تومور مغزی توده ای از سلول ها است که نسبتا آهسته در مغز رشد می کنند. تومورهای مغز تمایل دارند در یک مکان باقی بمانند و گسترش پیدا نکنند.اگر بتوان تمام تومور را با خیال راحت در طی جراحی برداشت، معمولا عود نمی کند. اگر تومور را نتوان به طور کامل برداشت، این خطر وجود دارد که دوباره رشد کند. این مورد با استفاده از اسکن به دقت کنترل می شود یا بارادیوتراپی درمان می شود.

انواع و درجات تومور مغزی:

انواع مختلفی از تومورهای مغزی وجود دارد که به نوع سلول های مغزی تحت تأثیر مرتبط هستند.

مثالها عبارتند از:

• گلیوم: تومورهای بافت گلیال که سلول ها و رشته های عصبی را نگه می دارند و از آنها حمایت می کنند
• مننژیوم: تومورهای غشایی که مغز را می پوشانند
• نوروم آکوستیک: تومورهای عصب آکوستیک (همچنین به عنوان شوانوم دهلیزی شناخته می شود)
• کرانیوفارنژیوم: تومورهای نزدیک به پایه مغز که اغلب در کودکان، نوجوانان و جوانان تشخیص داده می شود.
• همانژیوبلاستوم: تومورهای عروق خونی مغز
• آدنوم هیپوفیز: تومورهای غده هیپوفیز، غده ای به اندازه نخود در سطح زیرین مغز

تومورهای مغزی بر اساس سرعت رشد و گسترش و احتمال رشد مجدد آنها پس از درمان از 1 تا 4 درجه بندی می شوند.تومورهای مغزی غیرسرطانی درجه 1 یا 2 هستند، زیرا رشد آهسته دارند و احتمال گسترش آنها کم است.آنها سرطانی نیستند و اغلب می توانند با موفقیت درمان شوند، اما هنوز جدی هستند و می توانند زندگی را تهدید کنند.

علائم تومورهای مغزی:

علائم تومور مغزی بستگی به بزرگی و محل قرارگیری آن در مغز دارد.برخی از تومورهای با رشد آهسته ممکن است در ابتدا هیچ علامتی ایجاد نکنند. علائم رایج عبارتند از:

• سردردجدید و مداوم
• تشنج (حملات صرعی)
• همیشه احساس بیماری، مریض بودن و خواب آلودگی داشتن
• تغییرات ذهنی یا رفتاری، مانند تغییر در شخصیت
• ضعف یافلج، مشکلات بینایی یا مشکلات گفتاری

مراقبت های پس از جراحی تومور مغزی:

پس از جراحی تومور مغزی ، ممکن است به مراقبت های بیشتری برای نظارت و درمان مشکلات بعدی نیاز داشته باشید.

این مراقبت ها شامل موارد زیر می شود:

• قرار ملاقات های بعدی با پزشک:

تومورهای مغز گاهی ممکن است پس از درمان مجددا رشد کنند، بنابراین برای بررسی علائم آن، قرار ملاقات های منظمی برای پیگیری این مسئله خواهید داشت.قرار ملاقات های شما ممکن است شامل بحث در مورد علائم جدیدی باشد که تجربه می کنید، معاینه فیزیکی، و گاهی نیز اسکن مغز. این احتمال وجود دارد که حداقل هر چند ماه یک بار برای شروع قرار ملاقات های بعدی داشته باشید، اما اگر مشکلی ایجاد نشود، احتمالا کمتر مورد نیاز خواهند بود.

عوارض جانبی درمان:

برخی از افرادی که تومور مغزی داشته اند ممکن است ماه ها یا سال ها بعد دچار عوارض جانبی درمان شوند، مانند:

• خونریزی داخل مغز در محدوده جراحی
• باقی ماندن بخش هایی از تومور به دلیل عدم امکان تخلیه کامل (محل تومور، دسترسی و …)
• ورم و یا التهاب مغزی
• افزایش تولید مایع مغزی نخاعی
• افزایش فشار درون جمجمه
• ایجاد لخته در ناحیه جراحی یا نواحی مجاور
• عفونت مغزی
• فراموشی کوتاه یا بلند مدت گذرا بعد از جراحی
• حالت تهوع و استفراغ
• آب مروارید
• مشکلات مربوط به تفکر، حافظه، زبان یا قضاوت
• صرع یا تشنج
• از دست دادن شنوایی
• ناباروری
• حملات میگرنی
• توموری که در جای دیگری رشد می کند
• بی حسی، درد، ضعف یا از دست دادن بینایی ناشی از آسیب عصبی (اما این عوارض نادر هستند)
• سکته مغزی (این نادر است)

اگر شما یا فردی که از او مراقبت می کنید علائم نگران کننده ای دارید که پس از درمان تومور مغزی ایجاد می شود، به پزشک خود مراجعه کنید.

