دُز روزانه خود را به درستی دریافت کنید
برای دریافت مقدار کافی «منیزیم»، باید بر روی مواد غذایی تمرکز بیشتری داشته باشید، مگر آنکه پزشک شما را از خوردن چیزی منع کرده باشد.
دریافت دُز بالای این ماده معدنی می تواند اثرات جانبی مضری را برای بدن به همراه داشته باشد که از آن جمله می توان به اسهال، حالت تهوع و انقباضات شکمی اشاره کرد. همچنین مصرف این مکمل ها می تواند کارکرد داروهایی چون برخی از انواع آنتی بیوتیک ها و «بیس فسفونات ها» را با اختلال مواجه کند.
برخی از خوراکی ها از نظر این ماده معدنی غنی می باشند که از میان آنها به سبزیجات سبز رنگ، آجیل ها و سبوس کامل اشاره می شود.
به عنوان مثال، هر کدام از خوراکی هایی که از آنها نام برده می شود، حداقل ۵۰ میلی گرم منیزیم را برای بدن فراهم می آورند؛ نصف یک استکان کینوآ، ۲ قاشق غذاخوری تخم کدو، ۱/۴ فنجان بادام، ۳/۴ فنجان نخود پخته، ۲ فنجان اسفناج و اندکی شکلات تلخ ۷۰ تا ۸۵ درصد.
در صورتی که به بیماری های گوارشی یا دیابت مبتلا هستید، بهتر است از مکمل های «منیزیم» استفاده کنید. همچنین مصرف طولانی مدت برخی از داروها همچون «مهارکننده های پروتون پمپ» که برای رفلکس معده تجویز می شوند ممکن است سبب عدم جذب منیزیم شوند.
همچنین مصرف «منیزیم» برای مبتلایان به میگرن نیز مفید است اما اگر در هنگام شب با انقباضاتی در ناحیه پا مواجه هستید،
شاید این مکمل ها پاسخگوی مناسبی برای دردتان نباشد. مکمل ها مدت هاست که برای مصارف دارویی مورد استفاده قرار می گیرند اما پژوهش ها نشان داده اند که قرص ها نقش چندانی در برطرف ساختن اسپاسم های عضلانی ایفا نمی کنند.
از مطالب دکتر منصور ریسمانچیان ( حوزه ی تغذیه ، پوست و مو در اصفهان ) برای سلامتی ،و پیشگیری از بیماری های خود و عزیزانتان استفاده فرمایید و در صورتی که مطلب را مفید تشخیص دادید لطفا آن را به اشتراک بگذارید.