اختلال دوقطبی یا افسـردگی - شـیدایی
اختلال دوقطبـی کـه پیـش از ایـن « افسـردگی - شـیدایی» نامیـده مـی شـد یـک بیمـاری روانـی اسـت که مشـخصه ی آن نوسـان شـدید خلـق و خـو، شـامل حالـت هـای هیجانـی شـاد وغمگیـن اسـت.آغاز اختلال دوقطبـی معمـولا از اواخـر دوره نوجوانـی یـا اوایـل دوران بلـوغ اسـت امـا امـکان بـروز آن در سـنین دیگـر، از جملـه در خـال دوران کودکـی نیـز وجـود دارد.
علائم
1. تغییرات شدید در خلق و خوی از شادی غیرمتعارف به زودرنجی، عصبانیت یا پرخاشگری
2. تحریک پذیری ( خیلی زود عصبانی شدن )
3. دمدمی مزاجی تغییرات اساسی در عادت ها درفاز افسردگی سردرد ، دل درد و افکار تکراری درباره ی مرگ، خودکشی یا رفتارخودتخریبی
4. تند حرف زدن ،بعضی افراد ذاتا پرحرف هستند اما حرف زدن زیاد وپرفشاریکی از متداولترین نشانه های اختلال دوقطبی است.
5. پرش افکار
6. ناتوانی در انجام کارها و پر بودن خانه از انبوه کارهای نیمه تمام یکی از ویژگیهای اختلال دوقطبی است.
این افراد معمولا از یک کار سراغ کار دیگر میروند، پروژه های غیرواقعبینانه دارند که معمولا ناتمام میماند.
7. مشکل در محل کار، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی معمولا سر کار مشکل دارند زیرا بسیاری از علائم آنها در توانایی آنها برای انجام کارهایشان اختلال ایجاد میکند.علاوه بر مشکل در تمام کردن کارها، ممکن است دچار اختلال خواب ، آسیب پذیری و مشکلات رفتاری شوند
8. افسردگی
9. رفتار های مخاطره آمیز انجام کارهای نمایشی بی باکانه، اعتیاد به الکل و موادمخدر
10. مشکلات خواب: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی معمولا مشکل خواب دارند.
در فاز افسردگی زیاد میخوابند و همیشه احساس خستگی دارند ودر فاز شیدایی ازدیاد بیش از حد میزان انرژی- کم خوابی بدون احساس خستگی کودکانی که دچار اختلال خلقی دو قطبی هستند.
معمولا به سرعت از حالت شیدایی به افسردگی تغییروضعیت می دهند .این دگرگونی حالت ، ممکن است در عین سرحال بودن، باعث تندخویی و تحریک پذیری شود ویا در کـودکان در یـک لحظـه هـر دو حالـت را ایجـاد نمایـد. پـدران و مـادران ایـن دسـته از کودکان، آن ها را غیر قابل پیش بینی توصیف مـی نماینـد کـه یـک باره از حالت پرخاشـگری و سـتیزه جویی فوق العاده، به درون گرایی تغییر می یابند.
درمان
1. بیمار به درمان دارویی نیاز دارد
2. یک دارو ممکن است برای یک نفر مناسب باشد ولی درحالی که برای شخص دیگری اثر خوبی نداشته باشد
3. درصورتی که بیمار نسبت به داروحساسیت داشت با پزشک مشورت کنید
4. اگر بدون نظر پزشک مصرف قرصها را ترک کنید، احتمال بازگشت بیماری در شما زیاد است
5. پس از بهبود عائم مصرف داروتامدتی لازم است ادامه یابد(طبق نظرپزشک)
درمان های روانشناسی
در بین دوره های شیدایی یا افسردگی، درمان های روانشناسی می تواند موثر باشد. این درمان ها باید حدود 16 جلسه یک ساعته در فاصله ی 6تا 9ماه باشند.
این درمان ها شامل :
1. تربیت روانی (دانستن بیشتر در مورد اختلالات دوقطبی
2. شناخت و رفتار درمانی
توصیه هایی برای خانواده
1. درباره اختلال دوقطبی یاد بگیرید.
هرچه بیشتر راجع به عائم و روش های درمانی این اختلال آگاهی داشته باشید، بهتر می توانید به فرد مبتلا به دوقطبی کمک کنید.
2. فرد را به دریافت درمان تشویق کنید.
هرچه زودتر اختلال دوقطبی درمان شود، پیش آگهی بهتر خواهد بود. پس به دوست یا عضو خانواده تان انگیزه بدهید که همین الان در جستجوی دریافت کمک حرفه ای باشد. صبر نکنید که او بدون درمان بهبود یابد.
3. او را درک کنید.
اجازه دهید که دوست یا عضو خانواده تان بداند که هرگاه به همدلی، تشویق یا کمک به درمان نیاز داشته باشد ، در کنارش هستید. به او یادآوری کنید که از او مراقبت می کنید و از هیچ کمکی دریغ نمی کنید.
4. صبور باشید.
انتظار بهبودی سریع و درمان دائمی را نداشته باشید. در دوره بهبودی صبور باشید و خودتان را برای چالش ها یا عودهای احتمالی آماده کنید. مدیریت اختلال دوقطبی یک فرآیند طولانی مدت است.
5. محدودیت های دوست یا عضو خانواده تان را بپذیرید.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نمی توانند بر خلق خود کنترل داشته باشند. آنها نه می توانند در دوره افسردگی به خود انگیزه بدهند نه می توانند در دوره شیدایی خود را کنترل کنند.
6. محدودیت های خودتان را بپذیرید.
شما نه می توانید ناجی فرد دوقطبی باشید نه می توانید به او فشار بیاورید که مسئولیت بهترشدن را برعهده بگیرد. شما تنها می توانید در این مسیر حمایت کننده او باشید.
7. اضطراب را کاهش دهید.
استرس ، اختلال دو قطبی را بدتر می کند. بنابراین سعی کنید راه هایی را برای کاهش استرس در زندگی عضو خانواده خود پیدا کنید. از خود بپرسید که چگونه می توانید در انجام برخی از مسئولیت ها به او کمک کنید. قرار دادن و تقویت کردن یک برنامه منظم روزانه (زمان منظم برای غذاخوردن، بیدار شدن از خواب و به خواب رفتن می تواند کمک کننده باشد )
توصیه های لازم برای مراقبت از خویشتن
1. استفاده از رژیم غذایی مناسب
2. نوشیدن مرتب نوشیدنی های غیره شیرین
3. کاهش مصرف کافئین در چای،قهوه و نوشابه
گفتن جملاتی مثل "مثل دیوانه ها رفتار نکن" یا "از یک زاویه دیگر به دنیا نگاه کن" به اوکمکی نخواهد کرد.
در زمان افسردگی شدید شخص ممکن است تصمیم بـه خودکشـی بگیـرد.
در صورتـی کـه متوجـه شـدید کـه او بـا نخوردن و نیاشامیدن کامـلا از خود غافل شد یا خود ودیگـران را در شـرایط خطرنـاک قـرار مـی دهنـد و از آزار دادن یـا کشـتن خـود حـرف مـی زننـد سـریعا بـرای او از مراکـز درمانـی کمـک بخواهیـد .