کاهش ارگاسم در زنان؛ علل، تشخیص و درمان
دکتر زهرا صابری [ متخصص زنان و زایمان ]آدرس وب سایت : www.drzahrasaberi.irآدرس مطب : اصفهان، خیابان چهارباغ بالا، بین چهارراه نظر و سی و سه پل، جنب ساختمان بورس، طبقه سوم، واحد 308 تلفن مطب : -
اختلال ارگاسم در زنان به مواردی از قبیل عدم ارگاسم یا کاهش ارگاسم مربوط میشود که البته روشهایی برای افزایش ارگاسم وجود دارد از قبیل هورمون درمانی ارگاسم. کاهش ارگاسم در زنان یکی از مسائل مهم در حوزه سلامت جنسی است که می تواند تاثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی فردی و روابط عاطفی داشته باشد؛ زیرا نرسیدن به ارگاسم اثرات مخربی بر روابط عاطفی بین زوجین می گذارد. پدیده ارگاسم یا ارضا شدن، اوج لذت جنسی در رابطه جنسی است که معمولا با احساس شدید لذت و رضایت همراه می شود.
این فرآیند به دلیل تحریک جنسی رخ می دهد و در طی آن، هورمون اندورفین (ایجاد کننده شادی و حس خوب) ترشح خواهد شد. کاهش ارگاسم که به دلایل مختلفی از جمله عوامل فیزیولوژیکی، روانشناختی و حتی دارویی بروز می کند، نه تنها می تواند لذت جنسی را کاهش دهد، بلکه ممکن است منجر به احساس نا امیدی، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس در زنان شود. شناخت علل و علائم کاهش ارگاسم و آگاهی از روش های درمانی موجود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ زیرا می تواند به بهبود سلامت جنسی و ارتقای کیفیت زندگی زنان کمک کند. در این مقاله، به بررسی جامع این موضوع و ارائه راهکارهای موثر برای مدیریت و درمان این مشکل خواهیم پرداخت .
ارگاسم به معنای رسیدن به اوج لذت جنسی است و در هر فرد زمان و نوع آن متفاوت است. اختلال ارگاسم زنان به تاخیر قابل توجه، کاهش شدت یا افت شدید احساسات در اوج لذت جنسی و عدم ارگاسم در زنان گفته می شود. این اختلال موجب ایجاد اختلالات جنسی می شود.
- واژینیسموس : اختلال واژینیسموس کاملا غیر ارادی بوده و به دلیل عدم کنترل می تواند منجر به ایجاد اضطراب در زنان، احساس ترس هنگام برقراری رابطه جنسی یا معاینه پزشکی شود. زمانی که عضلات داخلی اطراف واژن از دستگاه تناسلی زنان دچار کشش غیر ارادی و انقباضات شود، به آن بیماری واژینیسموس یا دخول دردناک می گویند.
- خشکی واژن : خشکی واژن یا آتروفی واژن وضعیتی است که در آن بافت های داخلی واژن رطوبت طبیعی خود را از دست می دهند، که می تواند باعث ناراحتی، خارش، سوزش و درد به ویژه در هنگام رابطه جنسی شود.
- بیماری های مزمن : شرایطی مانند دیابت، بیماری های قلبی و فشار خون می توانند تاثیر منفی بر عملکرد جنسی داشته باشند.
- عوارض دارویی : برخی داروها به ویژه آنتی دپرسانت ها و داروهای ضداضطراب، ممکن است به کاهش میل جنسی و دشواری در ارگاسم منجر شوند.
- اختلالات هورمونی : تغییرات در سطح هورمون ها، مانند استروژن و تستوسترون، ممکن است بر ارگاسم تأثیر بگذارد.
- استرس و اضطراب : فشارهای روحی و استرس های روزمره می توانند تمرکز و لذت جنسی را تحت تاثیر قرار دهند.
- تجربیات منفی جنسی : تجارب گذشته ناخوشایند می توانند به ایجاد مقاومت و مشکل در رسیدن به ارگاسم منجر شوند.
- افسردگی : این نوع اختلال روانشناختی می تواند به کاهش میل جنسی و مشکلات ارگاسم منجر شود.
- عدم ارتباط موثر با شریک جنسی : عدم ارتباط مناسب و صمیمیت عاطفی می تواند بر تجربه جنسی تاثیر بگذارد.
- کمبود اعتماد به نفس : احساس عدم جذابیت یا نگرانی بیشتر از عملکرد جنسی ممکن است بر لذت جنسی تاثیر بگذارد.
کاهش ارگاسم در زنان می تواند با علائم مختلفی خود را نشان دهد. در ادامه به برخی از این علائم اشاره می شود:
- احساس ناتوانی در تجربه ارگاسم، حتی در شرایط تحریک کافی.
- احساس عدم لذت در طول فعالیت جنسی یا کاهش علاقه به برقراری رابطه جنسی.
