نعوظ، سفت شدن، بزرگ شدن و متورم شدن آلت تناسلی مردانه است و زمانی رخ می دهد که به دلیل مجموعه ای از فرایندهای پیچیده بافت اسفنج مانند درون آلت پر از خون می شود. مکانیسم ایجاد نعوظ در مردان به این صورت میباشد که براساس پیامهای عصبی ایجاد شده در مغز و به وسیله تغییرات هورمونی خون در بافت آلت تجمع میابد و باعث ایجاد نعوظ میشود و هرچه مدت زمان ماندگاری خون در آلت بیشتر باشد مدت زمان نعوظ بیشتر میباشد، در نتیجه هر عاملی که بر روی پیام های عصبی و همچنین هورمونهای جنسی و عروق آلت تأثیر منفی بگذارد باعث ایجاد اختلال در نعوظ فرد میشود.

آنچه در این مطلب می خوانیم:

در اختلال نعوظ (impotence) آلت تناسلی برای برقراری رابطه ی جنسی توانایی نعوظ و حفظ این حالت را ندارد. اینکه گاهی فرد دچار این مشکل شود، نگرانی ایجاد نمی کند. با این همه این مشکل علاوه بر ایجاد استرس، روی اعتماد به نفس فرد اثر گذاشته و در روابط عاطفی فرد مشکلاتی ایجاد می کند. از طرفی دیگر اختلال نعوظ گاهی نشانه ای از مشکلات زمینه ای و عامل خطری برای بیماری قلبی است و به همین دلیل باید درمان شود. بسیاری از عوامل سبک زندگی، مانند استرس یا مصرف بیش از حد الکل، می توانند توانایی جنسی شما را تحت تأثیر قرار دهند. اگر متوجه شوید مشکل بر اساس یک روال و مکرراً اتفاق می افتد و بر توانایی شما برای داشتن یک زندگی جنسی رضایت بخش تأثیر می گذارد، وقت آن است که به پزشک مراجعه کنید.

علل ایجاد اختلال نعوظ

• علل عصبی: سکته مغزی، صرع، مولتیپل اسکلروزیس یا ام اس، نوروپاتی غیر دیابتی و آسیب نخاعی
• اختلالات هورمونی: از جمله اختلالات تیروئید و کمبود تستوسترون (هیپوگنادیسم)
• علل عروقی: هر عاملی که روی عروق بیضه اثر بگذارد و مانع جریان مناسب خون داخل عروق آلت شود و یا باعث تخلیه سریع خون داخل آلت شود میتواند اختلال نعوظ ایجاد کند از جمله: بیماری قلبی و تنگ شدن رگ های خونی. دیابت (شایعترین علت). فشار خون بالا. کلسترول بالا. چاقی و سندرم متابولیک و سیگار کشیدن
• علل دارویی: برخی داروها مانند فیناستراید. کتوکونازول و داروهای شیمی درمانی و داروهای کنترل فشار خون میتوانند باعث اختلال نعوظ شوند
• برخی عوامل مانند جراحی سرطان پروستات و مثانه و شکستگی لگن: هم روی عروق و هم روی اعصاب مربوط به نعوظ اثر میگذارند.
• علل روانی: ممکن است فرد هیچگونه مشکل فیزیکی نداشته باشد و فقط به دنبال یک استرس روحی روانی مانند مشکلات زناشویی و افزایش فشار کار و … دچار این مشکل شود که معمولاً موقتی میباشد.

علائم اختلال نعوظ

علائم و نشانه های این مشکل عبارتند از:

• مشکل در نعوظ آلت
• مشکل در حفظ آلت در حالت نعوظ
• کاهش میل جنسی

عوامل خطر اختلال نعوظ

هر چه سن فرد بیش تر شود، نعوظ کامل زمان بیش تری خواهد برد و ممکن است آلت مدت زمان کمتری در حالت نعوظ باقی بماند. عوامل خطر متعددی باعث اختلال نعوظ می شوند، این عوامل شامل:

