میل جنسی پایین بیانگر کاهش علاقه به فعالیت جنسی است. از دست دادن علاقه به رابطه جنسی معمول بوده و سطح میل جنسی در طول زندگی متفاوت است. همچنین طبیعی است که علایق شما با همسرتان مطابقت نداشته باشد.با این حال، کاهش میل جنسی برای مدت طولانی ممکن است برای برخی افراد نگرانی ایجاد کند. گاهی اوقات می تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای باشد.

علائم کاهش میل جنسی در مردان:

اگر میل جنسی پایینی دارید، ممکن است متوجه شوید که کمتر به رابطه جنسی فکر می کنید، مثل گذشته به راحتی درگیر نمی شوید یا احساس می کنید که نمی توانید تحریک شوید.

علت کاهش میل جنسی در مردان:

در زیر چند علت بالقوه کاهش میل جنسی در مردان آورده شده است:

• تستوسترون پایین:

تستوسترون یک هورمون مردانه مهم است. در مردان، بیشتر در بیضه ها تولید می شود . تستوسترون مسئول ساخت عضلات و توده استخوانی و تحریک تولید اسپرم است. سطح تستوسترون شما نیز در میل جنسی شما نقش دارد. سطح نرمال تستوسترون متفاوت است. با این حال، طبق دستورالعمل های انجمن اورولوژی آمریکا (AUA)، مردان بالغ زمانی که سطح آن ها به زیر 300 نانوگرم در دسی لیتر (ng/dL) می رسد، تستوسترون پایین یا T پایین دارند. هنگامی که سطح تستوسترون شما کاهش می یابد، تمایل شما به رابطه جنسی نیز کاهش می یابد.کاهش تستوسترون بخشی طبیعی از افزایش سن است. با این حال، کاهش شدید تستوسترون می تواند منجر به کاهش میل جنسی شود.

• مصرف داروها:

مصرف برخی داروها می تواند سطح تستوسترون را کاهش دهد که به نوبه خود ممکن است منجر به کاهش میل جنسی شود.به عنوان مثال، داروهای فشار خون مانند مهارکننده های ACE و مسدودکننده های بتا ممکن است از انزال و نعوظ جلوگیری کنند.
سایر داروهایی که می توانند سطح تستوسترون را کاهش دهند، عبارتند از:

1. شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای سرطان
2. و هورمون هایی که برای درمان سرطان پروستات استفاده می شوند
3. کورتیکواستروئیدها
4. مسکن های اپیوئیدی مانند مورفین و اکسی کدون
5. یک داروی ضد قارچ به نام کتوکونازول
6. سایمتیدین که برای سوزش سر دل و بیماری ریفلاکس معده به مری استفاده می شود.
7. استروئیدهای آنابولیک که ممکن است توسط ورزشکاران برای افزایش توده عضلانی استفاده شود
8. داروهای ضد افسردگی خاص

• سندرم پای بیقرار (RLS):

سندرم پای بی قرار (RLS) تمایل غیرقابل کنترل برای حرکت دادن پاها است. یک مطالعه نشان داد که مردان مبتلا به RLS نسبت به مردان بدون RLS در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED) هستند. ED زمانی رخ می دهد که مردی نتواند نعوظ داشته باشد یا نعوظ را حفظ کند.
در این مطالعه، محققان کشف کردند که مردانی که حداقل پنج بار در ماه به RLS مبتلا می شوند، حدود 50 درصد بیشتر از مردان بدون RLS در معرض ابتلا به ED بودند . همچنین، مردانی که دوره هاي RLS را بیشتر تجربه می کردند، حتی بیشتر در معرض ناتوانی جنسی بودند.