- کاهش محسوس تمایل به روابط جنسیکه ممکن است به فقدان انگیزه و اشتیاق منتهی شود.
- نیاز به زمان بیشتر و تحریکات مختلف برای رسیدن به ارگاسم.
- احساس فاصله یا عدم صمیمیت با شریک جنسی به دلیل مشکلات جنسی.
- احساس اینکه تحریکات جنسی دیگر به اندازه گذشته موثر نیستند.
- تجربه احساس نا امیدی، خجالت یا افسردگی در مورد ناتوانی در رسیدن به ارگاسم.
برای پیشگیری و مدیریت کاهش ارگاسم در زنان، موارد زیر می توانند کمک کننده باشند:
- گفت وگوی صریح: ایجاد فضایی برای صحبت در مورد نیازها، خواسته ها و احساسات جنسی.
- به اشتراک گذاری تجربیات: بیان احساسات و نیازهای جنسی به شریک می تواند به بهبود رابطه کمک کند.
- تکنیک های آرامش بخشی: مانند مدیتیشن، یوگا و تنفس عمیق برای کاهش استرس و اضطراب.
- تعادل بین کار و زندگی: ایجاد زمان مناسب برای استراحت و تفریح به بهبود وضعیت روحی کمک می کند.
- رژیم غذایی متعادل: خوردن غذاهای غنی از مواد مغذی به حفظ سلامت عمومی و جنسی کمک می کند.
- شناخت بدن: آشنایی با آناتومی و نیازهای جنسی خود، از جمله تکنیک های تحریک و روش های دستیابی به لذت.
- کتاب ها و منابع: مطالعه در زمینه روابط جنسی و بهبود کیفیت آن.
- فعالیت بدنی منظم: ورزش می تواند به افزایش انرژی، اعتماد به نفس و بهبود خون رسانی به نواحی جنسی کمک کند.
- معاینه های پزشکی: انجام معاینات دوره ای برای شناسایی و درمان مشکلات پزشکی که می توانند بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارند.
- مشاوره: در صورت بروز مشکلات جنسی، مشاوره با پزشک یا متخصص بهداشت جنسی.
- محیط راحت: ایجاد فضایی به دور از استرس و مزاحمت می تواند بر کیفیت رابطه جنسی تاثیر بگذارد.
- تقویت صمیمیت: فعالیت هایی مانند ماساژ، بغل کردن و وقت گذرانی با یکدیگر برای تقویت ارتباط عاطفی و نزدیک تر کردن شما به یکدیگر.
با پیشرفت علم پزشکی، درمان مشکلات جنسی و ارگاسم به راحتی با مراجعه به بهترین متخصص انجام می شوند. درمان موثر آنورگاسمی اغلب نیاز به رویکردی چند رشته ای دارد که هم عوامل فیزیکی و هم روانی را مد نظر قرار می دهد. برخی درمان های رایج عبارتند از:
- تستوسترون درمانی : تستوسترون که نقش مهمی در عملکرد جنسی زنان ایفا می کند در صورت افزایش می تواند تا حد زیادی میل جنسی زنان را زیاد کند و همچنین تاثیر بسزایی در درمان اختلال ارگاسم در زنان دارد.
- استروژن درمانی : استروژن درمانی نیز یکی دیگر از راه های درمان آنورگاسمی یا اختلال ارگاسم در زنان است که این مورد برای زنانی که با افزایش سن دچار یائسگی شده اند تجویز می شود. استروژن درمانی می تواند از طریق کرم، قرص، ژل و یا شیاف باشد که با استفاده از آنها عملکرد جنسی فرد تا حد زیادی بهبود داده می شود.
مداخلات پزشکی :
- تنظیم دارو: تغییر یا تنظیم داروهایی که ممکن است عملکرد جنسی را مختل کنند می تواند مفید باشد.
- درمان کف لگن: تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات کف لگن می تواند عملکرد جنسی را بهبود بخشد.
- هورمون درمانی: برای زنانی که دچار عدم تعادل هورمونی هستند، هورمون درمانی جایگزین (HRT) می تواند به بازسازی عملکرد جنسی کمک کند.
درمان های روانی
- درمان جنسی: کار با یک درمان گر جنسی معتبر می تواند به رفع موانع عاطفی و روانی بر سر راه ارگاسم کمک کند.
- تکنیک های تمرکز و آرامش: تمریناتی مانند مراقبه ذهن آگاهی می تواند استرس را کاهش داده و تمرکز جنسی را بهبود بخشد.
- رفتار درمانی شناختی (CBT): CBT می تواند به رفع الگوهای فکری منفی و اضطراب مرتبط با عملکرد جنسی کمک کند.
مداخلات ارتباطی
- درمان زوجین: جلسات درمانی با حضور هر دو شریک می تواند ارتباط، صمیمیت عاطفی و رضایت جنسی را بهبود بخشد.
