والدین نقش مهمی را در شکل دادن به رفتارهای تغذیه در فرزندان خود ایفا می کنند و به همین علت در چاقی یا لاغری آنان تاثیر قابل توجهی دارند. سطح پایین تحصیلات مادر، نا آشنا بودن غذا و سن پایین تر کودک موجب می شود تا مادران فرزندان خود را به خوردن غذای بیشتر تشویق کنند. از سوی دیگر مادران چاق کمتر فرزندان خود را به خوردن غذای زیاد تشویق می کنند.
کودکان «بزرگسالان کوچک» نیستند و برحسب شرایط باید با ایشان از نظر تغذیه ای بطور متفاوت رفتار شود.آموزش در دوران کودکی شامل تغذیه مناسب ، انتخاب مواد غذایی کم چرب و ایجاد عادات برای ورزش و کنترل مدت تماشای تلویزیون است. در مواردی که اقدامات پیشگیرانه نمی تواند بر عوامل وراثتی چیره شود آموزش والدین باید بر بازسازی اعتماد به نفس و توجه به موارد روانی کودک استوار باشد.
توجه داشته باشیم که والدین ( به خصوص مادر ) معلم و مربیان کودک تاثیر مهمی در رفتارهای تغذی ای او دارند زیرا کودک از این افراد الگوبرداری می نماید مثلا" اگر در مورد مصرف صبحانه به کودک خود اصرار نماییم ولی خودمان از مصرف آن امتناع کنیم مسلما" کودک رغبتی به مصرف صبحانه نشان نخواهد داد.
همچنین بیش از75% زنانی که بچه های سن مدرسه دارند در خارج از خانه کار میکنند و یک یا بیشتر از یک وعده غذایی کودک در خارج از منزل و با غیر از والدین مصرف می شود که اغلب وعده های خانواده غذاهای آماده ( fast food ) می باشد و با دانستن این که برای رشد و تغذیه مناسب ،داشتن محیط امن و راحت الزامی است به نظر می رسد این نکته اثرات منفی بر روی دریافت رژیم کودکان داشته باشد. بنابراین برای اصلاح عادات غذایی کودک باید ابتدا الگوی غذایی مادرو پدر و سایر اعضاء خانواده اصلاح شود.