غذای سردی، غذای گرمی

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

در تجربیات کلینیکی بکرات با بیمارانی که مبتلا به صرع، افسردگی وسواس و یا شب ادارای هستند مواجه می شویم که اظهار می دارند مصرف غذاهایی که در طب قدیم آنها را «غذای سردی» تلقی می کرده¬اند باعث بدتر شدن بیماری آنها می شود و برعکس «غذاهای گرمی» موجب بهبود حال آنها می گردد.
در منابع طب سنتی و طب جدید هم اشارات متعددی به تأثیر غذاها در بیماریها دیده می شود.

بهرحال تحقیق و پژوهش بسیاری از این تجربیات را می تواند اثبات و یا نفی نماید. قبل از هر چیز لازمست دو اصطلاح سردی و گرمی تعریف شوند. قدمهای طب براساس نشانه هائی که پس از خوردن غذا در فرد ظاهر می شد، سردی و گرمی را توضیح می دادند.

سردی
غذاهایی که پس از مصرف موجب بروز یا تشدید علائمی مانند سستی بدن، کندی حرکات، سستی مفاصل، سنگینی پلکها، سستی زبان، غش رفتن بدن، خمیازه، خواب آلودگی، کم حوصلگی، افزایش اضطراب، خلق گرفته و دلتنگی، افکار وسواسی، سرگیجه، سردرد، آبریزش از دهان، تهوع، سوزش و نفخ معده (بخصوص بدون سابقه قبلی این بیماری)، لینت مزاج، افزایش حجم و دفعات ادرار گردند را غذاهای سردی میگویند.

گرمی
غذاهایی که پس از مصرف شدن ایجاد علائمی نظیر حرکات سریعتر از حد متوسط و معمول فرد، سرعت در سخن گفتن و پیوستگی گفتار، سرعت در بهم نهادن و گشودن پلکها، رسائی صدا و بلندی صوت، بیتابی و آشفتگی، خشم، چالاکی، بیشرمی، سنگدلی، بیخوابی، زرنگی و زودفهمی، بزرگی و نیرومندی نبض و نمایان شدن رگها، سرخی پوست، تشنگی زیاد، تلخی دهان را بنمایند غذاهای گرمی نامیده می شوند.
در این مقاله هر جا دو اصطلاح سردی و گرمی بکار رفته است منظور غذاهایی هستند که خواص فوق الذکر را دارا هستند. عواملی مانند نوع و میزان غذا- وضعیت مزاج فرد استفاده کننده، فصل سال، موقعیت جغرافیایی، سن و جنسیت روی شدت و سرعت ایجاد علائم اثر می گذارد.