آیا خوراکیها در بوجود آمدن و تشدید اگزمای سرشتی بچه ها یا اتوپیک درماتیت نقش دارند؟
آیا مکملهای خوراکی در درمان اگزمای سرشتی بچه ها یا اتوپیک درماتیت نقش دارند؟
آیا حساسیت غذایی عامل اگزما در بچه ها می باشد؟
آیا تغذیه مادر در زمان حاملگی نقشی در ایجاد اگزمای سرشتی بچه ها یا اتوپیک درماتیت دارد؟

آیا تغذیه مادر در شیر دهی نقشی در تشدید و تداوم اگزمای سرشتی بچه ها یا اتوپیک درماتیت دارد؟
آیا لازم است مادر شیرده که بچه اگزمایی دارد رژیم غذایی خاصی رعایت کند؟
الرژی غذایی چیست و چگونه میتوان وجود آلرژی غذایی را به اثبات رساند؟
آیا آزمایش مخصوصی برای اثبات آلرژی غذایی وجود دارد؟
آیا برقراری محدودیت غذایی برای بچه درحال رشد صحیح است؟

عامل اصلی اگزمای سرشتی بچه ها یا اتوپیک درماتیت،خشکی پوست است.گاهی برخی از خوراکیها درتشدید اگزمای سرشتی بچه ها یا اتوپیک درماتیت نقش دارند.اما این مشکل چندان شایع نیست.بچه های مبتلا به اگزمای سرشتی در معرض خطر ابتلا به آلرژی غذایی هستند.یعنی به مرور زمان اینها ممکن است دچار الرژی غذایی شوند.اما الرژی غذایی علت اصلی بیماریشان نیست. برای مثال در آمریکای شمالی که تغذیه بچه ها با کره بادام زمینی شایع است؛الرژی به کره بادام زمینی هم شایع است.خلاصه اینکه الرژی غذایی میتواند عامل تشدید اگزما باشد و نه عامل بوجود آورنده آن.

قبلا تصور می شد برخی مکملهای خوراکی مثل روغن گل مغربی ویا روغن کبد ماهی در درمان اگزمای سرشتی بچه ها یا اتوپیک درماتیت نقش دارند. اما مطالعات علمی تاکنون این موضوع را به اثبات نرسانده اند.لذا درحال حاضر نمیتوان گفت مصرف این مکملها فایده دارد یا ضرر دارد.و یا مصرف یا عدم مصرف آنها فرقی نمیکند.

اما یک چیز هست که مصرف آن به بهبود اگزما و همینطور به جلوگیری و پیشگیری از بروز آن کمک میکند.و آن چیزی نیست جز پرو بیوتیکها . پرو بیوتیکها هم به شکل غذاهای حاوی پرو بیوتیک(ماست پرو بیوتیک) و هم به شکل کپسول و قرصهای پرو بیوتیک عرضه میشوند.ثابت شده مصرف پرو بیوتیکها در زمان حاملگی توسط مادر در پیشگیری از ابتلا نوزاد به اگزما نقش دارد.

پرو بیوتیکها در واقع مقداری باکتریهای سازگار با بدن ما هستند که ما با خوردن آنها ؛آنها را به باکتریهای دستگاه گوارش اضافه میکنیم.به این ترتیب این باکتریهای اضافه شده به باکتریهای از قبل موجود دستگاه گوارش هضم و جذب غذاها را بهبود بخشیده و به تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک میکنند.به غیر از پروبیوتیکها چیز دیگری وجود ندارد که مادر در زمان شیردهی یا حاملگی مصرف کند و برای بچه از نظر پیشگیری برای ابتلا به اگزمای سرشتی مفید باشد.

همچنین نیازی به رعایت رژیم غذایی خاص توسط مادر وجود ندارد.اگر بچه به یک ماده غذایی خاص الرژی داشته باشد،تاحدود زیادی مشخص بوده و مادر متوجه میشود.به این ترتیب که مشخصا بدنبال مصرف ماده غذایی الرژی زا اگزما تشدید میشود.حتی با مالیده شدن غذا به اطراف دهان اگزما در اطراف دهان ایجاد میشود.از آزمایش خون و اندازه گیری IgEخون هم میتوان کمک گرفت.اما صرف وجود یک آزمایش مثبت،الرژی غذایی را به اثبات نمیرساند.

تشخیص الرژی غذایی بر مبنای موارد زیراست :

Medical history Skin prick test Serum IgE test Oral food challenge

وجود سه مورداول به تنهایی نشان دهنده الرژی غذایی نیست.Food challenge یعنی دو تا هشت هفته غذای مورد نظر را حذف کنیم.وسپس تحت نظر اضافه کنیم.اگر علائم بالینی ایجاد شد،یعنی الرژی غذایی وجود دارد.اگر الرژی غذایی به اثبات رسید؛در آن صورت حذف غذای خاص فایده خواهد داشت.

محرومیت غذایی در سن رشد منجر به اختلال رشد می شود.همچنین احتمال آنافیلاکسی(شوک شدید) بدنبال مواجه مجدد با غذای حذف شده وجود دارد.معمولا الرژی غذایی به مرور خوب میشود.لذا حتی در موارد ثابت شده هم باید هر از چند وقت یکبار ارزیابی مجدد صورت گیرد.تا آنجا که میشود نباید محدودیت غذایی بگذاریم.تغذیه اختصاصی با شیر مادر در موارد پرخطر(مثال:نوزادی که هم پدر هم مادر سابقه اگزما دارند)احتمال ابتلای نوزاد به اگزمای سرشتی را کاهش میدهند

---