• افسردگی:

افسردگی تمام بخش های زندگی انسان را تغییر می دهد. افراد مبتلا به افسردگی کاهش یا عدم علاقه کامل به فعالیت هایی را که زمانی لذت بخش می دانستند، از جمله رابطه جنسی، تجربه می کنند.
کاهش میل جنسی نیز یکی از عوارض جانبی برخی از داروهای ضد افسردگی است، از جمله:

1. مهارکننده های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین، مانند دولوکستین
2. مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین، مانند فلوکستین و سرترالین
3. با این حال، نوراپی نفرین و مهارکننده بازجذب دوپامین بوپروپیون نشان داده نشده است که میل جنسی را کاهش دهد.

• بیماری مزمن:

هنگامی که به دلیل تاثیرات یک بیماری مزمن سلامتی، مانند درد مزمن، احساس خوبی ندارید، احتمالا رابطه جنسی در لیست اولویت های شما قرار ندارد.برخی از بیماری ها، مانند سرطان، می توانند تعداد تولید اسپرم شما را نیز کاهش دهند.سایر بیماری های مزمن که می توانند بر میل جنسی شما تاثیر بگذارند، عبارتند از:

1. دیابت نوع 2
2. چاقی
3. فشار خون بالا
4. کلسترول بالا
5. نارسایی مزمن ریه، قلب ، کلیه و کبد

• مشکلات خواب

مطالعه ای در مجله پزشکی خواب بالینی نشان داد که مردان غیر چاق مبتلا به آپنه انسدادی خواب (OSA) سطوح تستوسترون پایین تری را تجربه می کنند. به نوبه خود، این امر منجر به کاهش فعالیت جنسی و میل جنسی می شود. در این مطالعه، محققان دریافتند که تقریبا یک سوم از مردانی که آپنه خواب شدید داشتند، سطح تستوسترون را نیز کاهش دادند. در یکی دیگر از مطالعات اخیر در مردان جوان و سالم، سطح تستوسترون پس از یک هفته محدودیت خواب 10 تا 15 درصد کاهش یافت و به 5 ساعت در شب رسید.محققان دریافتند که اثرات محدود کردن خواب بر سطح تستوسترون به ویژه بین ساعت 2:00 بعد از ظهر تا 10:00 شب روز بعد مشهود است.

• کهولت سن:

سطح تستوسترون، که با میل جنسی مرتبط است، زمانی که مردان در اواخر نوجوانی خود هستند، به بالاترین سطح خود می رسد. در سال های بالاتر، ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا ارگاسم، انزال و برانگیختگی داشته باشند. نعوظ ممکن است سخت نباشد و بیشتر طول بکشد. با این حال، داروهایی در دسترس هستند که می توانند به درمان این مشکلات کمک کنند.

• استرس:

اگر در موقعیت ها یا دوره های پرفشاری حواستان پرت می شود، میل جنسی ممکن است کاهش یابد. این به این دلیل است که استرس می تواند سطح هورمون شما را مختل کند. شریان های شما ممکن است در مواقع استرس باریک شوند. این باریک شدن جریان خون را محدود کرده و به طور بالقوه باعث ED می شود. در یک مطالعه از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دریافتند که اختلال استرس خطر اختلال عملکرد جنسی را بیش از سه برابر افزایش می دهد.

• عزت نفس پایین:

عزت نفس به عنوان نظر کلی یک فرد در مورد خود تعریف می شود. عزت نفس پایین، اعتماد به نفس پایین و تصویر ضعیف بدن می تواند بر سلامت عاطفی و رفاه شما تاثیر بگذارداگر احساس می کنید که جذاب نیستید، یا نامطلوب هستید، احتمالا رویارویی جنسی را کاهش می دهد. دوست نداشتن چیزی که در آینه می بینید حتی می تواند باعث شود که از داشتن رابطه جنسی کاملا اجتناب کنید.عزت نفس پایین ممکن است باعث اضطراب در مورد عملکرد جنسی شود که منجر به مشکلات ED و کاهش میل جنسی می شود.با گذشت زمان، مسائل مربوط به عزت نفس می تواند منجر به مشکلات سلامت روان بزرگ تر شود، مانند افسردگی، اضطراب، و سوء مصرف مواد مخدر یا الکل که همگی با میل جنسی کم مرتبط هستند.