1. مشکلات پزشکی، خصوصاً دیابت و بیماری های قلبی
2. مصرف تنباکو که جریان خون در وریدها و سرخرگ ها را به مرور زمان کاهش داده و منجر به مشکلات قلبی می شود.
3. اضافه وزن و چاقی
4. برخی درمان های پزشکی، مانند جراحی پروستات یا پرتو درمانی برای سرطان
5. جراحت و آسیب به نورون های عصبی کنترل کننده نعوظ
6. مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای درمان فشار خون بالا، داروهای کاهش درد پروستات و مشکلات پروستات
7. مشکلات روانی مانند استرس، اضطراب و افسردگی
8. مصرف مواد مخدر و الکل، خصوصاً اگر فرد به مدت زیادی معتاد به مواد مخدر و یا الکل باشد.

عوارض اختلال نعوظ

مشکلات ناشی از این اختلال عبارتند از:

• عدم رضایت در زندگی زناشویی
• استرس یا اضطراب
• اعتماد به نفس پایین
• مشکلات در رابطه عاطفی
• ناتوانی در باردار کردن شریک زندگی

تشخیص عدم نعوظ

آزمایشاتی که ممکن است پزشک برای تعیین علت عدم نعوظ انجام دهد شامل موارد زیر است:

• شمارش کامل خون (CBC) که مجموعه ای از آزمایشات است که تعداد گلبول های قرمز خون پایین (RBC) را بررسی می کند.
• پروفایل هورمون که سطح هورمون های جنسی مردانه تستوسترون و پرولاکتین را اندازه گیری می کند.
• تومسانس آلت تناسلی شبانه (NPT) که تعیین می کند آیا نعوظ شما در طول خواب کار می کند.
• سونوگرافی دوبلکس که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای گرفتن عکس از بافت های بدن استفاده می کند.
• آنالیز ادرار که سطح پروتئین و تستوسترون را در ادرار اندازه گیری می کند.

پیشگیری از اختلال نعوظ

آقایان می توانند با پیش گرفتن عادات سبک زندگی سالم مثل افزایش فعالیت فیزیکی، ترک سیگار و رعایت یک رژیم غذایی سالم، بسیاری از علل اختلال نعوظ را مهار کنند.

فعالیت فیزیکی

فعالیت فیزیکی باعث افزایش جریان خون در بخش های مختلف بدن، از جمله آلت، می شود. البته، مردان می بایست پیش از شروع فعالیت های جدید با یک پزشک مشورت کنند.

ترک سیگار

سیگار کشیدن، با ایجاد بیماری های قلبی و عروقی، منجر به بروز اختلال نعوظ می شود. البته سیگار کشیدن، بدون در نظر گرفتن بیماری های قلبی و عروقی و سایر علل اختلال نعوظ نیز، باز هم احتمال ابتلای آقایان به اختلال نعوظ را افزایش می دهد.

رژیم غذایی و تغذیه

افراد برای حفظ عملکرد نعوظی خود می بایست از یک رژیم غذایی سالم شامل غذاهای حاوی غلات کامل، میوه ها و سبزیجات، غذاهای لبنی کم چرب و گوشت بدون چربی استفاده کنند. رژیم های غذایی که در بروز اضافه وزن و بیماری های قلبی و عروقی نقش دارند می توانند باعث بروز اختلال نعوظ هم بشوند. آقایان می بایست از خوردن غذاهای حاوی مقادیر زیاد چربی و سدیم که عنصر اصلی تشکیل دهنده نمک است، خودداری کنند. ایشان همچنین می بایست از مصرف بیش از اندازه الکل یا استفاده از مواد مخدر غیرمجاز اجتناب کنند.

