کلیه یکی از اعضای حیاتی بدن ما است که گاهی سلول های آن دچار جهش می شوند. این جهش باعث می شود تا سلول ها از کنترل خارج شده و بیش ازحد تقسیم و تکثیر شوند و سرطان کلیه را به وجود بیاورند. در این بیماری چرخه سلول های بافت کلیه دچار تغییر شده و طرز غیرقابل کنترلی تکثیر می شوند. در حالت عادی، سلول های فرسوده بافت کلیه پس از تولید سلول های جدید از بین می روند؛ اما وقتی سلول ها سرطانی شده باشند، سلول های فرسوده به حیات خود ادامه می دهند و به تدریج سلول های سرطانی و دارای جهش جای سلول های کاربردی و سالم را می گیرند.
به این ترتیب می گوییم سلول های کلیه دچار سرطان شده و تومورهای بدخیم یا خوش خیم کلیه را تشکیل داده اند. درمان سرطان کلیه متمرکز بر حذف تومور از بدن است. این امر معمولاً از طریق عمل جراحی انجام می شود. این عمل جراحی می تواند به صورت محافظه کارانه یا رادیکال انجام شود. با انجام مراقبت های بعد از جراحی کلیه می توان عوارض جراحی را در فرد به حداقل رساند و نتایج مطلوبی کسب کرد.
علت بروز بیشتر سرطان های کلیه مشخص نیست. به گفته ی پزشکان، ماده ژنتیکی یا DNA برخی از سلول های کلیه دچار جهش شده و این مسئله باعث آغاز سر طان کلیه می شود. ماده ی ژنتیکی به سلول فرمان می دهد که چه کارهایی باید انجام دهد. تغییرات رخ داده در این ماده باعث می شود که سلول ها به سرعت رشد کرده و تقسیم شوند. تجمع این سلول های غیر طبیعی باعث ایجاد توموری می شود که می تواند علاوه بر کلیه، اندام های مجاور را هم درگیر کند. درگیر شدن اندام های دورتر ا ز کلیه ر ا متاستاز می گویند.
عواملی که می توانند خطر ابتلا به سر طان کلیه ر ا افزایش دهند عبارتند از:
تومورهای کلیه ممکن است درد نداشته باشند و یا علائمی از خود نشان ندهند. گاهی اوقات ایجاد و رشد تومور در کلیه می تواند منجر به موارد زیر گردد:
اگر سرطان به خارج از کلیه گسترش پیدا کند (متاستاز یابد)، علائم به محل انتشار آن بستگی دارد. در صورت ابتلا به سرطان در ریه، ممکن است نفس تنگی داشته یا خون سرفه کنید. درد یا شکستگی استخوان ممکن است هنگام ایجاد سرطان در استخوان شکل گیرد. علائم نورولوژیک ممکن است هنگامی که سرطان در مغز ایجاد می شود، رخ دهد.
بیشتر بدانید : آیا سرطان کلیه برگشت پذیر است
هنگامی که پزشک ضایعه ای در کلیه شخص شناسایی کرد که می توانست سر طان کلیه باشد، مرحله بعدی تعیین مرحله ی سرطان است. آزمایشات تعیین مرحله برای سرطان کلیه شامل سی تی اسکن اضافی یا سایر آزمایشات تصویربرداری می باشد که پزشک احساس مناسب بودن آن ر ا شناسایی میکند. مراحل سرطان کلیه با اعداد رومی نشان داده می شود که کمترین مراحل نشان دهنده سرطا ن محدود به کلیه است. در مرحله چهارم، سرطان پیشرفته در نظر گرفته می شود که می تواند به غدد لنفاوی یا سایر مناطق بدن گسترش یابد.