- آموزش و ارتباط: آموزش هر دو شریک درباره آناتومی و عملکرد جنسی و همچنین تشویق به برقراری ارتباط باز درباره نیازها و ترجیحات جنسی، می تواند تجربه های جنسی را بهبود بخشد.
در ادامه به روشهای آسان اما موثر برای افزایش ارگاسم در زنان می پردازیم.
- ورزش های کف لگن (کگل)
- افزایش ارتباط و صمیمیت با شریک زندگی
- اختصاص دادن زمان و مکان مناسب برای برقراری رابطه جنسی
- درمان خشکی واژن و استفاده از روان کننده های مناسب
- مدیریت استرس و اضطراب ها
در نهایت اگر با روشهای فوق موفق به بهبود ارگاسم نشدید؛ می توانید از کارشناسان و متخصصان این حوزه بهره بگیرید.
در کلینیک دکتر زهرا صابری در اصفهان با استفاده از لیزر مونالیزا باعث افزایش میل جنسی در زنان شده که این روش تاثیر بسیار مثبتی بر روی بافت های مخاطی واژن می گذارد و موجب تحریک فرآیند کلاژن سازی و بهبود عملکرد واژن و غشای داخلی آن می شود. و در نتیجه رطوبتی که در اثر این لیزر در محیط واژن ایجاد می کند موجب افزایش الاستیسیته و بازسازی آن شده و به یک رابطه جنسی همراه با لذت را ایجاد می کند .
کاهش ارگاسم در زنان می تواند به سلامت جنسی آنان آسیب بزند. این تأثیرات شامل موارد زیر است:
- احساس ناکامی
- کاهش اشتیاق جنسی
- تأثیر منفی بر روابط
- بد شدن خلق و خو
- نقش استرس، اضطراب یا افسردگی بر کاهش ارگاسم زنان چیست؟
استرس، اضطراب و افسردگی نقش قابل توجهی در کاهش ارگاسم زنان دارند. این عوامل می توانند با تاثیر بر تمرکز و احساسات، کاهش تمایل جنسی، تغییر در عملکرد فیزیولوژیکی و اثر منفی بر روابط زوجین همراه باشد.
- آیا مصرف برخی داروها می تواند بر کیفیت ارگاسم تاثیر گذار باشد؟
مصرف برخی داروها می تواند بر کیفیت ارگاسم در زنان تاثیر داشته باشد. در ادامه به چند دسته از داروها و اثرات آنها اشاره می کنیم:
داروهای ضدافسردگی، داروهای ضد اضطراب و داروهای هورمونی ممکن است به کاهش میل جنسی و حساسیت ناحیه تناسلی منجر شوند. برخی از داروهای کاهش دهنده فشار خون نیز می توانند باعث کاهش میل جنسی و تأثیر بر عملکرد جنسی شوند، که در نتیجه تاثیر منفی بر ارگاسم دارد.
- آیا مشکلات هورمونی می توانند باعث کاهش ارگاسم در زنان شود؟
تاثیر هورمون ها بر ارگاسم زنان قابل توجه است. اگر سطح هورمون های استروژن و تستوسترون در زنان برهم بخورد، رابطه جنسی دردناک می شود و احتمال رسیدن به ارگاسم کاهش می یابد.
- آیا مشکلات ارگاسم زنان با افزایش سن طبیعی است؟
با افزایش سن، میل جنسی بسیاری از خانم ها به شکل قابل توجهی کاهش می یابد. این امر علاوه بر پایین آوردن میزان تحریک پذیری جنسی با مشکلاتی نظیر کاهش ارگاسم یا مشکلات جنسی زنان همراه است. در اغلب موارد، این امر به اختلالات هورمونی مربوط به افزایش سن مربوط است.
- آیا ورزش و تمرینات خاصی وجود دارد که به بهبود ارگاسم کمک کند؟
تمریناتی مانند کگل باعث می شود که واژن هنگام رابطه جنسی سفتتر شود و به بهبود ارگاسم کمک کند.
نتیجه گیری
در پایان، باید تاکید کرد که کاهش ارگاسم در زنان یک مسئله چند عاملی است که نیازمند تشخیص به موقع و درمان مناسب می باشد تا به بهبود کیفیت زندگی جنسی و عاطفی زنان کمک کند. درمان مشکلات ارگاسم زنان و عدم لذت جنسی اگرچه امری پیچیده است و نیازمند بررسی دقیق و ریشه یابی است؛ اما با مراجعه به یک متخصص خوب می توان به راحتی مشکل را رفع کرد. بنابراین، مشاوره با متخصصان و بهره گیری از روش های درمانی موثر برای مدیریت این مشکل ضروری است.
نسخه اصلی مطلب
کاهش ارگاسم در زنان؛ علل، تشخیص و درمان را در سایت دکتر زهرا صابری بخوانید.
درباره این موضوع مطالب دیگر را هم مطالعه نمایید