یکی دیگر از اختلالات تغذیه ای در کودکان بی اشتهایی آنهاست که نگرانی های بسیاری را در والدین ایجاد می کند.
برخی از دلایل بی اشتهایی کودکان عبارتند :
- بی اشتهایی عصبی (anorexic )
- رژیم غذایی یکنواخت
- فقدان مواد مغذی مثل روی
- کودکان بیمار معمولا" کم اشتها هستند.
- خستگی کودک می تواند از مهمترین عامل از بین بردن اشتهای او باشد.
- بیماریهایی مثل اسهال ،سرخک ،انگل های روده ای ،سوءتغذیه مزمن ،زخم های دهانی(مثلا" به علت دندان در آوردن) ، اضطراب
- روشهای نادرست مادر در تغذیه کودکش که موجب لجبازی و خودداری کودک از خوردن می شود مانند روش پاداش ، تهدید کردن ، التماس ،انحراف فکر، اجبار و کودک سالاری که هیچکدام از این روشها صحیح نمی باشد و فقط منجر به عدم دریافت کافی غذا توسط کودک می گردد.
علل جسمی و روحی بی اشتهایی کودکان
یکی از علل بی اشتهایی کودکان کمبود ویتامین هایی چون گروه B و C محلول در آب است به همین سبب به والدین توصیه می شود که در کنار تغذیه کودکشان حتما" از آب میوه استفاده کنند.
عدم دریافت برخی ویتامین ها و مواد معدنی مثل آهن و روی منجر به بی اشتهایی در کودکان می گردد همچنین در خانواده هایی که مدام تنش و جنجال وجود دارد حتی در شرایط جسمانی مناسب اما فاقد شرایط روحی خوب بی اشتهایی در کودکان امری مسلم است.اگربی اشتهایی در دوران کودکی توجه نشود این مشکل در بزرگسالی نیز ادامه پیدا می کند.
راهکارهای رفع بی اشتهایی در کودکان
1 شادابی و نشاط موقع صرف غذا
2 عدم تنبیه و تهدید و حتی تشویق کودکان مثلا" اگر غذا بخوری تو را به پارک می برم و یا برایت بستنی می خرم و اگر غذا نخوری دیگر تورا دوست ندارم .
3 عدم التماس مادران ، پرت کردن حواس کودک ، رشوه دادن ، اعمال زور و استفاده از داروهای تقویت کننده ، گروهی از مادران ملتمسانه به کودک می گویند که این لقمه را به خاطر من یا پدر بخور و یا با تماشای کارتون حواس کودک را پرت می کنند.
4 فراهم کردن شرایطی که کودک هنگامی که گرسنه می شود خودش به طرف غذا بیاید.
5 رنگ مواد غذایی می تواند در اشتهای کودک و علاقه او به غذا تاثیر بگذارد.
6 رعایت نظم در غذا دادن به کودک ،عدم اضطراب والدین و پُرنکردن بیش از حد ظرف غذای کودک
7 رعایت تنوع در مواد غذایی ، عدم مصرف بیش از حد مایعات
8 دخالت دادن کودک در تهیه غذا برای کم کردن حساسیت کودک
9 عدم صحبت در رابطه با غذا خوردن کودک با دیگران در حضور او
10 موقع صرف غذا تلویزیون را خاموش کرده و وسایل بازی او را جمع کرده و برای طول مدت غذاخوردن کودک حدومرزی تعیین کنید
11 موقع غذاخوردن کودک به او ابراز محبت کنید و او را با هم سن و سالهای خودش مقایسه نکنید
12 اجازه دهید کودک از هر راهی که مایل است غذا بخورد و در کنار او نشسته و در مورد غذا با او صحبت کرده و برای ناهار یا شام روز بعد از او نظر بخواهید.
13 والدین توجه داشته باشند که هرگز جلوی کودک خود به دیگران نگویند که او غذایی را دوست ندارد . این گفتار موجب می شود که کودک این رفتار خود را به عنوان رفتار تثبیت شده خود بپذیرد و از آن به عنوان وسیله ای برای جلب توجه دیگران استفاده نماید.