علت کج شدن آلت تناسلی مردان چیست؟

دکتر امیر بهنام فر [ فلوشیپ جراحی سرطان های دستگاه ادراری و تناسلی ]آدرس وب سایت : www.doctorbehnamfar.ir
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان شیخ مفید ، بین چهارراه دهش و رکن الملک تلفن مطب : 36631677 - 031

به طور طبیعی آلت تناسلی مردان در هنگام نعوظ، مستقیم است؛ اما در برخی موارد هم کجی آلت تناسلی تا حدودی وجود دارد و جای نگرانی ندارد. به علت عدم باز شدن قابل قبول بافت فیبری آلت در هنگام نعوظ، آلت حین نعوظ به همان سمت منحرف می شود که درصد و میزان انحراف، رابطه مستقیم با میزان بافت فیبروزه سفت و غیر قابل اتساع آلت دارد. بیماری پیرونی یا کجی آلت تناسلی یکی از اختلالات دستگاه تناسلی مردان است که در اثر اسکار بافت آلت تناسلی مردان ایجاد می شود. بیماری پیرونی می تواند منجر به خم شدن یا کج بودن آلت تناسلی مردان گردد. برخی از مردان مبتلا به پیرونی، متوجه انحنای بدون درد در آلت تناسلی خود می شوند که می تواند ناگهانی اتفاق بیفتد و یا با گذشت زمان بدتر شود. آلت تناسلی مرد ممکن است به سمت بالا، پایین یا در هر دو طرف انحنا داشته باشد. تغییرات شدید در شکل آلت تناسلی مرد ممکن است از برقراری رابطه جنسی جلوگیری کند. اکثر مردان مبتلا به بیماری پیرونی، مشکلی در رابطه جنسی و نزدیکی ندارند؛ اما برخی از مردان مبتلا به کجی آلت تناسلی ، دارای رابطه جنسی دردناک و اختلال نعوظ هستند. بسته به علائم عارضه انحنای آلت تناسلی، درمان آن شامل روش های دارو درمانی و عمل جراحی می باشد.

علت کج شدن آلت تناسلی

انحنای آلت تناسلی یک مرد دو علت دارد یکی مادرزادی و دیگری اکتسابی است که بعداً ایجاد می شود. در انحنای مادرزادی در داخل آلت تناسلی یک مرد دو سیلندر هست که متقارن هستند و اگر یکی از آنها به صورت مادرزادی کوتاهتر باشد منجر به کجی آلت تناسلی می شود و این کجی می تواند به سمت بالا یا پایین و یا طرفین چپ و راست اتفاق افتد.

دومین علت کجی آلت تناسلی مرد اکتسابی است و در این مورد اغلب بیشتر بالای سن چهل سال دیده می شود و این افراد بیشتر کسانی هستند که سابقه بیماری دیابت و فشار خون دارند، حتی در بسیاری از موارد هیچ علت خاصی وجود ندارد. این افراد اوایل بسیاری مواقع در زمان نعوظ و مقاربت احساس درد در آلت تناسلی دارند و با لمس متوجه شیء سفتی در آلت می شوند که در این صورت به بیماری پیرونی اطلاق می شوند.

تشخیص کج شدن آلت تناسلی

پزشک شما ممکن است تنها با یک معاینه فیزیکی بتواند تشخیص دهد که آیا شما بیماری پیرونی دارید. پلاک های سخت اغلب می توانند احساس شوند که آیا آلت تناسلی سفت است یا خیر. برای بررسی نحوه انحنای آلت تناسلی، پزشک شما ممکن است دارویی را به آلت تناسلی شما تزریق کند تا آن را سفت کند و ممکن است برای مطالعه عکس بگیرد. در برخی موارد، اولتراسوند داینامیک که از امواج صوتی برای دریافت تصویری از آنچه در بدن شما است استفاده می کند، برای دیدن محل پلاک، بررسی تجمع کلسیم و نشان دادن جریان خون در آلت تناسلی شما استفاده می شود.

درمان پیرونی

در موارد بسیار اندکی (تقریباً 13 نفر از هر 100 نفر)، بیماری پیرونی بدون درمان خود به خود رفع می شود. اکثر متخصصان عرصه سلامت درمان بیماری را بدون جراحی در 12 ماه اول بیماری توصیه می کنند. مردانی با پلاک های کوچک و خم شدگی اندک آلت، بدون درد و بدون وجود مشکلاتی در رابطه ی جنسی ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. اگر شما نیاز به درمان دارید، انتخاب های بسیاری وجود دارند.