• درمان های حمایتی:

مشکلات ناشی از تومور مغزی همیشه به محض برداشتن یا درمان تومور برطرف نمی شود. به عنوان مثال، برخی از افراد ضعف مداوم، حملات صرع (تشنج)، مشکل در راه رفتن و مشکلات گفتاری دارند. ممکن است برای کمک به شما برای غلبه بر مشکلاتی که دارید یا با آن سازگار شوید، به حمایت بیشتری نیاز باشد که ممکن است شامل درمان هایی مانند موارد زیر باشد:

• فیزیوتراپی: برای کمک به مشکلات حرکتی شما
• کاردرمانی:برای شناسایی هر گونه مشکلی که در فعالیت های روزانه دارید
• گفتار و زبان درمانی:برای کمک به مشکلات ارتباطی یابلع

برخی از افراد ممکن است نیاز به ادامه مصرف دارو برای تشنج برای چند ماه یا بیشتر پس از درمان یا برداشتن تومور داشته باشند.

• رانندگی و مسافرت:

ممکن است پس از تشخیص تومور مغزی برای مدتی اجازه رانندگی نداشته باشید. مدت زمانی که نمی توانید رانندگی کنید به عواملی مانند:

• آیا شما دچار حملات صرعی (تشنج) شده اید یا خیر
• نوع تومور مغزی شما
• جایی که در مغز شماست
• چه علائمی دارید
• چه نوع جراحی انجام داده اید

اگر مطمئن نیستید که باید رانندگی کنید یا نه، تا زمانی که از پزشک متخصص خود توضیحی دریافت نکرده اید، رانندگی نکنید. رانندگی برخلاف توصیه های پزشکی هم خطرناک است و هم خلاف قانون. با اسکن های به روز و توصیه های تیم پزشکی تان، ممکن است پس از یک مدت اجازه رانندگی داشته باشید که معمولا پس از انجام موفقیت آمیز آزمایشات پزشکی برای تعیین توانایی شما در کنترل وسیله نقلیه و زمانی است که خطر تشنج کم است.
پرواز معمولا زمانی امکان پذیر است که پس از جراحی بهبود یافته اید، اما باید شرکت هواپیمایی را از وضعیت خود مطلع کنید.

• توصیه های سبک زندگی:

اگر رادیوتراپی داشته اید، پیروی از یک سبک زندگی سالم برای کاهش خطر سکته مغزی مهم است.این به معنای ترک سیگار در صورت سیگار کشیدن،داشتن یک رژیم غذایی متعادل و انجام ورزش منظم است.
با این حال، محدودیت هایی برای تمرینی که باید انجام دهید وجود دارد.

• ورزش و فعالیت:

1. پس از درمان تومور مغزی، ممکن است به شما توصیه شود که برای همیشه از ورزش های تماسی مانند راگبی و بوکس اجتناب کنید.
2. پس از بهبودی، با موافقت پزشک می توانید فعالیت های دیگر را دوباره شروع کنید.
3. شنا بدون نظارت برای حدود یک سال پس از درمان توصیه نمی شود زیرا خطر تشنج در آب وجود دارد.

• رابطه جنسی و بارداری:

1. داشتن رابطه جنسی پس از درمان تومور مغزی بی خطر است.
2. ممکن است به زنان توصیه شود تا 6 ماه یا بیشتر پس از درمان از باردار شدن خودداری کنند.اگر قصد بارداری دارید، باید این موضوع را با تیم پزشکی خود در میان بگذارید.

• بازگشت به سر کار:

خستگی یک علامت رایج پس از درمان تومور مغزی است و اغلب توانایی شما را برای بازگشت به کار محدود می کند.اگرچه ممکن است بخواهید هر چه زودتر به سر کار و زندگی عادی بازگردید. برای شروع بهتر است به صورت پاره وقت کار کنید و فقط زمانی که احساس آمادگی کردید بطور تمام وقت به کار برگردید. اگر تشنج داشته اید، نباید در ارتفاع یا با ماشین آلات کار کنید.

• کمک و پشتیبانی:

تومور مغزی اغلب در حال تغییر زندگی است. ممکن است احساس عصبانیت، ترس و تخلیه هیجانی کنید. پزشک متخصص شما ممکن است بتواند شما را برای کمک به جنبه های عملی و عاطفی تشخیص خود به یک مددکار اجتماعی یا مشاور ارجاع دهد.

---