عفونت گوش زمانی رخ میدهد که عفونت ویروسی یا باکتریایی بر گوش میانی، یعنی بخشهایی از گوش اثر بگذارد که دقیقاً پشت پرده صماخ گوش قرار دارد. تب، درد و تحریک پذیری از علائم شایع عفونت گوش است. عفونت گوش به علت التهاب و جمع شدن مایع در گوش میانی میتواند دردناک باشد.

عفونت گوش گاهی آسیب دائمی گوش میانی و خارجی را به دنبال دارد. بنابراین اگر خود یا فرزندتان از گوش درد رنج میبرید، حتماً برای تعیین نوع عفونت گوش و برخورداری از بهترین دوره درمان به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. متخصص معمولاً عفونت گوش یا دیگر عارضهها را با توجه به علائم توصیفی تشخیص میدهد. برای رزرو نوبت و دریافت اطلاعات بیشتر درمورد روند درمان و همچنین روشهای پیشگیری از عفونت گوش می توانید با شماره تلفن 03136266851 با ما تماس حاصل فرمایید.

عفونت گوش

عفونت گوش عارضه شایعی است که پس از ابتلا به آنفلوآنزا یا سرماخوردگی، به ویژه در بین کودکان دیده میشود. البته شیوه بروز تمام عفونتهای گوش یکسان نیست. این عفونت میتواند یک یا هر دو گوش را درگیر کند و مزمن یا حاد و ناگهانی باشد. عفونت ناگهانی گوش دردناک، اما مدت آن کوتاه است. عفونت مزمن گوش پس از مدت کوتاه از بین نمیرود یا مکرر عود میکند.

دو نوع عفونت گوش

عفونت گوش به دو نوع زیر تقسیمبندی میشود:

عفونت گوش خارجی

عفونت گوش میانی

عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی بیشتر در میان شناگران شایع است و به همین دلیل به عارضه گوش شناگران یا اوتیتیس اکسترنا (التهاب گوش خارجی) موسوم است. این عارضه دردناک همان گونه که از نام آن مشخص است از عفونت گوش خارجی ناشی میشود. هنگام شنا آب آلوده همراه با باکتری و دیگر میکروارگانیسمها در گوش گیر میکند و باعث عفونت میشود. این نوع عفونت گوش بیشتر در میان بزرگسالان دیده میشود.

علائم

خارش گوش یا مجرای گوش

قرمزی یا پوستهریزی مجرای گوش

شدیدتر شدن درد گوش هنگام کشیدن گوش خارجی

ترشح مایع زرد رنگ یا چرک مانند از گوش

کاهش شنوایی در صورت متورم شدن مجرای گوش

علل

شنا کردن یا حتی حمام کردن یا دوش گرفتن مکرر عفونت گوش خارجی را به دنبال دارد. آب باقیمانده داخل مجرای گوش بستر مناسبی برای زیست باکتریها است.
عفونت گاهی نتیجه آسیب دیدن لایه نازک پوستی پوشش دهنده مجرای گوش است. خاراندن شدید، استفاده از هدفون یا وارد کردن پنبه و گوش پاککن در گوش به این سلولهای ظریف آسیب میزند. با آسیب دیدن و ملتهب شدن این لایه پوستی راه ورود باکتریها به گوش باز میشود.
موم گوش یا سرومن دفاع طبیعی گوش در برابر عفونت است، اما قرار گرفتن مداوم در برابر رطوبت و خاراندن موم گوش را از بین میبرد و زمینه عفونی شدن گوش را فراهم میآورد.

درمان عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی گاهی به خودی خود بدون درمان بهبود مییابد. متخصص گوش و حلق و بینی معمولاً برای درمان عفونت گوشی که خود به خود از بین نرفته است، قطره گوش آنتی بیوتیک تجویز میکند. متخصص گاهی ترکیبی از قطره آنتی بیوتیک و استروئید را برای کاهش ورم مجرای گوش تجویز میکند. قطره گوش معمولاً روزانه چند بار به مدت 7 تا 10 روز در گوش چکانده میشود.
اگر قارچ علت عفونت گوش خارجی باشد، متخصص قطره گوش ضدقارچ تجویز میکند. عفونت گوش خارجی در بیماران مبتلا به دیابت یا دچار اختلال سیستم ایمنی شایعتر است.
دور نگه داشتن آب از گوش در طول دوره التیام نکته مهم برای تسکین علایم است. مسکنهای غیرتجویزی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن نیز درد را آرام میکند. پزشک در صورت شدید بودن درد مسکن تجویز میکند.

پیشگیری

پیشآگهی عفونت گوش خارجی معمولاً خوب است، چرا که عفونت غالباً به خودی خود یا با مصرف قطره گوش از بین میرود.
بهترین روش پیشگیری از عارضه گوش شناگران این است که گوش را حتیالامکان خشک نگه دارید و هنگام شنا کردن از گوشگیر یا کلاه حمام استفاده کنید.
توصیه میشود گوشها را پس از شنا یا استحمام کاملاً خشک کنید.
همچنین میتوانید سر را به اطراف خم کنید تا آب اضافی از گوش خارج شود. اشیایی مانند گوش پاک کن، سنجاق سر، مداد یا خودکار را وارد گوش نکنید تا از آسیب دیدگی گوش جلوگیری کرده باشید و احتمال عفونت آن را کاهش دهید.

عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی در میان کودکان شیوع بالاتری دارد، چون شیپور استاش گوش کودکان کوچکتر است و تخلیه چرک از آن دشوارتر انجام میشود. این عارضه در اصطلاح پزشکی اوتیتیس مدیا نیز نامیده میشود.

علائم عفونت گوش میانی

احساس درد در یک یا هر دو گوش

دراز کشیدن معمولاً درد را به دلیل تغییر فشار در گوش و جلوگیری از تخلیه چرک تشدید میکند.

خفه شدن صداها

چنانچه پرده گوش در اثر فشار پاره شود، چرک، غالباً آمیخته با خون، به مجرای گوش خارجی وارد میشود. این مشکل با

توجه به پوستههای خشک داخل و اطراف گوش قابل تشخیص است.

عفونت گوش میانی در میان کودکان شیوع بالاتری دارد، چون شیپور استاش گوش کودکان کوچکتر است و تخلیه چرک از آن دشوارتر انجام میشود. این عارضه در اصطلاح پزشکی اوتیتیس مدیا نیز نامیده میشود.

علل

کودکان به دلایل متفاوت دچار عفونت گوش میانی میشوند. عفونت گوش میانی کودکان غالباً از عفونت قبلی مجاری تنفسی نشأت میگیرد که در گوش پخش شده است. زمانی که لوله اتصال دهنده گوش میانی به فارنکس (حلق)، موسوم به شیپور استاش، مسدود شود، مایع پشت پرده صماخ گوش جمع میشود. باکتری غالباً در مایع جمع میشود و به درد و عفونت دامن میزند.

درمان عفونت گوش میانی

چنانچه تب کودک بالا نباشد یا دچار درد و ناراحتی شدید نباشد، پزشک احتمالاً یک تا دو روز صبر میکند تا ببیند که آیا عفونت گوش به خودی خود بهتر میشود یا خیر. اگر عفونت برطرف نشود یا تشدید شود، فرزندتان را مجدد به نزد پزشک ببرید. پزشک در شرایط زیر آنتی بیوتیک تجویز میکند:

1.بیماری متوسط تا شدید کودک و تب بالای بیش از 39 درجه

2. درد شدید

3. بهبود نیافتن عارضه پس از 48 ساعت

4. وجود مایع جدید در مجرای گوش

کودکان بین 6 ماه تا 2 سال در صورت شدید نبودن عفونت معمولاً به مدت 10 روز آنتی بیوتیک مصرف میکنند. کودکان بزرگتر از 2 سال کافی است یک دوره 5 روزه آنتی بیوتیک مصرف کنند.
پزشک گاهی برای کاهش درد استامینوفن یا ایبوپروفن توصیه میکند؛ دقت کنید تنها در صورتی به فرزندتان ایبوپروفن بدهید که مشکلی در نوشیدن مایعات نداشته باشد. پیش از دادن ایبوپروفن به نوزادان زیر 6 ماه حتماً ابتدا با پزشک مشورت کنید.
از دادن خودسرانه داروهای غیرتجویزی، داروهای قابل تهیه بدون نسخه، به نوزادان و کودکان زیر 6 سال خوداری کنید و قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید. تنها استثناء داروهای تببری مانند ایبوپروفن و استامینوفن است.
کودکان معمولاً پس از یک روز مصرف آنتی بیوتیک بهتر میشوند. پزشک مجدد کودک را معاینه میکند تا مطمئن شود که عفونت کاملاً از بین رفته است. مایع تا چند هفته بدون ایجاد التهاب در گوش میانی باقی میماند.

پیشگیری از عفونت گوش میانی

برای کاهش احتمال عفونت کردن گوش فرزندان خود به توصیههای زیر عمل کنید:

دستهای خود و فرزندتان را مرتب بشویید.

اشیاء خارجی و کثیف را از دسترس نوزادان یا خردسالان دور نگه دارید و اجازه ندهید آنها را در دهان ببرند.

از محیطهای پردود یا محلهای کشیدن سیگار دوری کنید.

نوبتهای واکسن زدن کودک را فراموش نکنید.

سعی کنید قبل از رسیدن کودک به سن یک سالگی پستانک را از او بگیرید.

کودکان به دلایل متفاوت دچار عفونت گوش میانی میشوند. عفونت گوش میانی کودکان غالباً از عفونت قبلی مجاری تنفسی نشأت میگیرد که در گوش پخش شده است. زمانی که لوله اتصال دهنده گوش میانی به فارنکس (حلق)، موسوم به شیپور استاش، مسدود شود، مایع پشت پرده صماخ گوش جمع میشود. باکتری غالباً در مایع جمع میشود و به درد و عفونت دامن میزند.

---