کمردرد یک بیماری آشناست. اکثر مردم در طول زندگی خود آن را تجربه خواهند کرد. کمردرد یکی از علل اصلی ناتوانی در سراسر جهان است. خوشبختانه، اقداماتی می تواند به پیشگیری یا تسکین بیشتر انواع کمردرد کمک کند، به خصوص برای افراد کمتر از 60 سال. اگر پیشگیری با شکست مواجه شد، درمان ساده خانگی و استفاده صحیح از بدن اغلب در عرض چند هفته کمر را بهبود می بخشد. برای درمان کمردرد به ندرت نیاز به جراحی است.

علائم کمر دردهای ناگهانی

کمردرد می تواند از درد عضلانی تا احساس تیر کشیدن و سوزش متغیر باشد. همچنین، درد می تواند به پایین ساق پا سرایت کند. خم شدن، پیچ خوردن، بلند کردن، ایستادن یا راه رفتن می تواند آن را بدتر کند.

چه زمانی باید برای کمر درد به پزشک مراجعه کرد؟

اکثر کمردردها به تدریج با درمان خانگی و خودمراقبتی معمولاً در عرض چند هفته بهبود می یابند. برای کمردرد با علائم زیر بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید:

• بیشتر از چند هفته ماندگاری دارد.
• شدید است و با استراحت بهبود نمی یابد.
• به سمت پایین یک یا هر دو پا پخش می شود، به خصوص اگر درد به زیر زانو برسد.
• باعث ضعف، بی حسی یا گزگز در یک یا هر دو پا می شود.
• با کاهش وزن غیرقابل توضیح همراه است.

در موارد نادر، کمردرد می تواند نشانه یک مشکل جدی پزشکی باشد. به دنبال مراقبت فوری برای کمردردی باشید که:

• باعث مشکلات جدید روده یا مثانه می شود.
• همراه با تب است.
• به دنبال زمین خوردن، ضربه به پشت یا آسیب های دیگر.

علت کمر دردهای ناگهانی چیست؟

کمردرد اغلب بدون دلیلی ایجاد می شود که در آزمایش یا مطالعه تصویربرداری نشان داده می شود. شرایطی که معمولاً با کمردرد مرتبط هستند عبارتند از:

کشیدگی ماهیچه یا رباط:

بلند کردن مکرر اجسام سنگین یا یک حرکت ناهنجار ناگهانی می تواند عضلات پشت و رباط های ستون فقرات را تحت فشار قرار دهد. برای افرادی که وضعیت جسمانی نامناسبی دارند، فشار مداوم روی کمر می تواند باعث اسپاسم عضلانی دردناک شود.

دیسک های برآمده یا پاره شده:

دیسک ها به عنوان بالشتک بین استخوان های ستون فقرات عمل می کنند. مواد نرم داخل دیسک می تواند برآمده یا پاره شود و روی عصب فشار بیاورد. با این حال، برآمدگی یا پارگی دیسک ممکن است باعث کمردرد نشود. بیماری دیسک اغلب در رادیوگرافی ستون فقرات، سی تی اسکن یا MRI که به دلیل دیگری انجام می شود، دیده می شود.

آرتروز:

استئوآرتریت می تواند کمر را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی موارد، آرتریت ستون فقرات می تواند منجر به باریک شدن فضای اطراف نخاع شود، وضعیتی به نام تنگی نخاع.

پوکی استخوان:

اگر استخوان ها متخلخل و شکننده شوند، مهره های ستون فقرات می توانند دچار شکستگی های دردناک شوند.

اسپوندیلیت آنکیلوزان:

که اسپوندیل آرتریت محوری نیز نامیده می شود. این بیماری التهابی می تواند باعث جوش خوردن برخی از استخوان های ستون فقرات شود. این باعث می شود ستون فقرات انعطاف پذیری کمتری داشته باشد.

