همه رباط ها دارای دامنه حرکتی و محدوده خاصی هستند. این محدوده به آنها اجازه می دهد مفاصل را ثابت نگه دارند. زمانی که رباط ها این محدوده را رد کنند، پیچ خوردگی به وجود می آید. به آسیب دیدگی نوارهای سخت بافتی یا همان رباط هایی که استخوان های پا را احاطه کرده و به پا متصل می کنند، پیچ خوردگی مچ پا گفته می شود. زمانی که مچ پا به طور ناگهانی پیچ بخورد، این آسیب رخ می دهد. پزشکان می توانند پی آر پی را به بدن شما تزریق کنند تا سلول های شما سریعتر بهبود یابند. آنها اغلب از این روش درمانی برای مشکلات پا و مچ پا استفاده می کنند. پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی) ماده ای است که از تغلیظ پلاسما ساخته شده است. پی آر پی دارای پلاکت، پروتئین و سایر مواد بالاتری نسبت به پلاسمای خون معمولی است. پی آر پی دارای غلظت بالاتری از موادی است که بدن شما را به رشد بافت جدید ترغیب می کند. این ممکن است به بدن شما در بهبودی پس از آسیب های خاص یا سایر مشکلات کمک کند. تزریق پی آر پی ممکن است درد را کاهش داده و عضلات شما را روانتر کند.

آنچه در ادامه این مطلب می خوانید:

علت پیچ خوردگی مچ پا

معمولاً پیچ خوردگی مچ پا به علت افتادن، چرخش ناگهانی یا ضربه به مفصل مچ ایجاد می شود. دلایل پیچ خوردگی مچ پا را می توان به موارد زیر نسبت داد:

• استفاده از کفش نامناسب، راه رفتن یا دویدن روی سطح ناهموار هنگام انجام فعالیت های ورزشی
• ضعیف بودن مچ پای فرد از ابتدای تولد
• قرار دادن نادرست پا روی زمین هنگام دویدن، بالا یا پایین رفتن از پله
• قرار دادن نادرست پا روی زمین هنگام خارج شدن از تختخواب یا پیاده شدن از خودرو
• قرار گرفتن پا در مکان های ناهموار مانند قدم گذاشتن در یک چاله
• قرار گرفتن پای یک بازیکن روی پای بازیکن دیگر هنگام انجام فعالیت های ورزشی
• آسیب های اینورژن (چرخش مچ پا به سمت داخل) و آسیب های اورژن (چرخش مچ پا به سمت خارج)

علائم کشیدگی یا پارگی رباط مچ پا

1. احساس درد شدید در مچ پا به طوری که مانع از راه رفتن و انداختن وزن بر روی پای آسیب دیده می شود.
2. حساسیت مچ پا به لمس و فشار
3. تورم و التهاب مچ پا
4. کاهش دامنه حرکتی مچ پا
5. تورم و خونمردگی مچ پا
6. بی ثبات شدن مچ پا
7. ناتوانی در راه رفتن بطور طبیعی

شدت پیچ خوردگی مچ پا

پیچ خوردگی درجه ۱

کشیدگی جزئی و مقداری آسیب به رشته های رباط.

پیچ خوردگی درجه ۲

پارگی جزئی رباط رخ داده است. در صورتی که مفصل مچ پا معاینه شود و در جهات معین حرکت داده شود، لقی غیر طبیعی مفصل مچ رخ می دهد.

پیچ خوردگی درجه ۳

پارگی کامل رباط های مچ پا رخ داده که سبب ناپایداری در مچ پا می شود.

تشخیص شکستگی مچ پا

در این حالت شکستگی پا می تواند علائم مشابه پیچ خوردگی همچون درد و ورم داشته باشد. در این وضعیت رباط آسیب دیده احساس ناراحتی دارد. در صورتی که در محل آسیب دیدگی استخوان دچار شکستگی نشده باشد، پزشک احتمالاً می تواند با توجه به شدت ورم، درد و کبودی ایجاد شده درباره درجه آسیب دیدگی اظهار نظر کند. معاینات فیزیکی پزشک برای تشخیص مشکل می تواند برای بیمار دردناک باشد. برای این کار پزشک نیاز به حرکت دادن قوزک پا در جهت های مختلف دارد تا به این ترتیب بتواند آسیب ها یا پارگی های احتمالی در رباط را بررسی نماید. در صورتی که یک پارگی کامل در رباط ایجاد شده باشد، قوزک پا پس از گذشتن از مراحل اولیه آسیب دیدگی ناپایدار می شود. در صورت وجود این شرایط ممکن است آسیب دیدگی برای سطح مفصل قوزک نیز مشکل ایجاد کند. پزشک احتمالاً از بیمار می خواهد از اسکن ام آر آی (MRI) در مواقعی استفاده کند که نسبت به یک آسیب دیدگی بسیار شدید در رباط، آسیب به سطح مفصل، تراشیده شدن یک استخوان کوچک و یا سایر مشکلات مانند آن مشکوک باشد. به این ترتیب اسکن ام آر آی می تواند پزشک را از صحت تشخیص خود مطمئن نماید. اسکن ام آر آی در اکثر مواقع پس از سپری شدن دوره کبودی و ورم و بر طرف شدن این علائم برای بیمار تجویز می شود.

