کاربرد غضروف و انواع ایمپلنت در جراحی بینی

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

در جراحی رینوپلاستی بویژه در بیمارانیکه سابقه قبلی عمل بینی داشته اند و اکنون نیاز به جراحی مجدد دارند، گاهی نیاز به استفاده از موادیست که موجب تقویت اسکلت بینی میشود. بعنوان مثال در موارد افتادگی نوک بینی یا برداشتن بیش از حد استخوان یا غضروف در قسمتهای مختلف بینی ، نیاز به استفاده از موادی برای تقویت اسکلت و اصلاح افتادگی است.

این افتادگی و ضعف اسکلت بینی ممکنست ناشی از جراحی قبلی و زیاد برداشتن جراح یا بعلت ضعف مادرزادی غضروف و یا آثار ضربات قبلی بینی باشد. گاهی اینحالت به وفور در بیمارانیکه پوست ضخیم دارند (بینی گوشتی) نیز دیده میشود که غضروفهای ضعیف دارند وبا تقویت غضروف ، حالت گوشتی اصلاح میشود.

در گذشته موادی مانند غضروف گاو جهت این منظور بکار برده میشد. امروزه استفاده از چنین موادی منسوخ شده و بطور کلی از دو منبع برای این منظور استفاده میگردد:
۱- خود بیمار: از غضروف تیغه بینی ،لاله گوش و دنده. درسالهای قبل از استخوان جمجمه یا لگن نیز استفاده میشد که امروزه کاربردی ندارد.

۲- مواد مصنوعی : این مواد از پلیمرهای مختلف ساخته میشوند و نامهای تجاری گوناگونی دارند مانند:مدپور، گورتکس و انواع مختلف مواد سیلیکونی . تلاش میشود موادی بکار برود که خاصیت سرطانزا نداشته و شانس تحریک ،پس زدن یا عفونت پایینی داشته باشند.

شانس عفونت و پس زدن غضروف کمتر و از نظر هزینه مقرون به صرفه میباشد. بهترین منبع غضروف ،تیغه میانی بینی است. چون جهت بدست آوردن آن نیاز به برش اضافی نیست. در صورتیکه تیغه میانی بینی به اندازه کافی غضروف نداشته باشد، انتخاب بعدی، لاله گوش است. برداشت غضروف با برش از جلو یا عقب گوش انجام میشود که خوشبختانه محل برش اغلب قابل دید نیست. غضروف گوش نسبت به غضروف تیغه بینی نازکتر و ضعیفتر است. در نهایت میتوان از غضروف دنده هم استفاده کرد.

در مواردیکه به هر علت نتوان از غضروف خود بیمار استفاده کرد یا بیمار تمایلی به برش لاله گوش یا برداشت دنده نداشته باشد در صورت صلاحدید جراح میتوان از مواد مصنوعی بعنوان ایمپلنت و جایگزین غضروف استفاده کرد. استفاده از ایمپلنت مزایایی دارد: نیاز به برش اضافی نیست و زمان عمل هم طولانیتر نمیشود. در عین حال محدودیتی از نظر حجم مورد نیاز وجود ندارد . البته ایمپلنت معایب بزرگی هم دارد: احتمال عفونت و پس زدن نسبت به غضروف طبیعی بالاتر است. هزینه آنرا هم باید در نظر داشت.

گاهی در بیمارانیکه پوست نازک دارند یا مواردیکه سطح بینی حالت نامنظم دارد، برای اصلاح از لایه ای نرم از قسمت زیرپوستی پشت گوش استفاده میشود. محل برش آنهم خوشبختانه قابل دید نیست.
با گسترش استفاده از سلولهای بنیادی، در حال حاضر امکان تولید غضروف به این روش در کشور ما هم وجود دارد ولی البته در حال حاضر این روش پر هزینه بوده و نیاز به زمان طولانی دارد.

بطور کلی و خلاصه، در بیمارانیکه بینی ، اسکلت ضعیف دارد، برای تقویت، اولین انتخاب غضروف خود بیمار و انتخاب دوم، ایمپلنت مصنوعی است. لازم است جراح پیش از عمل در مورد نیاز بیمار به غضروف صحبت کرده و برای تصمیم گیری و استفاده از انواع مختلف غضروف و ایمپلنت، نظر و انتخاب خود بیمار مهم است.

تصاویر مربوط به این قسمت را میتوانید در بخش گالری تصاویر مشاهده نمایید.