برخی ازداروهای مالیدنی یا موضعی ضدجوش منجر به تحریک خشکی قرمزی و یا خارش پوست میشوند.برای مقابه با این مشکل باید چندقانون کلی راعایت شود:
۱- در شروع مصرف داروهای موضعی باید از مقدار کم و مدت مواجهه ( مدت زمانی که دارو روی پوست میماند ) کوتاه داروهها استفاده شود . تا پوست به تدریج به داروها عادت کند.

2- باید میزان مصرف داروها ( چه از لحاظ مقدار و چه از لحاظ مدت مواجهه ) براساس تحمل پوست تنظیم شود . یعنی اگر بدنبال مصرف داروهای موضعی پوست خشک یا قرمز شد ، نوبت بعدی مقدار کمتر دارو استفاده شود . و همچنین مدت مواجهه دارو با پوست کاهش یابد . دارو پس از مثلاً پنج دقیقه یک ربع یا یک ساعت شسته شوند.

3- هرگز نباید روی پوست قرمز و ملتهب داروی مالیدنی محرک استفاده شود . اگر بدنبال مصرف داروهای مالیدنی پوست شما قرمز و ملتهب شده صبرکنید تا قرمزی و التهاب بخوابد و سپس داروها را ادامه دهید.

4- داروهای مالیدنی را فقط در نواحی ایجاد جوش استفاده کنید . مثلاً اگر جوشها فقط در ناحیه پیشانی ایجاد می شوند داروها فقط به ناحیه پیشانی بمالید.اگر جوش درهمه صورت پراکنده است داروها را به همه صورت بمالید.

5- به یاد داشته باشید نواحی تحتانی صورت مثل چانه و اطراف دهان به داروها حساسترند وبیشتر درمعرض خشکی و قرمزی هستند.داروهارا دراین ناحیه با احتیاط مصرف کنید.

6- همیشه از یک شوینده ملایم برای شستشوی صورت استفاده کنید.صابونهایی که پوست راخشک میکنند،برای افرادیکه درحال مصرف داروهای موضعی هستند مناسب نیستند.شوینده ایی برای پوست ایده ال است که بدنبال شستشو پوست راخشک نکند.اگر پوست با آب خالی تمیز میشود نیازی به استفاده ازشوینده نیست.

7- همیشه ازیک مرطوب کننده مناسب وفاقدچربی استفاده کنید.استفاده ازیک مرطوب کننده بدنبال هربار شستشوی صورت پوست را نرم کرده و تحمل پوست را به داروهای موضعی افزایش میدهد.