پیشگیری از پیچ خوردگی مچ پا

اقداماتی وجود دارند که می توانیم با استفاده از آنها از پیچ خوردن مچ پای خود جلوگیری کنیم. این اقدامات عبارت اند از:

• استفاده از کفش مناسب برای انجام فعالیت های ورزشی
• انجام تمرینات تقویتی مچ پا
• استفاده از نوار یا باند برای مچ پای ضعیف هنگام انجام فعالیت های ورزشی
• انجام ورزش و بازی در محلی که هیچ گونه چاله یا مانعی نداشته باشد.
• مراجعه به پزشک در صورت وجود مواردی مانند انحراف شست یا صافی کف پا

عوارض پیچ خوردگی مچ پا

عدم درمان مناسب پیچ خوردگی مچ پا، شروع به فعالیت خیلی زود بعد از پیچ خوردگی مچ پا همچنین پیچ خوردگی های مکرر مچ پا می تواند موجب هر کدام از عوارض زیر شود:

1. درد مزمن و طولانی مچ پا
2. سستی مزمن مچ پا
3. التهاب مفصل مچ پا

ترمیم رباط مچ پا با پی آر پی

خون از یکی از رگ های بازو گرفته شده و در سانترفیوژ، یعنی ماشینی که با سرعت بسیار زیاد می چرخد تا سلول های مختلف خون را جدا کند، قرار داده می شود. پزشک بخشی از خون که غنی از پلاکت است را جدا کرده و آن را به محل آسیب تزریق می کند. در لایه ی غلیظ خون سانترفیوژ شده تنها پلاکت وجود ندارد بلکه دیگر عوامل رشد، پلاسما و مقداری گلبول قرمز نیز در این لایه موجود است. تزریق پی آر پی بلافاصله پس از انجام سانترفیوژ و جداسازی پلاکت ها انجام می شود. تزریق ها با کمک یک راهنمای تصویری انجام می شوند تا پزشک از تزریق پی آر پی در محل دقیق اطمینان حاصل کند. راهنمای تصویری مورد استفاده معمولاً اولتراسوند است. برخی از پزشکان یک «عامل فعال کننده» که معمولاً ترومبین یا کلرید کلسیم است را نیز اضافه می کنند در حالی که برخی از پزشکان تنها پلاکت را تزریق می کنند.

آمادگی قبل از تزریق پی آر پی

نکاتی که قبل از انجام پی آر پی بایستی به آنها توجه کرد عبارتند از:

1. از دو تا سه هفته قبل از عمل داروهای حاوی کورتیکواستروئید مصرف نکنید.
2. مصرف داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAIDs)، مانند آسپرین یا ایبوپروفن یا داروهای مخصوص درمان آرتروز مانند سلبرکس را از یک هفته قبل از درمان متوقف کنید.
3. از 5 روز قبل از درمان داروی ضدانعقاد خون مصرف نکنید.
4. روز قبل از عمل مایعات فراوان بنوشید.
5. برخی بیماران باید بلافاصله قبل از درمان داروی ضد اضطراب مصرف کنند.

مراقبت پس از تزریق پی آر پی

از بیمار خواسته می شود که چند روز استراحت کند و به مفصل درگیر فشار نیاورد. پزشک به بیمار توصیه می کند که:

• مسکن های ضدالتهابی مصرف نکند، پزشک مسکن مناسب را تجویز می کند.
• با بستن بریس یا آتل از مفصل آسیب دیده محافظت کند و آن را بی حرکت نگه دارد. به بیمارانی که تزریق را در مچ پا، زانو یا مفصل ران انجام داده اند، توصیه می شود که از چوب زیربغل استفاده کنند.
• هر روز چند بار، به مدت 20 ـ 10 دقیقه کمپرس سرد را روی موضع بگذارند تا ورم و درد پس از تزریق کاهش یابد.
• بیمارانی که به کارهای یدی اشتغال ندارند، معمولاً می توانند فردای تزریق در محل کار حاضر شوند. بیمار می تواند فعالیت معمول خود را پس از کاهش درد و ورم، معمولاً چند روز پس از تزریق، شروع کند. همچنین بیمار تا زمانی که پزشک اجازه نداده است، نباید داروهای ضدالتهابی مصرف کند.

کاندید نامناسب تزریق پی آر پی

به افرادی که شرایط زیر درباره ایشان صدق می کند، توصیه می شود که تزریق پی آر پی را انجام ندهند:

• بیماران مبتلا به سرطان، مانند سرطان پروستات یا سرطان سینه که بیماری شان حداقل 5 سال در مرحله خاموشی نبوده است.
• تحت درمان ناهنجاری ها یا بیماری های مادرزادی خونی بودن
• وجود عفونت
• مصرف دوز بالای کومادین
• بیماران مبتلا به فلج مغزی یا بیماری پارکینسون
• موارد منع انجام کلی درمان
• افرادی که به طور همزمان مبتلا به چند بیماری هستند، نیز متقاضی ایده آلی برای PRP محسوب نمی شوند.

عوارض جانبی تزریق پی آر پی

درمان پی آر پی یکی از کم خطرترین روشهای درمانی است. با این وجود ممکن است در برخی از بیماران تحت معالجه عوارض ناچیزی مشاهده شود که بعضی از آنها عبارتند از:

1. درد در ناحیه آسیب دیده
2. واکنش آلرژیک و حساسیت
3. لخته شدن خون
4. تغییر رنگ پوست در ناحیه درمان شده

هزینه تزریق پی آر پی

هزینه درمان پی آر پی در بیماران مختلف متفاوت است و به تعداد و وسعت بخش های تحت درمان بستگی دارد. علاوه براین میزان هزینه پی آر پی به تخصص و تجربه پزشک نیز بستگی دارد.

---