کودکانی که به سن 5 سالگی می رسند باید توانایی نگهداری و کنترل ادرار خود را داشته باشند حال اگر با رسیدن به سن 5 سالگی با سطح رشدی مناسب بدون هیچ دلیل جسمی و مشکلات پزشکی و یا مصرف دارو کنترل ادرار صورت نگیرد و این مسئله 2 بار در هفته به مدت 3 ماه پیاپی باشد فرد مبتلا به اختلال بی اختیاری ادرار خواهد بود.
شب ادراری ممکن است خواه عمدی و یا غیرعمدی باشد در واقع ترس، اضطراب، از دست دادن مهر و محبت والدین، تولد کودک دیگر، جلب نظر والدین، ترس از تنبیه و در بچه های بزرگتر مشکل در مدرسه و دوستان و در کل هیجانات مختلف در کودک مهمترین علل بیماری هستند. وجود نشانه هایی نظیر مکیدن انگشت، کج خلقی، لج بازی و سایر مشکلات رفتاری همراه با این اختلال است، زیرا عدم کنترل ادرار نیز به نوبه خود بر روان کودک اثر می گذارد و سرزنش و تنبیه از طرف والدین باعث احساس ناراحتی و ضعف شده و بر شدت عدم کنترل ادرا می افزاید.
والدین باید سعی کنند با آرامش و صبر با کودکان برخورد کنند، باید از توبیخ و تنبیه کودک خودداری کرد و با این عمل او را متوجه ساخت که عدم کنترل ادرار عمل زشت و شرارت نیست بلکه نوعی بیماری است.
درمان شب ادراری
1ـ تشویق کودک به بیان مشکلات خود و اصلاح رابطه کودک و اعضاء خانواده
2ـ از بین بردن جو اضطراب زا برای کودک
3ـ قبل از رفتن به رختخواب کودک را به دستشویی بفرستید و نیز 2 ساعت پس از خواب او را برای رفتن به دستشویی بیدار کنید.
4ـ نوشیدن آب در روز اما محدود کردن مصرف مایعات توسط کودک در عصر و شب به مدت یکماه به جزء مواردی که کودک تب و یا اسهال دارد.
5ـ دارو درمانی هم در بهبود این اختلال موثر است. اما به هر حال موفقیت آن همراه با موارد بالا می باشد.
6ـ امیدوارکردن فرد به نتایج درمان
7ـ عدم سرزنش و تنبیه کودک و علنی نکردن شب ادراری.
8ـ وادارکردن کودک به تمیز کردن خود و لباس کثیف شده.
9ـ تشویق کودک در زمانهایی که شب ادراری نداشته است.
10ـ سعی کنید محل خواب کودک تا حد امکان گرم باشد.
11ـ درصورت انجام اقدامات فوق و عدم حل مشکل شب ادراری، کودک را باید به روانپزشک اطفال ارجاع داد.