متاسفانه امروزه رژیم ها و روش های نادرست کاهش وزن در کشتی گیران روز به روز بیشتر شده و حتی مرگ و میر ناشی از کاهش وزن نادرست در کشتی گیرها در بسیاری از کشورها رو به افزایش است.مرگ سه کشتی گیر دانشگاهی در سال 1997 باعث شد، راجع به روش های کاهش وزن مورد استفاده توسط کشتی گیران بررسی بیشتری صورت گیرد. جف ریز دانشجوی دانشگاه میشیگان که برای کاهش وزن و رسیدن به وزن مناسب در دمای 33 درجه ی C تمرین می کرد در اثر اختلال عملکرد قلب و کلیه درگذشت. بیلی سیلور (19 ساله و برنده ی سه دوره مسابقات فلوریدا) از دانشگاه کامبل و جوزف لاروزا (22 ساله) از دانشگاه ویسکانسین در زمان کاهش وزن به منظور رسیدن به وزن مناسب جان باختند.

پیامد این مرگ و میرها ، دست کاری اصول تغییر وزن (استفاده از مکمل ها، آب زدایی و روزه داری) بود. نتیجه ی مهم این مباحث، بهبود اطلاعات مربیان درباره ی کاهش وزن، تغذیه ورزشی، رژیم تمرینی، آب زدایی و ترکیب بدن بود. در پیمایش مربیان کشتی نشان داده شد، بسیاری از آن ها اطلاعات و دانش کمی برای راهنمایی ورزشکاران جوان دارند. دانشکده ی آمریکایی پزشکی ورزشی در مورد کاهش وزن کشتی گیران موارد زیر را بیان کرده است .علی رغم وجود شواهدی درباره ی عوارض کاهش وزن، این امر (کاهش وزن) در بین کشتی گیران رایج است. کاهش وزن اثر معکوسی بر عملکرد، سلامت جسمانی و رشد و تکامل طبیعی دارد. ACSM به منظور افزایش سطح دانش مربیان و ورزشکاران و کاهش خطرهای ناشی از روش های رایج کاهش وزن، معیارهایی را برای آموزش مربیان و کشتی گیران در خصوص رفتارهای تغذیه ای و کنترل وزن و رساندن کشتی گیران به وزن مناسب تدوین کرده است.

هدف اصلی راهبرد کاهش وزن این است که ورزشکار در شب وزن کشی به وزن مناسب برسد و پس از وزن کشی بر وزن خود بیافزایند. در پیمایش روش های کاهش وزن کشتی گیران نشان داده شد، 40 درصد آنها از اصول NCAA استفاده کرده و خطر کاهش وزن را به حداقل رسانده اند. اگرچه این یافته ها مثبت هستند، اما تعداد زیادی از کشتی گیران همان روش های پرخطر پیشین را دنبال می کنند. متاسفانه مدرکی وجود دارد که نشان می دهد، کشتی گرفتن با وزن کمتر از حد طبیعی موفقیت کشتی گیر را به همراه ندارد. همچنین، نشان داده شده است، افزایش وزن پس از وزن کشی در موفقیت فرد مهم است. در مطالعه ای که افزایش وزن نسبی کشتی گیران را بررسی نمود مشخص شد، کشتی گیران سنگین تر، 57 درصد موفق ترند.مطالب بسیاری درباره ی روش های کاهش وزن کشتی گیران وجود دارد.

برخی شواهد پیشنهاد می کنند، سوء تغذیه باعث تغییر ترشح هورمون رشد در کشتی گیران می شود و ادامه ی این روند در طی ماه ها، اختلالات پایدار رشد را به همراه دارد. مطالعه ای دیگر نشان داد، محدودیت رژیم غذایی باعث کاهش پروتئین و عملکرد عضله می شود. این یافته توسط یافته هایی که نشان می دهند، کاهش وزن ناشی از محدودیت انرژی افت عملکرد بی هوازی کشتی گیر را به همراه دارد، تایید می شود. عملکرد کشتی گیرانی که غذای پرکربوهیدرات مصرف کردند بهبود یافت، در حالی که بهبود عملکرد کشتی گیرانی که از رژیم کم کربوهیدرات استفاده نمودند، مشاهده نشد. علاوه بر تغییرات فیزیولوژیک حاصل از کاهش وزن سریع، نشان داده شده است که کاهش وزن سریع در کشتی گیران دانشگاهی سبب اختلال حافظه ی کوتاه مدت می شود.

این حقیقت از مطالعات مربوط به ورزشکاران به دست آمده است و بر نتایج آنان به طور منفی اثر دارد. کشتی گیران باید ملاحظات تغذیه ای زیر را مورد توجه قرار دهند .تغییر وزن برای تندرستی و عملکرد زیان بار است. مدارک بسیاری پیشنهاد می کنند، چرخه ی وزن مرتبط با تغییر وزن (کاهش وزن پیش از وزن کشی و افزایش آن پس از وزن کشی) خطرناک است و می تواند باعث تخلیه ی گلیکوژن، کاهش توده ی عضلانی، کاهش هزینه ی انرژی استراحت و افزایش چربی بدن شود. کاهش هزینه ی استراحت، کاهش وزن کشتی گیر را با مشکل مواجه کرده و کشتی گیر را برای رسیدن به وزن مطلوب به استفاده از رژیم های غذایی محدودتر (خطرناک تر) سوق می دهد.

کشتی گیران و مربیان باید از روش قابل قبول (مانند آنچه که توسط انجمن ورزش بین مدرسه ای ویسکانسین پیشنهاد شده است) کسب وزن بهینه و پرهیز از مشکلات مرتبط با تندرستی و عملکرد استفاده نمایند. این روش، هدف های قابل قبولی در مورد اطلاعات آموزشی تغذیه برای کمک به ورزشکار به منظور کسب وزن بهینه و درک خطرهای ناشی از کاهش وزن غیر اصولی فراهم می کند. در این روش، راهنمایی های رسیدن به وزن مناسب، حداکثر میزان تغییر وزنی که در یک فصل می تواند روی دهد مشخص شده است و به منظور جلوگیری از تغییرات ناگهانی وزن در طول فصل، وزن همواره کنترل می شود.