پریاپیسم یا نعوظ طول کشیده چیست؟

دکتر میترا مولائی نژاد [ متخصص سلامت جنسی و باروری ]آدرس وب سایت : www.drmolaei.ir
آدرس مطب : تلفن مطب : 88305686 - 021

پریاپیسم، نعوظی طولانی مدت و اغلب دردناک است که چهار ساعت یا بیشتر طول می کشد و ارتباطی با تحریک جنسی ندارد. زمانی اتفاق می افتد که خونی که برای ایجاد نعوظ به آلت تناسلی می ریزد، نمی تواند از آلت تناسلی خارج شود و باعث می شود که آلت برای مدت طولانی به طور کامل یا نیمه نعوظ باقی بماند.

دو نوع پریاپیسم وجود دارد:

• پریاپیسم کم جریان (ایسکمیک): این نوع پریاپیسم رایج تر است و ناشی از خونی است که قادر به ترک آلت تناسلی نیست. پریاپیسم کم جریان می تواند در مردان مبتلا به بیماری سلول داسی شکل، لوسمی یا مالاریا رخ دهد. با این حال، می تواند بر افراد سالم نیز تأثیر بگذارد. پریاپیسم با جریان کم می تواند منجر به اسکار( جای زخم و ضایعه) دائمی در آلت تناسلی شود که می تواند بر عملکرد نعوظ فرد تأثیر بگذارد، بنابراین ضروری است که به دنبال درمان فوری برای این بیماری باشید.
• پریاپیسم با جریان خون بالا (غیر ایسکمیک): شکل نادرتر پریاپیسم، پریاپیسم با جریان خون بالا، عموماً درد کمتری دارد و در اثر آسیب یا ضربه به آلت تناسلی یا پرینه (ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد) ایجاد می شود. چنین آسیبی ممکن است شریان را پاره کند، که به نوبه خود، روند جریان خون به آلت تناسلی و از آن را مختل می کند

علائم پریاپیسم چیست؟

• علامت اصلی پریاپیسم، نعوظ مداوم است که چهار ساعت یا بیشتر بدون علاقه یا تحریک جنسی طول می کشد.
• با این حال، فرد ممکن است متوجه درد آلت تناسلی، شفت( تنه آلت) سفت و نوک نرم آلت تناسلی و/یا نعوظ نسبی در آلت شود.

پریاپیسم چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟

• پریاپیسم می تواند مردان را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، اما در سنین بین 5-10 سال و 20-50 سال شایع تر است. برخی از بیماری های مرتبط با خون مانند بیماری سلول داسی شکل، لوسمی و مالاریا می توانند با پریاپیسم کم جریان همراه باشند، بنابراین مردان مبتلا به این شرایط ممکن است در معرض خطر بیشتری برای تجربه پریاپیسم باشند.

چه چیزی باعث پریاپیسم می شود؟

پریاپیسم علت اصلی خاصی ندارد، اما شرایط و موقعیت های مختلفی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند، از جمله:

• اختلالات خونی
• برخی از داروهای تجویزی
• مصرف الکل و مواد مخدر (ماری جوانا و کوکائین)
• آسیب به آلت تناسلی یا پرینه
• عفونت های سمی از جمله نیش عنکبوت سمی یا نیش عقرب
• آسیب های نخاعی

آیا پریاپیسم می تواند توسط دارو برای اختلال نعوظ ایجاد شود؟

• مهارکننده های فسفودی استراز نوع 5 (PDE5is) داروهایی برای درمان اختلال نعوظ (ED) هستند. برخی از PDE5های معروف عبارتند از سیلدنافیل (ویاگرا)، واردنافیل (لویترا)، تادالافیل (سیالیس) و آوانافیل (استندرا).
• پریاپیسم یکی از عوارض جانبی احتمالی مصرف PDE5is است. برای یک مرد مهم است که خطرات و مزایای هر داروی اختلال نعوظ را قبل از مصرف با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارد و دارو را دقیقاً طبق دستورالعمل استفاده کند.

چه زمانی باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشم؟

• اگر نعوظ بیش از چهار ساعت طول کشید، باید به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.
• اگر اغلب نعوظ های دردناک و طولانی مدت دارید که به خودی خود از بین می روند، باید با پزشک مراقبت های اولیه یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مورد اعتماد دیگری صحبت کنید.

پریاپیسم چگونه درمان می شود؟

درمان پریاپیسم به علت و شدت آن بستگی دارد. برخی از گزینه های درمانی عبارتند از:

• کمپرس یخ برای کاهش تورم
• خارج کردن خون از آلت تناسلی با سوزن
• دارو برای پریاپیسم کم جریان (معمولاً از طریق تزریق ارائه می شود)
• انسداد یا بسته شدن شریان که باعث پریاپیسم با جریان بالا می شود، از طریق جراحی
• قرار دادن یک شانت جراحی در آلت تناسلی برای اجازه دادن به جریان خون (به طور کلی برای پریاپیسم با جریان کم استفاده می شود)