همه چیز درباره جوش های زیر پوستی

دکتر علیرضا واعظ شوشتری [ متخصص پوست ، مو و زیبایی ]آدرس وب سایت : www.drvaez.ir
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان توحید میانی ، قبل از چهارراه پلیس ، مقابل اداره ثبت ، ساختمان آریا ، طبقه اول تلفن مطب : 91620100 - 031

جوش زیر پوستی به جوشی می گویند که در عمق منافذ پوست ایجاد می شود و از فاصله دور مشخص نیست؛ اما فرد با لمس پوست آن را زیر پوست حس می کند. این مدل جوش زیر پوستی اغلب به دلیل وجود کیست یا غده ای ریز به وجود می آید. علت به وجود آمدن انواع جوش زیر پوستی ترکیب شدن سبوم (چربی) سطح پوست و آلودگی وارد شده به منافذ باز پوست است. حفره های کوچکی درون پوست وجود دارند که به آنها منافذ پوست می گویند. این منافذ به وسیله کانالی به نام فولیکول، به غده های سباسه متصل هستند. این غدد، نوعی چربی به نام «سبوم»، از طریق باز شدن یک فولیکول ترشح می کنند که باعث مرطوب شدن پوست می شود و در مراقبت از پوست هم مؤثر است. گاهی تجمع سلول های مرده باعث بسته شدن منافذ پوست می شوند و سبوم نمی تواند به سطح پوست برسد و در نتیجه به مرور در غده سباسه جمع شده و تبدیل به جوش می شود. در بعضی شرایط، ترکیب سلول های مرده و سبوم با باکتری هایی که «پروپیونی باکتریوم» نام دارند و به صورت طبیعی روی پوست رشد می کنند، باعث بسته شدن فولیکول می شود. زمانی که این اتفاق می افتد باکتری شروع به تولید آنزیم و مواد شیمیایی می کند و باعث جذب سلول های سفید خون به سمت خود می شود. در نهایت این اتفاق منجر به قرمزی پوست، تورم و درد که به صورت کلی به آن التهاب می گویند، می شود. افزایش جوش های زیرپوستی منجربه ایجاد جوش های سرسیاه و عمیق می شوند و بیماران برای درمان باید داروهای قوی تری را مصرف کنند، برخی از داروهای قوی می توانند عوارض پوستی و غیرپوستی دیگری برای بیماران ایجاد کنند. درمان جوش های زیرپوستی باتوجه به خفیف یا شدیدبودن نوع جوش می باشد.

علل جوش زیر پوستی

آکنه با ویژگی بسته شدن روزنه های پوست، به دلیل تولید بیش از حد چربی پوست یا سلول های پوستی، همراه با التهاب ناشی از باکتری، مشخص می شود. جوش های زیرپوستی، ملتهب ترین و بزرگ ترین نوع آکنه هستند. مهم ترین عامل ایجاد آکنه ، تغییرات هورمونی در سال های نوجوانی است. در زمان بلوغ، سطوح گردش هورمون آندرون به شدت افزایش می یابد که موجب افزایش تولید چربی پوست می شود و سلول های پوست نیز سریع تر رشد می کنند:

• تغییرات هورمونی مربوط به عادت ماهانه، بارداری، کنترل زاد و ولد، استفاده از هورمون درمانی و استرس
• موادآرایشی، پاک کننده ها، لوسیون ها و لباس های چرب
• سطوح بالای رطوبت و تعریق
• عوامل ژنتیکی. برخی افراد به طور طبیعی مستعد هستند.
• برخی داروها و مواد شیمیایی، به عنوان مثال، کورتون ها، لیتیوم، فنیتوئین و ایزونیازید که ممکن است بروز ضایعاتی شبیه آکنه را موجب شده یا شدت ببخشد.
• شکلات، آجیل یا غذاهای چرب
• اکثر انتخاب های رژیم غذایی
• شوینده های صورت نامناسب یا غیربهداشتی

علائم جوش زیر پوستی

جوش زیرپوستی معمولاً نسبت به جوش های معمولی اندازه ی بزرگ تری داشته و در عمق پوست قرار دارد. جوش زیرپوستی به صورت یک برآمدگی در سطح پوست دیده می شود. جوش های زیرپوستی چرکی هستند و ممکن است به صورت یک برآمدگی بزرگ سفیدرنگ دیده شوند. در اطراف جوش چرکی معمولاً پوست قرمز است و نسبت به لمس حساس و دردناک است. جوش زیرپوستی شاید بیشتر در صورت دیده شود؛ اما در قسمت سینه، گردن، پشت و بازوها نیز شایع است. جوش زیرپوستی حتی ممکن است روی شانه ها و پشت گوش ها ایجاد شود.