داروهای خوراکی

درمان دارویی ممکن است به مردانی که به شدت تحت تأثیر این بیماری در طول مرحله حاد قرار گرفته اند کمک کند. اکثر پزشکان داروهای خوراکی را توصیه نمی کنند؛ چرا که مطالعات طولانی مدت هیچ مزایای قانع کننده ای را در رابطه با مصرف این دارو نشان نداده اند.

آمینو بنزوات پتاسیم

تحقیقات کمی در رابطه با کنترل های پلاسیبو نشان می دهند که این ویتامین ب کمپلکس به کاهش اندازه پلاک کمک می کند؛ اما در انحنای آن تأثیری ندارد. متأسفانه این دارو بسیار گران قیمت است و بیماران باید به مدت 3 تا 6 ماه 24 قرص مصرف کنند. این دارو همچنین می تواند معده ی شما را ناراحت کند، بنابراین بسیاری از مردان مصرف آنها را قطع کرده اند.

تاموکسیفن

این یک داروی ضد استروژن غیر استروئیدی است که برای درمان تومورهای دسموئید می باشد که شبیه به پلاک ها در بیماری پیرونی هستند. پژوهش های کنترل شده اندکی در مورد این دارو وجود دارد و آنها نشان نداده اند که تاموکسیفن بهتر از پلاسیبو اثر می کند.

کلشی سین

کلشی سین یک ماده ضد تورم می باشد که تا حدی در درمان این بیماری مفید می باشد. بسیاری از بیمارانی که از کلشی سین استفاده می کنند، دچار مشکلات معده می شوند و این دارو را قطع می کنند. هنوز ثابت نشده است که این دارو بهتر از پلاسیبو عمل می کند.

کارنیتین

کارنیتین یک داروی آنتی اکسیدان می باشد که التهاب را پایین می آورد تا به بهبود زخم کمک کند. تحقیقات، مزایای اندکی را نشان می دهند؛ اما تحقیقات کنترل شده ی اخیر نشان نمی دهند که این دارو اثر بیشتری نسبت به داروی پلاسیبو (دارونما دارد).

تزریقات آلت تناسلی

تزریق دارو مستقیماً به پلاک، نسبت به داروی خوراکی، دوزداروی بیشتری را به محل مورد نظر وارد می کند. تزریق پلاک اغلب برای مردانی استفاده می شود که بیماری پیرونی در آنها زود تشخیص داده شده یا مطمئن نیستند که می خواهند عمل جراحی انجام دهند. اغلب اوقات، پوست، پیش از تزریق بیحس می شود.

تزریقات وراپامیل

تزریقات وراپامیل اکثراً برای درمان فشار خون بالا استفاده می شوند. برخی از تحقیقات نشان می دهند که تزریقات وراپامیل ممکن است برای درد آلت و کج شدن آن نیز تأثیر داشته باشند. وراپامیل، یک گزینه ی درمانی خوب و کم هزینه برای درمان بیماری پیرونی می باشند. تحقیقات کنترل شده بیشتری برای اثبات تأثیر این دارو مورد نیاز است.

تزریق کلاژناز

کلاژناز در بدن ساخته می شود و بافت های اسکار خاصی را می شکند. تحقیقات نشان داده اند که تزریق کلاژناز به پلاک ها به ترمیم بیماری پیرونی کمک می کند. این دارو توسط سازمان غذا و دارو در آمریکا برای درمان مردان مبتلا به کج شدگی آلت تناسلی بیشتر از 30 درجه تأیید شده است.

جراحی برای بیماری پیرونی

جراحی برای مردانی با مشکلات شدیدتر و ناهنجاری های آلت تناسلی که رابطه ی جنسی را برای آنها سخت می کند، انجام می شود. اکثر پزشکان پیشنهاد می کنند که جراحی را زمانی انجام دهند که تشکیل پلاک ها و کجی آلت متوقف شده باشند و به مدت حداقل 9 تا 12 ماه شرایط بیمار بدتر نشود.

دیگر درمان ها

برخی از تحقیقات نشان می دهند که کشش آلت تناسلی روزانه حداقل به مدت 6 ماه ممکن است به بازیابی طول و حالت آلت تناسلی کمک کند. درمان آلت تناسلی با سونوگرافی، اشعه، امواج شوک و وراپامیل بر روی پوست نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این موارد، ثابت نشده اند و توسط متخصصان در این زمینه ثابت نشده اند.