عوامل خطر برای کمر دردهای ناگهانی

هر کسی ممکن است دچار کمردرد شود، حتی کودکان و نوجوانان. این عوامل می توانند خطر ابتلا به کمردرد را افزایش دهند:

• سن: کمردرد با افزایش سن شایع تر است و از حدود 30 یا 40 سالگی شروع می شود.
• ورزش نکردن: عضلات ضعیف و استفاده نشده در پشت و شکم ممکن است منجر به کمردرد شود.
• اضافه وزن: اضافه وزن بدن فشار مضاعفی به کمر وارد می کند.
• بیماری ها: برخی از انواع آرتریت و سرطان می توانند باعث کمردرد شود.
• بلند کردن نامناسب اجسام : استفاده از کمر در بلند کردن اجسام به جای پاها می تواند منجر به کمردرد شود.
• شرایط روانی: به نظر می رسد افراد مستعد افسردگی و اضطراب بیشتر در معرض خطر کمردرد هستند. استرس می تواند باعث تنش عضلانی شود که می تواند به کمردرد کمک کند.
• سیگار کشیدن: میزان کمردرد در افراد سیگاری افزایش یافته است. این ممکن است به این دلیل رخ دهد که سیگار کشیدن باعث سرفه می شود که می تواند منجر به فتق دیسک شود. سیگار همچنین می تواند جریان خون به ستون فقرات را کاهش دهد و خطر پوکی استخوان را افزایش دهد.

جلوگیری از کمر دردهای ناگهانی

بهبود وضعیت بدنی و یادگیری و تمرین نحوه استفاده از بدن ممکن است به پیشگیری از کمردرد کمک کند.
برای سالم و قوی نگه داشتن کمر انجام موارد زیر کمک کننده است:

• ورزش: فعالیت های هوازی منظم و کم ضربه - آنهایی که به کمر فشار نمی آورند یا تکان نمی دهند - می توانند قدرت و استقامت در پشت را افزایش دهند و به ماهیچه ها اجازه دهند بهتر کار کنند. پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا انتخاب های خوبی هستند.
• ایجاد قدرت و انعطاف عضلانی: تمرینات عضلات شکم و پشت که باعث تقویت هسته می شود، به حالت دادن به این ماهیچه ها کمک می کند تا برای حمایت از کمر با هم کار کنند.
• حفظ وزن سالم: اضافه وزن عضلات پشت را تحت فشار قرار می دهد.
• ترک سیگار: سیگار خطر کمردرد را افزایش می دهد. این خطر با تعداد سیگارهایی که در روز مصرف می شود افزایش می یابد، بنابراین ترک باید به کاهش این خطر کمک کند.

همچنین از حرکاتی که کمر را می پیچد یا فشار می دهد خودداری کنید. برای استفاده صحیح از بدن موارد زیر را رعایت کنید:

• ایستادن صحیح : خم نشوید وضعیت لگن خنثی را حفظ کنید. هنگامی که برای مدت طولانی ایستاده اید، یک پا را روی یک زیرپایی پایین قرار دهید تا مقداری از بار از روی کمر برداشته شود. پاهای متناوب و وضعیت بدنی خوب می تواند استرس عضلات پشت را کاهش دهد.
• صحیح نشستن: صندلی ای را انتخاب کنید که دارای پشتی مناسب، تکیه گاه دست و پایه چرخان باشد. قرار دادن یک بالش یا حوله در قسمت کوچک پشت می تواند منحنی طبیعی خود را حفظ کند. زانوها و باسن را در یک سطح نگه دارید. مرتباً، حداقل هر نیم ساعت یک بار، موقعیت خود را تغییر دهید.
• بلند کردن صحیح اجسام: در صورت امکان از بلند کردن وسایل سنگین خودداری کنید. اگر مجبورید چیز سنگینی بلند کنید، بگذارید پاهایتان کار را انجام دهند. پشت خود را صاف نگه دارید - بدون پیچش - و فقط از زانو خم شوید. بار را نزدیک بدن خود نگه دارید. اگر جسم سنگین یا نامناسب است، از شخص دیگر هم کمک بگیرید.

