زیر شاخه های گردشگری سلامت کدامند؟

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

گردشگری پس از صنعت نفت و خودرو سازی ،سومین صنعت بزرگ جهان به شمار می رود که تاثیر بسزایی در درآمدهای ارزی کشورها دارد و به طور حتم در آینده نزدیک به صنعت اول جهان تبدیل خواهد شد.
با گذر زمان و پیشرفت این صنعت،گردشگری از حالت عام خارج شده و به شاخه های تخصصی نظیر گردشگری فرهنگی، گردشگری ورزشی، گردشگری ماجراجویانه، گردشگری مذهبی، گردشگری سلامت ،گردشگری کشاورزی ، گردشگری آشپزی و غیره تقسیم شده است.
آنچه مبنای این تقسیم بندی قرار می گیرد نیت یا مقصد اصلی گردشگر از گردشگری است بنابراین افرادی که به منظور برخورداری از خدمات سلامت ( پیشگیری و درمان ) به کشوری دیگر سفر می کنند در زمره ی گردشگری سلامت قرار دارند.

از بسیاری جهات می توان توریسم سلامت را از قدیمی ترین نوع گردشگری تلقی نمود ، چراکه از دوران باستان ، رومیان و یونانیان در پی توجه و علاقه به حفظ سلامتی خود به این نوع گردشگری می پرداختند.
زائران قرون وسطایی ، خواستار تعالی معنوی و روحانی خود بودند و در طی قرون هجدهم و نوزدهم نیز طبقه برجسته اجتماعی در اروپا در راستای مقاصد پزشکی به توریسم مراکز آب درمانی و سیاحت های ساحلی اقدام می نمودند .
در سال های اخیر ، تمایل به این نوع از گردشگری بسیار افزایش یافته و شمار مراکز سلامتی ، مراکز درمانی جامع ، مراکز آب درمانی ، زیارت های معنوی و مراکز درمانی جایگزین و مکمل، رشد بی سابقه ای داشته است.
و همچنین در قرن 21 افسردگی یا سرماخوردگی روانی به یکی از مهم ترین بیماری های رایج جهان تبدیل شده لذا گردشگران سلامت افراد خودآگاه وجویندگان شادمانی،سلامتی،آرامش و ارتقای رضایت و خرسندی هستند بنابراین گردشگری سلامت بایستی شامل ویژگی های جسمی تندرستی ، روان شناختی، عاطفی، احساسی،معنوی و روحی بوده و بتواند جایگزینی برای پزشکی متعارف شود.

گردشگری سلامت چیست ؟

مفهوم گردشگری از دیدگاه سازمان جهانی گردشگری ( UN-WTO): گردشگری شامل کلیه فعالیت هایی است که افراد خارج از محیط معمول زندگی خود، برای مدت زمان حداکثر یکسال با هدف تفرج، کسب و کار، سلامت و سایر اهداف انجام می دهند.
مفهوم سلامتی از دیدگاه سازمان جهانی بهداشت (WHO): سلامتی یک حالت آسودگی کامل جسمی، ذهنی، اجتماعی است و صرفا به نبود بیماری یا ناتوانی اطلاق نمی شود.
برطبق تعریف گردشگری سلامت از سازمان جهانی جهانگردی ( UN-WTO) به مسافرت افراد از محل دائمی زندگی خود به منظور حفظ، بهبود یا حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد به مدتی بیش تر از 24 ساعت و کم تر از 1 سال گفته می شود.

گردشگری سلامت (Health tourism) دو زیر شاخه اصلی دارد:

1- گردشگری پزشکی Medical tourism))
2- گردشگری تندرستیWellness tourism))

1- گردشگری پزشکی:

ما معتقدیم حساس ترین نوع گردشگری است چراکه مستقیما با جان،روان و سلامت گردشگر در ارتباط می باشد و در واقع مسافرت به منظور درمان بیماری های جسمی یا انجام نوعی از عمل های جراحی و یا چک آپ سلامت فردی تحت نظارت پزشکان در بیمارستان ها و مراکز پزشکی می باشد.
از آنجایی که کشور ایران دارای پیشینه ی هزاران ساله است و همواره پزشکان ایرانی در سطح بین المللی شناخته شده اند وهمچنین علی رغم وجود پزشکان متبحر و با تجربه ایرانی،سابقه علم پزشکی،وجود زیر ساخت های درمانی،وجود بیمارستان ها و کلینیک های استاندارد و شهرک های سلامت و تجهیزات پزشکی کامل و به روز، وجود قوانین و نظارت های پزشکی همگی جزء زیرساخت های مهم درمانی سرزمین ما ایران برای گردشگری پزشکی می باشد.

