علائم بیماری پاركینسون چیست؟

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

الف: علائم اولیه
علائم پاركینسون ابتدا به صورت غیرمحسوس و تدریجی خود را نشان می دهد . فرد امكان دارد علائم زیر را داشته باشد:

ـ احساس خستگی و كسالت

ـ لرزش خفیف در اندام های حركتی

ـ وجود مشكل در هنگام برخاستن از روی صندلی

ـ مشكل در تكلم به صورت سلیس و روان

ـ تغییرات در نوشتن (دست خط ریزتر و به صورت ناخوانا)

ـ افسردگی، زودرنجی، تندمزاجی و تحریك پذیری

ـ ثابت قرارگرفتن در یك وضیعت خاص برای مدت زمان نسبتاً طولانی

ـ ثابت ماندن اندام های صورت به حالت ماسك و بدون حركت ،چهره بیمار بی روح بوده و گوئی نقاب به صورت زده است (ظاهراً احساسات كمی بر چهره نمایان می شود).

ـ حالت خیرگی چشم (به دلیل كاهش پلك زدن)

ـ دشواری در حركت اندام ها خشكی در ناحیه شانه ها و یا پا در قسمتی كه تحت تأثیر بیماری قرار دارد.

ب: علائم اصلی
علائم اصلی بیماری پاركینسون در همه افراد به صورت یكسان نبوده و به صورت های زیرخود را نشان می دهد:

در بعضی افراد ، بیماری به سرعت پیشرفت می كند و در بعضی روند پیشرفت با كندی مواجه است.

ناتوانی در گروهی از مبتلایان سریع و شدید بوده ولی در گروه دیگر خفیف و به آهستگی صورت می پذیرد.

در تعدادی از بیماران لرزش اندام ها شدید و كاملاً محسوس است ولی در تعدادی دیگر این لرزش خفیف و غیرمحسوس می باشد.

به طور كل می توان گفت این بیماری بر اساس چهار علامت اصلی آن مشخص می شود:

1- ترمور (لرزش یا لرزه)

2- رژیدیته (سفتی و خشك شدن دست، پا، صورت وگردن)

3- برادی كنیزی (كندی حركات)

4- اختلال تعادل

ج: علائم فرعی

موارد دیگری نیز در بیماران پاركینسون مشاهده می گردد كه گرچه خطر ناك نیست ولی می تواند فرد را با مشكل مواجه سازد . برخی از این علائم با استفاده از دارو قابلیت درمان داشته و گروهی دیگر از طریق تحرك و انجام تمرینات ورزشی قابلیت اصلاح دارند. این علائم عبارتند از:

افسردگی

تغییرات احساسی (هیجانی)

اختلال بلع

مشكلات ادراری

یبوست

مشكلات پوستی

مشكلات خواب

مشكلات جنسی

اختلال در حس بینایی و بویایی

اقداماتی جهت كاهش عوارض جانبی

عمده تغییرات ظاهری مشخص و قابل تشخیص دربیماران پاركینسونی، عبارتند از:

دارای شانه های خمیده هستند.

چانه آنها به طرف جلو (خارج) تمایل دارد.

آرنج و زانوی آنها كمی خمیده است.

بدن آنان به صورت خشك(مجسمه گونه) و به طرف جلو خم شده است.

بازوهای آنها نزدیك به بدن نگه داشته می شود.

در هنگام راه رفتن قدم های كوچك برداشته و پاهایشان به زمین كشیده می شود.