شروع کاربرد لیزر در درماتولوژی به سالهای دهه 1960 بازمی گردد. کار با لیزر در دهه 1970 با عرضه لیزرهایی که می توانست ضایعات عروق مانند خالهای شرابی را درمان کند ، افزایش یافت . از آن زمان تاکنون پیشرفت های تکنولوژیک منجر به ساخت لیزرهایی دقیق تر شده که بدون آسیب به بافتهای اطراف ، ضایعات پوستی را درمان می کنند. امروزه بسیاری از لیزرها به سیستم های کنترل کامپیوتری مجهزند.
تکنولوژی لیزر درسالیان اخیر موجب تحول در درمان ضایعات ناشی از افزایش سن و نورآفتاب شده است. همچنین لیزر می تواند چروکهای پوستی را تاحد قابل توجهی کاهش داده یا محو کند ، قوام و رنگ پوست را بهبود بخشد ، بسیاری از لک ها و تغییررنگ ها را درمان نماید، ....
درعکس های زیر که دریکی از معتبرترین مراکزپزشکی تکزاس گرفته شده ، تصویرقبل و بعد از سه جلسه لیزرفراکسل به منظور رفع جای جوش را مشاهده می کنید:
.
لیزر این توانایی رادارد که انواع خاصی از سلول ها را در که درلایه های مختلف پوست موجودند هدف قراردهد. انجام این عمل معمولا" با خونریزی همراه نیست و آسیب حاصل از آن به بافتهای مجاور، بسیار جزیی و قابل کنترل است. زمان لازم برای بهبود بعدازعمل درافراد مختلف و ضایعات گوناگون ، متفاوت است. دربعضی ازلیزرها چند جلسه درمان موردنیازاست.
سالها پیش کارهایی مثل درم ابریژن (لایه برداری پوست با استفاده از نوعی فرزکه نباید آن را با میکرودرم ابریژن اشتباه کرد ) وهمچنین پیلینگ عمیق با ترکیباتی مانند« فنل» رایج بود. با این کارها چین و چروک ، لک ، کک و مک و بسیاری از تغییررنگ های غیرطبیعی تا حد زیادی ازبین می رفت ولی با عوارضی همراه بود . امروزه لیزر تا حد زیادی جای این عمل ها را گرفته است.
لیزرها پرتوهایی از «نور» را که دارای سطح بالایی از انرژی هستند به بافت هدف می تابانند.این هدف ممکن است روی پوست یا در ضخامت آن باشد. این انرژی دربافت هدف به گرما تبدیل می شود.
لیزر درواقع با گرم کردن آب یا رنگدانه های موجود درسلول های پوست ، این سلول ها را بخارمی کند. هر لیزر یک طول موج خاص ( یا رنگ ) دارد که از نور مادون قرمز که دیده نمی شود تا نورقرمز، سبز ، یا زرد متفاوت است. میزان نفوذ و تاثیر لیزردرپوست به طول موج آن بستگی دارد. برای مثال طول موج های سبز و زرد ، رنگدانه های قرمزموجود در خال موسوم به خال شرابی را هدف قرارمی دهند درحالی که لیزرهای مادون قرمز معمولا" برای رفع چروک ها ، خطوط کم عمق ، و چین های کنارچشم ( موسوم به چین های پنجه کلاغی ) به کارمی روند.
طول پالس لیزرهای گوناگون نیز باهم فرق دارد. طول پالس برچگونگی تاثیر لیزر بربافت هدف موثراست. مثلا" یک پرتو مداوم که خیلی متراکم شده باشد ممکن است مانند تیغ ، پوست را برش دهد. دراکثرقریب به اتفاق عملهای زیبایی نورباید به صورت پالس ( موج ) تابانده شود تا بدقت قابل کنترل باشد.
لیزرهای قدیمی ازنوع لیزرهای کاهنده بودند و برای بازسازی سطح پوست به کارمی رفتند . این نوع لیزرموجب آغاز ترمیم زخم و رشد کلاژن جدید گشته و یک پوست صاف و تازه ایجاد می کند. علاوه براین پوست سفت هم می شود و به همین دلیل هم هست که می گویند لیزر کار « فیس لیفت » را هم انجام می دهد.
لیزرکاهنده بیشتر در رفع ضایعات اپیدرم مانند خطها و چروکهای ناشی از نورآفتاب ، اسکار اکنه ( جای جوش ) ، کراتوز اکتینیک ، کک و مک ، لکهای پیری و تغییررنگ های ناشی از نور موثراست. این لیزرها ممکن است نتوانند خطوط و چروکهای خیلی عمیق را رفع کنند. برای رفع این گونه خطوط و چروک ها بهتر است از تزریق ژل استفاده شود.
روش های جدیدتری نیز درسالهای اخیربه عرصه درمانهای درماتولوژی اضافه شده اند که بخاطر آسیب و زمان نقاهت کمتر بعد از عمل، بیشتر مورد استقبال قرارگرفته اند که از جمله آنها می توان به لیزر فرکشنال ، پلاسمای پوست ، و سایردرمان های غیرکاهنده اشاره کرد. با همه این روش ها نیز می توان خطوط کم عمق ، چین ها و اسکارهای سطحی را رفع کرد.