2- گردشگری تندرستی:

معمولا این گردشگران بیماری های جسمی مشخصی ندارند و سفر آنها به منظور آرامش و رهایی از تنش های زندگی روزمره شهری و مدرنیته و تجدید قوا و بهره مندی از طبیعت شفا بخش و همچنین به منظور بهبود بیماران پوستی ،تنفسی،روماتولوژی، عضلانی و یا گذراندن دوره نقاهت و بازتوانی بعد از درمان و عمل های جراحی صورت می گیرد.
و خوشبختانه در ایران با وجود بیش از هزار چشمه آب درمانی ، نمک درمانی، لجن درمانی،هتل ها و ویلاهای جنگلی ، کویری ،ساحلی و کوهستانی و همچنین محیط زیست زیبا، پاک و آرام می تواند بستر خوبی برای گردشگری تندرستی در محیط زیست پاک باشد.

حفظ و بهبود سلامت ، یک گرایش مشترک جهانی در میان تمامی سنین، طبقات اجتماعی، باورها،فرهنگ ها و قاره ها است. در حقیقت میل به رهایی از بیماری، زندگی سالم، عمری طولانی تر و قادر ساختن ذهن ، جسم و روح به شکوفایی ظرفیت ها و توانمندی های فرد ریشه در آغاز تمدن بشر دارد. global wellness institute (GWI)
رابطه میان سلامت و گردشگری را از جهات متعددی می توان بررسی کرد. حفظ سلامت گردشگر یکی از نقاط مهم پیوند این دو مفهوم تلقی می شود. تا قبل از دهه 1990 ارتباط مفهوم سلامت با گردشگری عمدتا از زاویه بیماری گردشگر مورد مطالعه قرار گرفته است این رویکرد تمرکز بر جنبه ناخوشایند رابطه مذکور را نشان می دهد.

گونه دیگر ارتباط سلامت وگردشگری را می توان با توجه به جنبه مثبت سلامت جوامع میهمان و میزبان تعریف نمود.
امروزه متاسفانه با شیوع افسردگی به خصوص از سنین جوانی و کاهش سطح رضایت افراد ، دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که می بایست بیش تر بر روی سطح آرامش ،شادی و رضایت افراد سرمایه گذاری کرده تا افراد با سلامت جسمی ، ذهنی و روانی بهینه با اشتیاق و کنجکاوی روشنفکرانه ، مصمم به ارتباط صمیمانه و موفقیت های حرفه ای،اجتماعی،فرهنگی و اقتصادی باشند.

از آنجایی که در حوزه گردشگری تندرستی که علمی نوظهور مؤخر بر تحولات بازار می باشد،تحقیقات و مطالعات معدودی را می توان یافت که ابعاد مثبت جامعه میهمان و میزبان را در جهت ارتقاء سلامت و کیفیت زندگی بررسی کنند لذا، ما با رویکردی ابتکاری به سلامت و بهتر زیستن و از تلفیق چندین علم در حوزه سلامت و تندرستی ، سبک زندگی،گردشگری و مهمان نوازی و روان شناسی مثبت گرا یا علم شادی، طرحی خلاقانه به نام سلامت مثبت را ابداع نموده ایم تا بتوان برای اولین بار چهارچوبی مفهومی که در آن تعامل سلامت و گردشگری از دید گردشگری تندرستی با بررسی سلامت بهینه در راستای ارتقای زندگی سالم تر و طولانی تر و با کیفیت بیش تر در قالب برنامه های ساختاری اجرایی در گردشگری سلامت طراحی کنیم تا علاوه بر افزایش سطح رضایت و شکوفایی میزبان و میهمان بتوان در راستای صنعت گردشگری تندرستی که نسبت به حوزه های دیگر گردشگری، ارز آورتر می باشد و توسعه پایدار مقاصد گردشگری را به نحو مطلوب تری مدنظر قرار می دهد،گامی بلند برداشته و ایران بخصوص اصفهان را مهدعلم ، تمدن ، فرهنگ ،رضایت و شکوفایی در سطح بین الملل معرفی نماییم.