انواع جوش زیر پوستی

• جوش های سرسیاه
• جوش های سرسفید
• پاپول ها (جوش های نوک تیز)
• پاسچول ها (جوش های چرکی)
• ندول ها (جوش های متورم و بزرگ)
• کیست ها

روشهای درمان جوش زیر پوستی

درمان های پزشکی جوش های زیرپوستی، ابتدا با تشخیص اولیه نوع جوش شروع می شود. پزشک پس از تشخیص نوع جوش، راهکار درمانی متناسب با آن را ارائه می دهد. استفاده از روش های درمانی که باید با تجویز پزشک انجام شوند، به صورت خوددرمانی کاری کاملاً اشتباه است و می تواند تعداد و التهاب جوش ها را افزایش دهد.

مصرف آنتی بیوتیک خوراکی

عموماً آکنه های شدیدتر اغلب با آنتی بیوتیک های خوراکی درمان می شوند. اگر جوش های زیرپوستی زیادی دارید که ممکن است دچار عفونت شده باشند، پزشکتان آنتی بیوتیک های خوراکی را به جای آنتی بیوتیک های موضعی یا علاوه بر آن توصیه می کند.

تزریق کورتیزون

جوش های زیرپوستی بسیار دردناک، بزرگ یا متورم ممکن است با تزریق کورتیزون درمان شوند. پزشک شما یک محلول کورتیزون رقیق شده را مستقیماً به هر جوش زیرپوست تزریق می کند.

استفاده از آنتی بیوتیک های موضعی

این نوع از آنتی بیوتیک ها می توانند به خلاص شدن از شر هر گونه باکتری که در ایجاد جوش زیرپوستی نقش دارند کمک کند و التهاب را کاهش دهد. اگر به طور مداوم دچار این نوع از جوش ها می شوید، بهتر است به عنوان یک اقدام پیشگیرانه از چنین محصولاتی در اطراف ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. رایج ترین آنتی بیوتیک های موضعی برای آکنه، شامل کلیندامایسین و اریترومایسین است.

درمان فتودینامیک (PDT)

این یک درمان نسبتاً جدید برای جوش های زیرپوستی و آکنه است و در آن از یک کرم فتوسنتز کننده و قرارگیری منظم در معرض نور LED قرمز یا آبی، استفاده می شود. این درمان، مستلزم چند ملاقات با پزشک متخصص در یک دوره چندماهه است. این درمان به کاهش تولید چربی، جمع شدن غدد چربی و کشتن باکتری ها کمک می کند. همه این سه مورد، در ایجاد جوش های زیرپوستی و آکنه و جوش صورت ، دخالت دارند.

لیزر تراپی

لیزرها روش های درمانی هستند که با هدف پیشگیری از آکنه های خفیف تا متوسط، به کار گرفته می شوند، اگرچه دیده شده که درمان خوبی برای آکنه شدید (جوش زیرپوستی) نیز هستند. لیزرتراپی معمولاً بهتر عمل می کند و عوارض جانبی کمتری بر روی پوست های روشن تر دارد و با نور متمرکزی که در پوست نفوذ می کند، کار می کند. لیزرها اصولاً در نواحی ترکیبات حاصل از باکتری ها با عنوان پورفیرین ها، عمل می کنند. وقتی نور لیزر، پورفیرین ها را برمی انگیزد، این کار دیواره باکتریایی را از بین برده و به گونه ای اثربخش، باکتری ها را می کشد. درمان با لیزر می تواند سطوح چربی پوست را نیز کاهش دهد. سطوح پایین تر چربی پوست با احتمال وقوع و شدت کمتر آکنه مرتبط است. درنهایت، لیزرها ممکن است دارای خواص ضدالتهابی باشند. از آنجا که آکنه، اصولاً یک بیماری التهابی است، کاهش التهاب می تواند آکنه را نیز کاهش دهد.

لایه بردارهای شیمیایی

لایه بردارهای شیمیایی حرفه ای مانند اسید گلیکول یک یا اسید سالیسیلیک برای از بین بردن سلول های مرده پوست، منافذ، جوش های سر سفید و سر سیاه و تحریک برای رشد پوستی جدید به کار می روند. لایه بردارهای شیمیایی همچنین در کاهش ظاهر زخم های آکنه بسیار مؤثر هستند. لایه بردارهای شیمیایی دارای سه نوع درجه بندی هستند: لایه بردارهای سطحی، متوسط و عمقی. لایه برداری های لایه های زنده (لایه های متوسط و عمیق) با استفاده از محصولاتی مانند اسید تری کلرواستیک (TCA) و فنل باید توسط یک پزشک انجام شود.