آزمایشات و روشهایی (از جمله غربالگری سرطان) که برای تشخیص سرطان کلیه استفاده می شود شامل موارد زیر است:
پزشکان درمان جراحی را برای هر فرد و از نظر محل و اندازه تومور کلیه انجام خواهند داد. از آنجا که بیشتر تومورهای کلیوی تازه تشخیص داده شده کوچک و محدود به خود کلیه می شوند، پزشکان روش جراحی با کمک تکنیک رباتیک را ترجیح می دهند که در صورت امکان این روش در حداقل حالت تهاجمی خود قرار دارد. این روش با موفقیت این تومورهای سرطانی را درمان کرده و در مقایسه با رویکردهای جراحی باز، دارای مزایای ظاهری بهتر و بهبودی قابل توجه بیشتری است.
جراحی باز ممکن است برای افرادی که تومورهای بزرگ، پیچیده یا پیشرفته ای داشته که به اندام های اطراف حمله گسترش پیدا می کنند، ضروری باشد. علاوه بر این، اجرای یک روش کم تهاجمی تر ممکن است در افرادی که چندین عمل جراحی قبلی یا زخم گسترده در شکم داشته اند، امکان پذیر نباشد. پس از این رو جراحی باز تنها راه ممکن خواهد بود. برای اجرای این روش به تخصص جراحان قلب، متخصص یا جراح مجرای سینه ای، متخصص عروق و یا جراح عمومی نیاز می باشد. جراحی باز چه در قسمت پهلوها، شکم یا زیر دنده ها، نیاز به یک برش دادن در این ناحیه ها دارد.
در جراحی لاپاراسکوپی، پزشک چندین برش کوچک در قسمت تحتانی شکم زیر دنده ها ایجاد می کند. وی از طریق برش، یک لاپاراسکوپ و نیز یک لوله روشن با یک دوربین کوچک بر روی آن قرار می دهد. این دستگاه تصاویر دو بعدی از تومور کلیه و اندام های اطراف آن ایجاد می کند. ابزارهای جراحی از طریق برش های باقیمانده دربدن جای می گیرند. جراحی لاپاراسکوپی می تواند زمان بهبودی را به چند روز کاهش داده و در مقایسه با روش باز، جای زخم کمتری برجای می گذارد.
پزشکان در پیشرفته ترین تکنیک های جراحی که از کمک تکنیک رباتیک برای روش لاپاراسکوپی سرطان کلیه استفاده بهره می برند، پیشگام هستند.
این سیستم جراحی با حداقل حالت تهاجم ممکن، شامل ابزارهای جراحی بسیار ریزی است که بر روی چندین بازوی رباتیک سوار شده اند. یک بازوی اضافی دارای دوربینی بوده که تصاویر بزرگ و سه بعدی را روی صفحه کامپیوتر تولید می کند تا به جراح در حین عمل کمک برساند. در حین عمل، ابزارهای جراحی و دوربین از طریق برش های کوچک شکم یا پهلو وارد می شوند. جراح این ابزارها و دوربین را از یک کنسول واقع در اتاق عمل کنترل می کند.
بهبودی پس از عمل جراحی چیزی بین سه تا شش هفته زمان می برد. همچنین ممکن است لازم باشد تا به مدت هفت روز در بیمارستان بستری شوید. پس از آن، پزشک در مورد موفقیت آمیز بودن عمل و هرگونه مراقبت موردنیاز پس از آن با شما گفتگو خواهد کرد. پزشک، عملکرد کلیه ی باقیمانده ی شما را تحت نظر خواهد داشت.
عوارض کوتاه مدت عمل های جراحی شامل واکنش به بیهوشی، خونریزی کنترل شده (تا حدی که ممکن است بیمار نیاز به تزریق خون داشته باشد)، لخته شدن خون و عفونت ها می باشد. اکثر افراد پس از جراحی احساس درد دارند که می توان با داروهای ضد درد و مسکن ها به آنها کمک کرد.
سایر خطرهای احتمالی جراحی عبارتند از:
برای آگاهی از عوارض جراحی برداشتن پروستات کلیک کنید.