چغندر شامل آنتی اکسیدان قوی به نام آنتوسیانین است. بخش گوشتی قرمز مایل یه بنفش و پوست قرمز از مشخصه های آن است که در کارخانه ریشه و برگ آن پخته یا بخار پز شده یا به صورت ترشی در آمده و یا آب آن گرفته می شود. چغندر به عنوان یک منبع طبیعی به طور بالقوه افزایش دهنده عملکرد نیترات در رژیم غذایی حاوی حدود ۳۰۰ میلی گرم از این نیترات در هر ۱۰۰ گرم می باشد. چغندر وقتی خورده شد نیترات های غذایی از چغندر به اکسید نیتریت در بدن تبدیل می شود. اکسید نیتریک به عنوان یک گشاد کننده عروق عمل می کند، رگ های خونی را باز کرده و خون و اکسیژن بیشتری را به عضلات می رساند. در نتیجه سبب کاهش هزینه اکسیژن در ورزش می شود و ورزش های هوازی کمتر خسته کننده برای ورزشکار خواهد بود.

اثرات فیزیولوژیکی چغندر در ۳ دقیقه پس از مصرف با اوج فعالیت بعد از 90 دقیقه مشخص می شود و تقریباً تا ۶ ساعت بالا می ماند. سلامت کلی و مزایای تندرستی ممکن است تا 2 هفته پس از مصرف نیز وجود داشته باشد. ورزشکاران از کاهش هزینه اکسیژن تمرینات بهره مند خواهند بود، استقامت و تحمل را در تمرینات شدید بهبود می بخشد.

دانشمندان مطالعاتی برای ارزیابی تأثیر 500 میلی لیتر آب چغندر ارگانیک بر عملکرد کلی در مردان سالم را بررسی کردند. مطالعه ی اولیه که در سال 2009 انجام شد و دریافتکه یک پروتکل 6 روزه با مکمل آب چغندر زمان چرخه ی رسیدن به واماندگی را به 92 ثانیه افزایش می دهد و دو درصد عملکرد ورزشکار را در مقایسه با دارونمای آب توت سیاه افزایش می دهد. یک مطالعه تأثیر آب چغندر را ۲/۵ ساعت قبل از دوچرخه سواری چهار کیلومتر و دوچرخه سواری تایم تریل ۱۶/۱ کیلومتر جدا از هم به فاصله زمانی ۳ روز بررسی کرد. نتایج اولیه روی دوچرخه سواران مرد تمرین کرده مشخص کرد که بهبود عملکرد 2-3 درصد در مقایسه با دارو نما می باشد. به نظر می رسد مزایای چغندر در آزمایش های با زمان های طولانی تر کاهش می یابد. مطالعه ای در طول ۸۰ کیلومتر زمان آزمایش دوچرخه سواری برای دوچرخه سواران تمرین کرده که ۲/۵ ساعت قبل از شروع همان دوز نیم لیتر آب چغندر مصرف کردند، مزایای برجسته ای برای عملکرد نشان ندادند. تحقیقات از دوز 500 میلی لیتر برای مزایای تندرستی آن حمایت کردند که به صورت آبمیوه ۲/۵ ساعت قبل از تمرینات ورزشی کوتاه، شدید استفاده می شود. چند گزارش از گرفتگی عضلات شکم، اسهال و رنگ بنفش موقتی و بی ضرر ادرار ارائه شد.