شکستگی استخوان شکستگی استخوان از جمله مهمترین آسیب های بدن است که بدنبال ضربه ایجاد میشود.
هر گونه تغییر شکل استخوان بدنبال ضربه، شکستگی نامیده میشود. به زبان دیگر اگر نیرویی که به استخوان وارد میشود بیش از حد تحمل آن بوده و بتواند شکل استخوان را تغییر دهد میگوییم شکستگی ایجاد شده است. این تغییر شکل ممکن است به اشکال متفاوت ظاهر شده و با شدت و ضعف همراه باشد. گاهی شکستگی بسیار واضح است. در این حال ضربه موجب میشود استخوان به دو و یا حتی چند تکه کاملا جدا از هم تبدیل شود. گاهی شدت ضربه وارده به حدی است که موجب خرد شدن استخوان میشود.

گاهی هم ممکن است شدت ضربه کمتر بوده و فقط یک ترک مویی در استخوان ایجاد کند. پس با اینکه نام شکستگی طیف وسیعی از حالات را در بر میگیرد با این حال مشخصه مشترک تمامی آنها در این نکته است که بر اثر نیرویی که به استخوان وارد شده، تداوم ماده استخوانی در طول آن به هم خورده و شکل استخوان تغییر میکند.

قدرت و سختی استخوان های بدن با هم متفاوت بوده و رفتار آنها در برابر نیروهای وارده فرق میکند. استخوان های ران و ساق (که در دسته استخوان های کورتیکال قرار میگیرند) چون تحت فشار وزن بدن هستند بسیار قوی و محکم بوده و تحمل زیادی نسبت به فشار هایی دارند که در طول محور به آنها وارد میشود ولی در مقابل نیروهایی که موجب خم شدن یا پیچش استخوان میشوند تحمل کمتری دارند. استخوان های اسفنجی مانند استخوان های مهره تحمل کمتری نسبت به فشار دارند. استخوان بچه ها قدرت ارتجاعی بیشتری نسبت به بالغین داشته و کمتر شکسته میشود و در صورت شکسته شدن هم شکل آن متفاوت است.

همراه با شکسته شدن استخوان آسیب های دیگری هم به بافت های دیگر اندام (مانند عضله، عصب، عروق، عضله، پوست و …) وارد میشود که گاهی اوقات شدت آن کم و گاهی زیاد است و در مواردی اهمیت این آسیب ها از خود شکستگی بیشتر است.