با عرض سلام و خسته نباشید : من 28 ساله و همسرم 32 ساله ، هردو کارمند و 8 سال از دواجمان می گذرد . ما به هم بسیار علاقه مندیم ، همسرم رو به قدری دوست دارم که قابل توصیف نیست ، ما مشکلات زیادی رو پشت سر گذاشتیم اما به دلیل زندگی با مادرم و پدر بزرگ و مادر بزرگم ( که یکی دچار بیماری قلبی و دیگری دچار آلزایمر ) هستند هنوز مشکل داریم، ماخودمون خونه داریم اما سال اول و دوم اونو اجاره دادیم تا بتونیم قسطش رو بدیم... سالهای بعد به خاطر پدر بزرگ و مادر بزرگم موندیم ، اونها خیلی زحمت ما رو کشیدن و من دلم نمیاد تنهاشون بزارم. شوهرم بسیار پرخاشگر و تندخو هستش با کوچکترین اتفاقی عصبانی می شه و بهش بر می خوره ، خودش نیم ساعت بعد پشیمون می شه ولی با این حال دوباره 1 ساعت بعد عصبانی میشه و براش فرقی نداره کسی باشه یا نه پیش همه عصبانیتشو نشون میده... به خودش خیلی فشار میاره من فکر می کنم بهش خیلی سخت میگذره ، لطفا ما رو راهنمایی کنید.

همانطور که میدونید شوهرتون از این وضعیت خسته شده وبا خودش، به خاطر شما داره مبارزه میکنه و بین دو راهی دوست داشتن شما و فرار از وضعیت موجود قرار گرفته. تشکر کردن از او ، جبران تحمل کردن های او و صبور بودن ومحبت نشان دادن به او خیلی کمک میکنه و داروی ضد افسردگی با دوز کم و 1-2 جلسه مشاوره حلال مشکله [1388-06-07]