دو نوع عمده انگل های روده ای وجود دارند: کرم ها و تک یاخته ها. کرم ها دارای سلولهای زیادی هستند. معمولا کرم ها در بدن انسان تکثیر پیدا نمی کنند و در نهایت از بدن دفع می شوند. تک یاخته ها فقط یک سلول دارند و می توانند در بدن انسان تکثیر پیدا کنند.
علایم و نشانه ها علایم عبارت است از :
اسهال
تهوع یا استفراغ
گاز یا نغخ
اسهال خونی ( مدفوع شل حاوی بلغم و خون)
بثورات جلدی یا خارش اطراف مقعد و فرج
درد یا حساسیت معده
احساس خستگی
کاهش وزن
دفع کرم همراه مدفوع
علت
موارد زیر احتمال ابتلا به انگل های روده ای را بیشتر می کند:
زندگی یا مسافرت به منطقه ای که عفونت انگل زیاد است
مسافرت بین المللی
بهداشت نامناسب (از نظر غذا و آب)
بهداشت شخصی نامناسب
سن :
کودکان بیشتر مبتلا می شوند
فعالیت در مهد کودک ها یا موسسات مراقبت از بیماران
بیماری نقص ایمنی اکتسابی (ایدز)
اقدام های اولیه پزشکی
پزشک معالج در خصوص مسافرت خارجی اخیر و نیز کاهش وزن خواهد پرسید و شما را معاینه خواهد کرد. در صورت شک به عفونت انگلی احتمالا یکی از آزمایشهای زیر درخواست خواهد شد:
آزمایش مدفوع که هم انگل های کرمی و هم تک یاخته ها را مشخص می کند. آزمایش مدفوع باید قبل از مصرف هرگونه داروی ضد اسهال یا آنتی بیوتیک یا عکسبرداری روده انجام شود. سه آزمایش مدفوع (جهت کرم های سنجاقی 5 آزمایش) جهت یافتن انگل لازم است.
آزمایش نخ گاهی لازم می شود. برای انجام دادن این آزمایش باید یک نخ را بلع کنید تا وارد معده شود. سپس این نخ بیرون کشیده می شود. سپس محتوای معده آغشته شده به نخ آزمایش می گردد.
آزمایش نوار اسکاچ کرم های سنجاقی را تشخیص می دهد. در این آزمایش نوار چسب اسکاچ در اطراف مقعد چسبانده می شود تا کرم های کوچک و باریک خارج شده از مقعد روی آن بچسبند. سپس نوار چسب کنده و آزمایش می شود.گاهی اوقات عکسبرداری روده جهت تشخیص انگل لازم می شود.
درمان
درمان های دارویی
پزشک معالج مناسب ترین داروی ضد انگلی را انتخاب خواهد کرد. درمان دارویی ممکن است در یک نوبت یا ظرف چندین هفته تجویز شود، در غیر این صورت انگل ریشه کن نخواهد شد.
درمان های مکمل و جایگزین
هرچند درمانهای جایگزین در درمان انگل های روده ای مفید است، قبل از شروع درمان باید نوع انگل از سوی پزشک معالج مشخص شود. اصول تغذیه ای زیر از رشد انگل ها جلوگیری می کند. در طول درمان باید اجابت مزاج طبیعی داشته باشید.
تغذیه
از مصرف کربوهیدراتهای ساده نظیر غذاهای سبوس گرفته، میوه، آب میوه، لبنیات و هم قندها پرهیز کنید.
از قهوه و الکل اجتناب کنید.
از سیر خام، چغندر و هویج، که همگی دارای خواص ضد کرم هستند، بیشتر استفاده کنید. آب زیادی بنوشید و فیبر غذا را اضافه کنید تا عمل دفعی روده ها را تقویت کند.
آنزیم هضمی به حفظ عملکرد طبیعی روده ها و نا مساعد کردن محیط برای رشد انگل ها کمک می کند.پاپایین 30 دقیقه قبل یا بعد از غذا انگل ها را می کشد. اسیدوفیلوس باکتری های روده را طبیعی می کند (یک کپسول با هر غذا).
ویتامین ث (1000 میلی گرم 3-4 بار در روز)، روی ( 20-30 میلی گرم در روز) و بتاکاروتن (100000 واحد در روز) سیستم ایمنی را تقویت می کند.
گیاهان
گیاهان عموما جهت تقویت سیستم های بدن مفید هستند. مانند هر درمان دیگر، لازم است ابتدا تشخیص بیماری از سوی پزشک معالج مشخص شود. گیاهان ممکن است به صورت عصاره خشک (کپسول، پودر، چای)، گلیسریت (عصاره گلیسرینه) یا تنتور (عصاره الکلی) بکار رود. بسیاری از گیاهان مصرفی دردرمان انگل های روده دارای عوارض جانبی سمی هستند. از این داروها فقط تحت نظرپزشک معالج مجرب استفاده کنید.پزشک مجرب کم عارضه ترین داروی مناسب برای هر انگل خاص را تجویز خواهد نمود.
هومیوپاتی
بعضی از رایج ترین فراورده های مصرفی هومیوپاتی در زیر آمده است. معمولا میزان مصرف 12 ایکس تا 30 سی هر 1-4 ساعت تا بهبود علایم است:
سینا مخصوص درمان کرم های سنجاقی است؛ مواردی که همراه با هیجان و خارش راست روده و مقعد است.
رومکس کریسپوس در موارد خارش خیلی زیاد
اسپیجلیا، در موارد انگل های کرمی همراه با دردهای تیز و عمقی
ماساژ
ماساژ درمانی به عملکرد دفعی روده کمک می کند.
پیگیری
بعد از درمان آزمایش مجدد مدفوع جهت اطمینتن از دفع انگل و توصیه های ضروری جهت جلوگیری از عفونت مجدد انجان می شود. این توصیه ها را به دقت اجرا کنید. ابتلای مجدد به یک انگل عوارض بهداشتی جدی تری دارد.
ملاحظات ویژه
مدت و شدت بیماری بستگی به نوع انگل دارد. عوارض بیشتر در افراد مسن و افرادی که نقص سیستم ایمنی نظیر ایدز دارند، بروز می کند.انگل های روده ای در شرایط حاملگی خطرناک تر است. پزشک معالج داروهای بی خطر در زمان حاملگی را تجویز خواهد کرد.درمان انگل ها در طول حاملگی باید فقط از سوی پزشک معالج مجرب انجام شود.