• ورزش خیلی کم یا خیلی زیاد:

ورزش کم یا زیاد نیز می تواند باعث کاهش میل جنسی در مردان شود.ورزش خیلی کم (یا اصلا هیچ) می تواند منجر به طیفی از مشکلات سلامتی شود که می تواند بر میل و برانگیختگی جنسی تاثیر بگذارد.
ورزش منظم ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا و دیابت نوع 2 را کاهش دهد که همگی با کاهش میل جنسی مرتبط هستند. ورزش متوسط باعث کاهش سطح کورتیزول در شب و کاهش استرس می شود که می تواند به افزایش میل جنسی کمک کند.از سوی دیگر، نشان داده شده است که ورزش بیش از حد بر سلامت جنسی تاثیر می گذارد. در یک مطالعه ، سطوح بالاتر تمرینات استقامتی شدید و طولانی مدت منظم با کاهش نمرات میل جنسی در مردان مرتبط بود.

• مصرف الکل:

نوشیدن الکل سنگین یا بیش از 14 نوشیدنی مخلوط در هفته نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. در طی یک دوره زمانی طولانی، مقادیر زیاد الکل می تواند میل جنسی شما را کاهش دهد.

• استفاده از مواد مخدر:

علاوه بر الکل، استفاده از تنباکو، ماری جوانا و داروهای غیرقانونی مانند مواد افیونی نیز با کاهش تولید تستوسترون مرتبط است. این می تواند منجر به کمبود میل جنسی شود. همچنین مشخص شده است که سیگار بر تولید اسپرم و حرکت اسپرم تاثیر منفی دارد .

عوارض جسمی و عاطفی کاهش میل جنسی در مردان:

کاهش میل جنسی می تواند برای مردان بسیار ناراحت کننده باشد. میل جنسی کم می تواند منجر به یک چرخه معیوب از عوارض جسمی و عاطفی شود، از جمله ED (ناتوانی در حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی رضایت بخش).
ED ممکن است باعث شود مردی در مورد رابطه جنسی دچار اضطراب شود که می تواند منجر به تنش و درگیری بین او و شریک زندگی اش شود که به نوبه خود ممکن است منجر به برخوردهای جنسی کمتر و مشکلات بیشتر در رابطه شود.
عدم انجام سکس به دلیل ED می تواند باعث ایجاد احساس افسردگی، مشکلات عزت نفس و تصویر ضعیف بدن شود.

درمان کاهش میل جنسی در مردان:

درمان برای کاهش میل جنسی اغلب به علت مشکل بستگی دارد.به عنوان مثال، یک پزشک ممکن است تغییر دارویی را که باعث عوارض جانبی مرتبط با رابطه جنسی می شود یا درمان هرگونه بیماری زمینه ای که میل جنسی فرد را کاهش می دهد، توصیه کند.
گاهی اوقات، تغییرات ساده در شیوه زندگی ممکن است به فرد کمک کند تا میل جنسی را دوباره به دست آورد. خوردن یک رژیم غذایی مغذی، خواب کافی، کاهش یا حذف الکل و کاهش وزن ممکن است به افزایش علاقه به رابطه جنسی و بهبود سلامت کلی فرد کمک کند.
برای برخی افراد، گفتار درمانی یا جنسی درمانی می تواند کمک کننده باشد. درمان می تواند به افراد کمک کند تا با تروما مقابله کنند، عزت نفس خود را بهبود بخشند و رابطه خود را با شریک زندگی خود تقویت کنند.

هورمون درمانی:

اگر مردی دارای تستوسترون پایین و علائم آزاردهنده باشد، پزشک ممکن است درمان جایگزینی تستوسترون را توصیه کند. این دارو می تواند به صورت موضعی یا تزریقی باشد.

---