میوم توده خوش خیم است که از بافت عضله رحم منشا می گیرد .سایز ـ شکل و محل میومها ممکن است بسیار متفاوت باشد .آنها ممکن است داخل رحم یا روی سطح بیرونی رحم و یا داخل دیواره رحم باشد. یک خانم ممکن است یک میوم یا چندین توده با سایزهای مختلف داشته باشد. یک میوم می تواند مدت طولانی کوچک باقی مانده و ناگهان به سرعت رشد کند. و یا طی چند سال به کندی رشد کند.میومها در زنان سنین 30 تا 40 سال بسیار شایع می باشد اما ممکن است در هر سنی باشد. آنها همچنین در سنین جوان به سرعت رشد می کند.
علائم میوم
ـ تغییرات در قاعدگی
ـ دوره ها طولانی تر یا شدیدتر یا به دفعات بیشتر
ـ درد قاعدگی
ـ خونریزی واژینال در زمانهایی غیر از قاعدگی
ـ کم خونی ناشی از دفع خون زیاد
ـ درد
ـ درد شکم یا پشت کمر
ـ درد حین سکس
ـ احساس فشار
ـ اشکال در دفع ادرار یا تکرر ادراری
ـ یبوست ـ درد مقعد ـ یا اختلال در حرکات روده
ـ کرامپ شکم
ـ رحم و شکم بزرگ
ـ سقط
ـ نازایی
میومها همچنین ممکن است هیچ نشانه ای نداشته باشد و یا حین معاینه روتین لگنی شناخته یا طی بررسی مشکلات دیگر شناخته شود.
عوارض میوم
میومهایی که با پایه به سطح خارجی رحم چسبیده اند می تواند دور پایه خود چرخیده و درد و تهوع و یا تب ایجاد کند. میومهایی که بسرعت رشد میکنند نیز می تواند درد زیاد تولید کنند . بسیار بندرت تغییرات سرطانی در میوم ایجاد می شود. یک میوم بسیار بزرگ ممکن است التهاب شکم ایجاد کند که حتی معاینه لگنی را مشکل کند.همچنین میومها می تواند باعث نازایی شود اگر چه علل دیگر شایعتر می باشد که با رد کردن علل دیگر اگر میوم تنها عامل نازایی شناخته شود ،بعد از درمان آن خانم می تواند باردار شود
تشخیص میوم رحمی
اولین نشانه های میوم رحمی می تواند طی معاینه روتین لگنی شناخته شود. تعدادی از تتهای دیگر شامل :
ـ سونو
ـ هیستروسکوپی
ـ هیستروسالپنگرگرافی
ـ سونو هیستروگرافی
ـ لاپاروسکوپی
تستهای تصویربرداری مانند MRI و CTSCAN بندرت برای تشخیص میوم بکار می رود. تعدادی از آنها برای بررسی سیر رشد میومها طی زمان بکار می رود.
درمان
میومهایی که علامتی ندارد یا کوچک هستند یا نزدیک سن یائسگی هستند اغلب نیازی به درمان ندارند. علائمی که نیاز به درمان دارند شامل:
ـ دوره های قاعدگی شدید یا دردناک که ایجاد کم خونی کند یا در فعالیت خانم اشکال ایجاد کند.
ـ خونریزی بین دوره قاعدگی
ـ وقتی که مشکوک باشیم که توده میوم است یا نوع دیگری از تومور مانند توده تخمدان
ـ افزایش سریع در رشد میوم
ـ نازایی
ـ درد لگنی
درمان دارویی
داروها می تواند میزان خونریزی و درد قاعدگیناشی از میوم را کاهش دهد .اما آنها نمی تواند رشد میوم را متوقف کند. و معمولا دیرتر جراحی انجام می شود. داروها شامل :
ـ قرص ضد باردرای که برای کنترل خونریزی شدید و درد قاعدگی بکار می رود.
ـ GNRH آگونیست که قاعدگی را متوقف کرده و باعث چروکیدگی میوم می شود آنها گاهی قبل از جراحی بکار می رود تا خطر خونریزی را کم کند.اما این داروها چون عوارض جانبی دارد فقط برای دوره کوتاه کمتر از 6 ماه مصرف می شود . و مدتی بعد از قطع این دارو سایز میومدوباره به سایز قبلی بر می گردد.
ـ IUD حاوی پروژسترون ـ برای میومهایی بکار می رود که محوطه داخل رحم را بهم نریخته باشد . که میزان خونریزی و درد قاعدگی را کم می کند.
درمان جراحی
میومکتومی :
نوعی جراحی که فقط میوم را خارج می کند اما رحم حفظ می شود. در زنانی که تمایل به حفظ باروری دارند بکار می رود . میوم بعد از جراحی مجدد رشد نمی کند اما ممکن است در محل جدید میوم دیگری رشد کند.و در نتیجه جراحی دیگری نیاز شود.
هیسرکتومی :
در این جراحی رحم خارج می شود .تخمدانها می تواند خارج شود یا نشود. وقتی درمانهای دیگر موثر نباشد یا امکان پذیر نباشد یا وقتی میوم خیلی بزرگ باشد ،این نوع جراحی بکار می رود.
درمانهای دیگر
هیستروسکوپی :
برای میومهایی بکار می رود که در درون محوطه رحم هستند. از یک وسسیله برش با قدرت الکتریکی یا لیزر برای تخریب میوم استفاده می شود .
تخریب پوشش رحم :
در موارد میوم کوچکتر از 3 سانت بکار می رود.
آمبولیزه کردن شریان رحمی :
مواد خاصی داخل عروق خونی تزریق می شود که رحم را خونرسانی می کند. که این کار خونرسانی میوم را قطع کرده و آن راچروکیده می کند .
جراحی توسط امواج صوتی با هدایت MRI
