درد مزمن لگني به دردي گفته مي شود كه در ناحيه لگن ازكمر تا ناحيه سريني ودر قدام از زيز نافتا ناحيه تناسلي احساس مي گردد..اگر اين درد بيشتر از 6 ماه طول بكشد و براي بيمار مشكل عملكردي ايجاد كند به ان درد مزمن لگني ميگويند.شيوع اين درد تا 25 درصد ذكر شده است و علت بسياري از موارد اقذامات تشخيصي و درماني در ناحيه لگن از جمله لاپاراسكوپي مي باشد.علت اين درد ها ميتواند بيماريهاي زنان (اندومتريوز،عفونت لگن و...)، اختلالات سيستم ادراري (سنرم مثانه دردناك،عفونت ها،پروستاتيت مزمن و...)، بيماريهاي گوارشي (سندرم روده تحريك پذيرو...)، مشكلات عصبي و رواني (افسردگي،اضطراب و...) وبالاخره مشكلات عضلاني اسكلتي باشد.تحقيقات نشان داده اند كه در گيري عضلات ناحيه لگن ميتواند در 70 درصد موارد درد مزمن لگن ديده شوند.

عضلات ناحيه لگن مي توانند به علت ضعف ،مشكلات ساختاري ستون فقرات،درگيري ديسكهاي كمري يا مفاصل ناحيه لگن،حاملگي و زايمانو.. دچار اسپاسم و گرفتگي شوند و نقط حساس(tender point) يا نقاط ماشه اي (trigger point)در انها تشكيل گردد.هر گونه التهاب در ناحيه لگن به علت مشكلات سيستم ادراري،گوارشي يا زنان ميتواند منجر به اسپاسم عضلات به صورت ثانويه گردد به طوريكه حتي با درمان اين مشكلات، به علت عدم توجه به درگيريهاي عضلاني درد بيمار ادامه پيدا مي كند.به طور كلي به ايجاد چنين نقاط دردناكي در عضله كه گاهي با سفت شدن و اسپاسم عضلات همراه است سندرم درد ميوفاسيال مي گويند.غيراين بيماري از علل ديگر درد لگن با منشا عضلاني اسكلتي مي توان به درگيري مفاصل ساكرو ايلياك،هيپ ، دنبالچه و ستون فقرات اشاره كرد.همچنين درگيري اعصاب اين ناحيه و ريشه هاي عصبي كمري-خاجي هم ميتواند باعث درد مزمن لگن شود.