تورتیکولی نوزادی چیست ؟

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

تورتیکولی در میان نوزادان نسبتاً شایع است. دختران و پسران به یک اندازه دچار کجی گردن می شوند. ممکن است هنگام تولد یا سه ماه بعد این وضعیت اتفاق بیفتد.
به گزارش برترین ها هیچکس نمی داند چرا نوزادان دچار تورتیکولی می شوند. بیشتر پزشکان بر این باورند که این کجی گردن ممکن است به کرامپ جنین داخل رحم یا قرارگیری آنورمال آن (مانند حالتی که باسن بچه به سمت کانال تولد قرار می گیرد) ربط داشته باشد. استفاده از انبرک یا دستگاه های وکیوم برای به دنیا آوردن نوزاد نیز به ایجاد تورتیکولی ربط دارد.

این فاکتورها بر عضله جناغی-چنبری-پستانی (یعنی همان عضله طناب مانندی که در دو طرف گردن از پشت گوش ها تا استخوان ترقوه کشیده شده است) فشار وارد می کنند. فشار اضافه بر یک طرف این عضله موجب تنگ شدن آن شده و کج کردن گردن را برای نوزاد سخت می کند.
بعضی از نوزادانی که تورتیکولی دارند، به دیسپلازی رشدی کپل نیز مبتلا می شوند، این حالت موجب قرارگیری آنورمال در رحم یا زایمان دشوار می شود.

علائم و نشانه ها
نوزادانی که تورتیکولی دارند درست مانند نوزادان دیگر رفتار می کنند بجز وقتی که نوبت به فعالیت های چرخشی می رسد. نوزادی که تورتیکولی دارد ممکن است:
سرش را به یک جهت بچرخاند (تشخیص آن در بسیاری از نوزادان دشوار است)
ترجیح می دهد از یک سمت به شما نگاه کند و شما را با چشم هایش دنبال نمی کند
اگر به او شیر می دهد، معمولاً از یک طرف نمی تواند خوب شیر بخورد (یا فقط یکی از سینه ها را ترجیح می دهد)
سخت تلاش می کند که به سمت شما برگردد و وقتی نمی تواند این کار را بکند عصبانی می شود.
بعضی از نوزادانی که تورتیکولی دارند دچار صاف شدن سر (پلاژیوسفالی موضعی) در یک سمت یا هر دو سمت سر می شوند، زیرا بیشتر اوقات سرشان فقط روی یک سمت قرار دارد. یا ممکن است که برجستگی یا برآمدگی کوچکی در قسمت گردن داشته باشند که به گره در عضله کشیده شده شباهت دارد. هر دوی اینها با بهبود تورتیکولی از بین می روند.

تشخیص
اگر فکر می کنید که فرزندتان دچار تورتیکولی است، از پزشک خود بخواهید که او را کاملاً معاینه فیزیکی کند و ببیند که نوزادتان چقدر می تواند سرش را بچرخاند.
اگر تشخیص پزشک این بود که او تورتیکولی دارد، به شما نرمش های کششی گردن یاد می دهد تا در منزل با نوزادتان تمرین کنید. این تمرین ها به شل کردن عضله جناغی-چنبری-پستانی (SCM) و تقویت عضله ضعیف تر سمت مخالف کمک می کنند. بدین ترتیب کم کم نوزاد شما می تواند گردنش را صاف کند.
در موارد خاص، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که نوزاد را برای درمان پیشرفته نزد فیزیوتراپیست ببرید. با شروع درمان، پزشک هر دو یا چهار هفته یک بار نوزاد شما را معاینه می کند تا پیشرفت او را بررسی کند.
اگر سن نوزادتان شش هفته یا کمتر باشد و کپل ناپایداری داشته باشد، پزشک سونوگرافی تجویز می کند تا ببیند که آیا فرزند شما دیسپلازی رشدی کپل دارد یا خیر.