حشیش مادهای است که از صمغ گیاه شاهدانه به دست میآید. تفاوت حشیش با ماریجوانا در این است که ماریجوانا از برگ و گل خشک شدهٔ گیاه شاهدانه حاصل میشود

ترکیبات مؤثر در حشیش کمابیش همان ترکیبات سایر قسمتهای گیاه شاهدانه با خلوص بالاتر است. برگ و جوانه این گیاه گراس نامیده میشود.
روغنی که از صمغ شاهدانه تهیه میشود، خالصترین حالت ماده توهمزای مصرفی است که از شاهدانه به دست میآید. تأثیر حشیش، ناشی از تتراهیدروکانابینولها (THC) است که یک توهمزای طبیعی به شمار می‏رود.

روشهای گوناگونی برای مصرف حشیش وجود دارد. کشیدن حشیش با استفاده از پایپ، قُلقُلی، قرار دادن بر روی قاشق داغ، به روش چلیم و شایعتر از همه به صورت سیگاری در ترکیب با توتون یا گراس.

پس به طور کلی تركیب سبز، قهوهای یا خاكستری مشتق از برگ، دانه، ریشه و گل ِ گیاه شاهدانه است كه به نام های حشیش، ماری جوانا، علف (GRASS) ، علف هرز(WEED)، مری جین (MARY JANE)، جام (و POT، بنگ، گانجا، شاهدانه و... )هم معروف است. این ماده رایج ترین ماده غیرقانونی مورد مصرف در جهان است.

وابستگی به حشیش، روانی و غیر جسمی است. نشانه های ناشی از ترك در معتادین محدود به افزایش تحریك پذیری، بی قراری، بی خوابی، بی اشتهایی و تهوع خفیف است و همه این نشانه ها هنگامی بروز می كنند كه شخص به طور ناگهانی مصرف مقادیر زیاد حشیش را قطع كند.

آثار مصرف حشیش :

تغییر در درک رنگ و صدا

افزایش اشتها

تند شدن ضربان قلب

قرمزی چشمها

اختلال حافظه، گیجی و بی توجهی به اطراف

به هم خوردن تعادل حرکتی

علایم روانی شدید مثل شنیدن صداهای غیر واقعی، صحبتهای نامربوط، رفتارهای غیر عادی، اضطراب و افسردگی

اثرات کوتاه مدت :
باید دانست که اثرات حشیش با توجه به مقدار و نوع استفاده (کشیدن یا خوردن) متفاوت است. وضعیت جسمی و سلامت فرد از جمله وزن، اندازه، خلق و خوی فرد، درجه تحمل و ... فرق می کند.

اثرات کشیدن حشیش در عرض چند دقیقه پس از مصرف ظاهر می شود و 2 تا 4 ساعت باقی می ماند. در صورت خوردن هضم آن به طور بطی و کند صورت می گیرد. لذا اثر آن به تدریج و طولانی تر می گردد، معمولا فرد پس از مصرف حشیش احساس آرامش و راحتی می کند، قوه درک و احساس او افزایش می یابد، رنگها به نظرش شفاف تر و روشن تر می آیند، صدها به نظر از فاصله دورتر به گوش می رسد.

به هر حال در ادراکات حسی به خصوص بینایی و شنوایی تحریف به وجود می آید، اشتها افزایش می یابد، مخصوصا در مورد غذاهای شیرین.

آيا مصرف حشيش زمينه ساز اعتياد به ساير مواد مخدر قوي تر است ؟
همه بررسي هايي كه در آمريكا انجام شده است نشان دهنده توالي مصرف ابتدايي ماري جوانا و سپس روي آوردن به داروي غيرقانوني «قوي تر» مانند مواد محرك (آمفتامين ها) و مواد افيوني بوده است. اما پژوهشگران در تفسير اين توالي اختلاف نظر دارند.
فرضيه كمتر قانع كننده اين است كه مصرف كانابيس مستقيماً باعث افزايش مصرف ساير موادمخدر يا محرك مي شود. اما دو فرضيه ديگر كه بيشتر حمايت متخصصان را جلب كرده است، يكي اين است كه نوجوانان ناسازگاري كه به مصرف حشيش روي مي آورند، در عين حال مستعد مصرف ساير موادمخدر هم هستند؛ دوم آنكه مصرف حشيش باعث تعامل اجتماعي آنها و همسالان مصرف كننده موادمخدر و دسترسي بيشتر به فروشندگان اين مواد مي شود، بنابراين احتمال بيشتري دارد كه به ساير مواد مخدر هم آلوده شوند.

چگونه کمک کنیم
مصرف حشیش امکان بروز یا تشدید حالات جنون را زیاد می کند و چنانچه چنین حالتی بروز کرد حتماً باید بیمار را به بخش روانپزشکی ارجاع داد. باید مصرف کننده را مطمئن کرد که علائم تحریک پذیری، کسالت و اختلال الگوی خواب پس از خروج دارو از بدن مرتفع خواهد شد. نیازی به تجویز دارو مگر به توصیه پزشک وجود ندارد. بدلیل آنکه حشیش در چربی حل می شود تا 4 هفته پس از مصرف در ادرار قابل تشخیص است. از جمله عوارض طولانی مدت مصرف حشیش وضعیتی است که فرد دچار بی انگیزگی، عدم تمایل برای شروع هر کاری، بی احساسی، بی انرژی بودن و چاق شدن می گردد