میکرودرم ابریژن

میکرودرم ابریژن روش لایه برداری مکانیکی لایه سطحی پوست است. این نوع درمان شامل یک دستگاه دستی است که کریستال ها را روی پوست می کشد. کریستال ها به آرامی سطح پوست را سایش یا صیقل می دهند. یک لوله ی خلاء کریستال ها و سلول های پوست را پاکسازی می کند. میکرودرم ابریژن موجب لایه برداری و باز کردن منافذ پوست می شود. نتایج سریعاً قابل مشاهده هستند و پوستی روشن تر و صورتی رنگ به وجود می آید.

میکرونیدلینگ

یکی دیگر از درمان های بی نظیر جوش و جای جوش میکرونیدلینگ است. در این فرآیند سوزن های کوچکی به درون پوست اطراف جای زخم وارد می شوند تا پوست را به تولید کلاژن بیشتر وادار کنند. این کلاژن می تواند با صاف کردن پوست، ظاهر زخم های ناشی از جوش را کاهش دهد. با این حال، رفع زخم ناشی از جوش می تواند به بروز عوارض موقتی از جمله قرمزی، درد و التهاب منجر شود.

لیزر

درمان های لیزری با از بین بردن سطحی ترین لایه پوست و به سطح رساندن سلول های جوان تر زیرین، جوش ها و جای زخم ناشی از جوش ها را از بین می برند. این درمان، سطح پوست را بدون استفاده از مواد شیمیایی یا اسکراب تجدید کرده و ظاهر جای زخم ها را کاهش می دهد. با این حال، درمان لیزری جوش ها برای هر نوع پوستی مخصوصاً انواع حساس مناسب نیست. تأثیرگذاری این درمان به نوع جوش بستگی دارد.

ایزوترتینوئین

ایزوترتینوئین دارویی امید بخش برای مبتلایانی است که روش های دیگر در درمان جوشهای کیستی آنان مؤثر نبوده است. ایزوترتینوئین یک داروی خوراکی قدرتمند است که از ویتامین A مشتق شده و با تغییر شکل غدد سباسه جریان تولید چربی در این غدد را متوقف می کند. این کاهش در تولید سیبوم می تواند به کاهش مقدار باکتری و در نهایت رفع عفونت منجر شود.

فوتودینامیک (PDT)

در طول این فرایند، یک پماد مخصوص (فوتوسنسیتایزر) به محل جوش اعمال شده و سپس یک نور کنترل شده به رنگ قرمز یا آبی بر روی محل تابانده می شود. این فرایند با هدف کوچک کردن غدد سباسه، کاهش مقدار چربی و از بین بردن باکتری ها در منافذ پوست و همچنین کاهش مؤثر اندازه جوش های کیستی انجام می شود.

جلوگیری از ایجاد جوش زیر پوستی

برای کاهش احتمال جوش زدن، فرد می تواند راهکارهای زیر را در نظر بگیرد:

1. صورت را فقط دو بار در روز یا هنگام تعریق بشویید: پوستی که مستعد ایجاد جوش های زیر پوستی باشد، در صورت تمیز شدن و شستشوی مرتب، ممکن است تحریک شود.
2. از مالش پوست صورت خودداری کنید: پوست مستعد جوش ممکن است دائماً احساس چربی یا کثیفی داشته باشد؛ اما نباید آن را دائماً اسکراب کرد. اسکراب و مالش می تواند باعث تحریک بیشتر پوست و بدتر شدن آکنه شود.
3. از محصولات مراقبت از پوستی که باعث ایجاد آکنه نمی شوند استفاده کنید: به دنبال محصولاتی بگردید که دارای برچسب های غیر کمدوژنیک، غیر آکنه زا یا فاقد روغن باشند.
4. روبالشتی و سایر مواردی که صورت را لمس می کنند به طور مرتب بشویید: سلول های مرده و باکتری ها می توانند روی پارچه ها جمع شوند و منجر به بسته شدن منافذ پوست بشوند.
5. به یک پزشک مراجعه کنید: اگر بروز جوش های زیر پوستی به طور منظم ادامه پیدا کنند یا شدید شوند، پزشک می تواند به درمان و کنترل آنها کمک کند.