کیست مویی یا کیست پیلونیدال یکی از بیماری­های مقعد بوده که در انتهای ستون فقرات ایجاد می­شود. علت اصلی بروز این بیماری برگشت تار مو به داخل پوست در آن ناحیه می­باشد. معمولا کیست مویی در مردان به علت پرمویی ایجاد شده و در سنین نوجوانی تا 40 سال شایع­تر است. از عوامل دیگر ابتلا به این بیماری می­توان به چاقی و ضافه وزن، کم­تحرکی و داشتن موهای زبر و کلفت اشاره کرد.

علائم کیست مویی :
- احساس درد شدید هنگام ایستادن و نشستن
- متورم و قرمز شدن پوست در ناحیه اطراف مقعد
- ترشح خون و چرک از آبسه
- به وجود آمدن چندین سوراخ در پوست آن ناحیه
- خارج شدن مو از آبسه
- تب و لرز شدید
- حالت تهوع و ایجاد عفونت

پزشک متخصص کیست مویی با در نظر داشتن جراحی و اقداماتی که بر روی سینوس پیلونیدال یا کیست مویی بیمار انجام داده است، می­تواند او را از بیمارستان مرخص نماید. پس از انجام عمل، اقدامات درمانی بیشتر جنبه­ی حمایتی داشته و در صورتی که تمام نکات به طور کامل رعایت شوند، روند بهبودی با سرعت بیشتری انجام می­گیرد و در نتیجه احتمال عود و عفونت کردن ناحیه جراحی شده و عوارض و مشکلات بعد بیماری، کمتر خواهد شد.

اقدامات خانگی پس از جراحی کیست مویی :

مسکن­ ها :
با مصرف مسکن­های تجویز شده از طرف پزشک متخصص می­توان بعضی از ناراحتی و دردهای ناشی از عمل جراحی را کاهش داد.

استراحت کردن :
به مدت دو هفته بعد از عمل جراحی باید به میزان کافی استراحت داشت و از انجام کارهای سنگین در محل کار به شدت پرهیز کرد.

شکل صحیح نشستن :
بیمار باید از نشستن بر روی زخم خودداری کند. به همین دلیل می­توان از بالش­های تیوپی مخصوص برای نشستن استفاده کرد تا قسمت جراحی شده در فضای خالی بالش جای بگیرد و به آن ناحیه فشاری وارد نشود.

عوض کردن پانسمان :
روزانه باید پانسمان­ها در یک مرکز درمانی و توسط پرستار، با شرایط استریل تعویض گردد.

استفاده از توالت فرنگی :
استفاده از توالت ایرانی باعث شده تا فشار و کشش میان دو عضله سرینی باسن، افزایش یابد و به همین دلیل بهتر است که از توالت فرنگی استفاده شود و به این ترتیب فشار کمتری به پشت وارد خواهد شد.

حمام :
در صورتی که جراحی به روش باز انجام شده باشد، بیمار می­تواند حداقل یک بار در روز همراه با پانسمان، دوش بگیرد و بعد از آن که پانسمان خیس شد، آن را تعویض نماید. اما در جراحی به روش بسته، تا چند روز اول بعد از عمل کیست مویی، محل جراحی شده باید کاملا خشک بماند و از حمام کردن اجتناب شود.

شست و شوی زخم :
پس از آن که بهبودی نسبی حاصل شد، می­توان بدون استفاده از صابون و همراه با آب خالی و یک پارچه نرم، محل زخم را شست. در صورتی که پانسمان خیس شود، باید خیلی سریع آن را تعویض و خشک کرد.

خشک کردن زخم :
پس از هر مرتبه که زخم شسته می­شود باید با یک پارچه تمیز و نرم، زخم را بدون مالش و خیلی آرام خشک کرد.

استفاده از لباس­های گشاد :
بهتر است از لباس­های پنبه­ای و گشاد و بدون نایلون و الیاف مصنوعی استفاده کرد.

رژیم غذایی حاوی فیبر :
برای جلوگیری از ابتلا به یبوست و فشار وارد نکردن هنگام اجابت مزاج که به زخم جراحی آسیب می­زند، باید از غذاهای ملین و پرفیبر استفاده کرد.

اجتناب از فعالیت­های بدنی و ورزش :
به منظور بهبود یافتن زخم و جلوگیری از وارد شدن فشار به آن، باید از ورزش و فعالیت­های بدنی به مدت دو الی چهار هفته بعد از جراحی و بهبودی نسبی زخم، اجتناب کرد.

مراجعه به پزشک متخصص :
در صورتی که به کشیدن بخیه یا معاینات پزشکی نیاز باشد، باید در زمان مقرر شده بیماران به پزشک خود مراجعه نمایند.

در صورتی که هر یک از علائم زیر که نشانه­ هایی از عفونت بوده و از عوارض جراحی به حساب آمده، مشاهده شود باید هرچه سریع­تر به پزشک مراجعه کرد.

- احساس درد شدید
- متورم شدن و قرمزی پوست
- درجه حرارت بدن از 38 درجه به بالا
- بوی نامطبوع محل زخم
- ترشح خوناب ه­ای از جای زخم

پزشک متخصص کیست مویی بعد از انجام معاینات و بررسیهای لازم، خیلی سریع به درمان با استفاده از انواع مختلف آنتی­بیوتیک­ها از جمله اریترومایسین، کلاریترومایسین و مترونیدازول برای مدت حداقل دو هفته، اقدام خواهد کرد.