درمان عدم نعوظ در جوانان

شدت اختلال و عدم نعوظ اغلب در سه مقیاس درجه بندی می شود: خفیف، متوسط و شدید. اختلال نعوظ شدید به عدم نعوظ کامل یا نعوظ نشدن کامل نیز معروف است. اولین قدم در درمان اختلال نعوظ تعیین سطح در این مقیاس است. درمان عدم نعوظ شامل موارد زیر است:

1. داروهای تزریق شده در جسم حفره آلت تناسلی مرد، مانند آلپروستادیل (Caverject، Edex)
2. داروهای تزریق شده به مجرای ادرار (باز شدن آلت تناسلی مرد)، مانند آلپروستادیل (MUSE)
3. داروهای خوراکی مانند سیلدنافیل (ویاگرا) و تادالافیل (سیالیس)
4. جراحی، از جمله جراحی کاشت آلت تناسلی مرد
5. دستگاه های خلأ uum

درمان عدم نعوظ در سن بالا

هنگام درمان عدم نعوظ در سالمندان، پزشکان اغلب ترکیبی از تغییر سبک زندگی و داروها را توصیه می کنند.

عادات سالم

تغییرات سبک زندگی زیر ممکن است به درمان یا جلوگیری از عدم نعوظ کمک کند:

• ترک سیگار و الکل
• بهبود عادت های خواب
• انجام ورزش بدنی منظم
• داشتن یک رژیم غذایی سالم
• کاهش وزن در صورت اضافه وزن یا چاقی در فرد
• مدیریت هرگونه بیماری زمینه ای، مانند فشار خون بالا یا دیابت
• دارو درمانی در اختلال نعوظ سالمندان

علاوه بر اقدامات مربوط به سبک زندگی، پزشکان می توانند داروهای ED یا عدم نعوظ را نیز تجویز کنند. بیشتر آنها برای افراد سالمند مطمئن نیستند، اگرچه متخصص باید بررسی کند که آیا آنها با سایر داروهایی که فرد مصرف می کند سازگار هستند یا نیستند. برخی از داروهایی که پزشک می تواند برای درمان ED تجویز کند، عبارتند از:

بازدارنده های فسفودی استراز -۵

یکی از رایج ترین درمان های پزشکی ED در افراد سالمند، دسته ای از داروها به نام بازدارنده های فسفودی استراز -5 (PDE 5) هستند. این داروها رگ های خونی را شل و گسترده می کنند و جریان خون به آلت را بهبود می بخشند. طبق یک بررسی در سال ۲۰۱۷، مهارکننده های PDE 5 به طور کلی در سالمندان از جمله مبتلایان به بیماری های قلبی عروقی بی خطر هستند. با این حال، آنها برای افرادی که نیترات را برای بیماری های قلبی مصرف می کنند مناسب نیستند. برخی از نمونه های مهارکننده های PDE 5، عبارتند از:

• avanafil استندرا
• تادالافیل (Cialis)
• سیلدنافیل (ویاگرا)
• vardenafil لویترا، استاکسین

تستوسترون درمانی

در سالمندانی که کمبود تستوسترون دارند، پزشک ممکن است درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) را تجویز کند. این گزینه درمانی شامل تجویز منظم تستوسترون از طریق تزریق، ژل یا وصله پوستی است. با این حال، TRT برخی از دلایل شایع ED در سالمندان مانند کاهش جریان خون یا آسیب عصبی را برطرف نخواهد کرد.

داروهای تزریقی

آلپروستادیل یک داروی تزریقی یا شیاف آلت تناسلی است که ممکن است برخی از افراد برای رسیدن به نعوظ از آن استفاده کنند. به سرعت رگهای خونی در آلت تناسلی مرد را گسترش داده و به فرد کمک می کند در عرض ۸-۱۰ دقیقه نعوظ پیدا کند. داروهای تزریقی آلپروستادیل، عبارتند از:

• ادکس
• پروستین VR
• آلپروستادیل یکی از نمونه های تزریقی است؛ اما پزشکان ممکن است از مخلوطی از سه دارو به نام Trimix استفاده کنند که شامل آلپروستادیل، فنتولامین و پاپاورین است. پزشکان همچنین می توانند شیاف تزریقی را که به عنوان سیستم دارویی مجرای ادرار شناخته می شود برای نعوظ تجویز کنند.

عمل جراحی

جراحی یک درمان احتمالی برای مردان مبتلا به ED مقاوم به درمان است، جایی که سایر درمان ها مؤثر نبوده اند. جراحی کاشت آلت تناسلی بیشترین رضایت بیمار و شریک زندگی آنها را در بین تمام درمان های ED دارد.

---