نیاز ورزشکاران به روی

روی از مواد معدنی مهم برای متابولیسم بدن است که در ساختمان بسیاری ار آنزیم مثل لاکتات دهیدروژناز،کربونیک آنهیدراز،آلکالن فسفاتاز،سوپراکسیداز شرکت دارندوتقریبا 2گرم روی در بدن و خصوصا در استخوان ها و ماهیچه ها ذخیره میشود.روی موجود در استخوان در جریان تعادل منفی این عنصر در بدن به کار گرفته نمیشود.

اگرچه کاتابولیسم ماهیجه ای همراه با آزاد شدن روی در پلاسما خواهد بود.روی در خون بیشتر در گلبولهای قرمز به میزان بسیار کمتری در پلاسما خواهد بود .به نظر میرسد که پلاسما قسمتی از ذخائر قبل تبادل این عنصر است که در طول استرس متابولیزه میشود و میتواند به عنوان معیاری جهت کمبود آن مورد استفاده قرار گیرد. کمبود روی باعث عقب افتادگی رشد ،تاخیر در تکامل جنسی،بی اشتهایی،از دست حس چشایی،تعضیف سیستم ایمنی و اختلال در بهبود زخم میشود.

غذاهای حاوی بیشترین مقدار روی شامل گوشت های قرمز،غذاهایی دریایی و گوشت های ماکیان است.گیاهان دارای فیتات و غذاهای فیبر دار منابع خوبی نیستند.چون مانع جذب روی میشود.غلظت های پایین روی در سرم ورزشکاران،در بسیاری از مطالعات گزارش شده است.افزایش ترشح روی در ادرار و عرق همراه با دریافت پایین آن از راه غذا علت احتمالی کمبود آن در خون است.این ماده در طول ورزش مجددا بین بافتهای توزیع میگردد.کاهش سطح روی پلاسما در طول تمرین میتواند به علت افزایش جذب آن توسط کبد و ماهیچه های اسکلتی باشد.از آنجا که میزان زیاد روی باعث ممانعت از جذب مس،کاهش HDLو اختلال درعملکرد سیستم ایمنی میشود،مصرف مقادیر بیش ازRNA توصیه نمیشود