بر پاهای پشتی و راه رفتن پیدا کردند و 75% موشهای درمان شده، به تحریکات خفیف در پاهای پشتی و دم، واکنش نشان دادند... در برابر، موشهای دیگر که فلج نیمه تحتانی بدن(پاراپارزی) داشتند و سلولهای بنیادی به آنها تزریق نشد، بهبود حرکتی یا پاسخ حسی نشان ندادند.
به علاوه آسیب های نخاعی در موشهای درمان شده، تا حدی آرام گرفت و این، نشان میدهد که نخاع های آنها درمان شده است.در حالی که این نتیجه، وعده درمان را داده است ولی این تکنولوژی در همه موش های درمان شده موثر نمی باشد و تحقیقات زیاد لازم است تا مشخص شود چرا فرآیند کاشتن سلولهای بنیادی، در برخی حالات موفقیت آمیز است و در موارد دیگر موفقیت آمیز نیست. و گروه تحقیق بیان می کند این، نیاز به تحقیقات بیشتر را نشان میدهد تا ابزاری- که بر بهبود و درمان قابل ملاحظه نخاع تمرکز دارد- مشخص و واضح شود و فرآیند بهتری را بتوان ایجاد کرد و مداخله برتری، برای درمان درگیری نخاع مشخص کرد .
به رغم آنکه تحقیق، به نوبه خود درمانهای طبی درگیری نخاع را در انسان، به صورت کامل مشخص نمی کند، با این حال به راهی برای درمان اشاره میکند.و دکتر لیونبرگ میگوید: ( به رغم آنکه هنوز راهی بسیار طولانی هست تا این تحقیق به انسان برسد ، این تحقیق امید و آرزویی را ایجاد میکندخلاصه: موشها بهبود قابل ملاحظه در حرکت و ادراک حسی و بهبود نخاع، نشان دادند.
https://www.sciencedaily.com/releases/2017/11/171116132800.htm👇👇