تشخیص کمر دردهای ناگهانی

پزشک کمر شما را معاینه می کند و توانایی شما را برای نشستن، ایستادن، راه رفتن و بلند کردن پاهایتان ارزیابی می کند. همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که درد خود را در مقیاس صفر تا 10 رتبه بندی کنید و در مورد اینکه چگونه درد بر فعالیت های روزانه شما تاثیر می گذارد با شما صحبت کند.
این ارزیابی ها به تعیین اینکه درد از کجا می آید، چقدر می توانید حرکت کنید قبل از اینکه درد شما را مجبور به توقف کند و اینکه آیا دچار اسپاسم عضلانی هستید، کمک می کند. آنها همچنین می توانند به رد علل جدی تر کمردرد کمک کنند.
یک یا چند مورد از این آزمایش ها ممکن است به مشخص کردن علت کمردرد کمک کند:

• اشعه ایکس: این تصاویر آرتریت یا شکستگی استخوان را نشان می دهد. این تصاویر به تنهایی مشکلات نخاع، عضلات، اعصاب یا دیسک را نشان نمی دهند.
• ام آر آی یا سی تی اسکن: این اسکن ها تصاویری تولید می کنند که می تواند فتق دیسک یا مشکلات استخوان ها، ماهیچه ها، بافت، تاندون ها، اعصاب، رباط ها و رگ های خونی را نشان دهد.
• آزمایشات خون: اینها می توانند به تعیین اینکه آیا یک عفونت یا شرایط دیگر ممکن است باعث درد شود کمک کند.
• مطالعات اعصاب الکترومیوگرافی (EMG): تکانه های الکتریکی تولید شده توسط اعصاب و نحوه واکنش عضلات به آنها را اندازه گیری می کند. این آزمایش می تواند فشار روی اعصاب ناشی از فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی (تنگی نخاع) را تایید کند.

درمان کمر دردهای ناگهانی

بیشتر کمردردها طی یک ماه پس از درمان خانگی بهبود می یابند، به ویژه برای افراد جوان تر از 60 سال. با این حال، برای بسیاری، درد چندین ماه طول می کشد. مسکن ها و استفاده از گرما ممکن است تمام چیزی باشد که لازم است. همچنین استراحت در رختخواب توصیه نمی شود.
با کمردرد تا جایی که می توانید به فعالیت های خود ادامه دهید. فعالیت های سبک مانند پیاده روی را امتحان کنید. فعالیتی که باعث افزایش درد می شود را متوقف کنید، اما به دلیل ترس از درد از فعالیت اجتناب نکنید. اگر درمان های خانگی بعد از چند هفته جواب نداد، ممکن است پزشک شما داروهای قوی تر یا درمان های دیگر را توصیه کند.

• داروها:

داروها به نوع کمردرد بستگی دارد. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• مسکن ها:

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم ممکن است کمک کنند. این داروها را فقط طبق دستور مصرف کنید. استفاده بیش از حد می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند. اگر مسکن هایی که می توانید بدون نسخه بخرید کمکی نمی کند، پزشک ممکن است داروهای ضدالتهاب استروئید ی را تجویز کند.

• شل کننده های عضلانی:

اگر کمردرد خفیف تا متوسط با مسکن ها بهبود نیافت، شل کننده عضلانی ممکن است کمک کند. شل کننده های عضلانی می توانند باعث سرگیجه و خواب آلودگی شوند.

• مسکن های موضعی درد:

این محصولات شامل کرم ها، مرهم ها، پمادها و چسب ها هستند که مواد تسکین دهنده درد را از طریق پوست منتقل می کنند.

• داروهای ضد افسردگی:

برخی از انواع داروهای ضد افسردگی، به ویژه دولوکستین و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین نشان داده شده است که کمردرد مزمن را تسکین می دهند.

• فیزیوتراپی:

یک فیزیوتراپ می تواند تمریناتی را برای افزایش انعطاف پذیری، تقویت عضلات پشت و شکم و بهبود وضعیت بدن آموزش دهد. استفاده منظم از این تکنیک ها می تواند به جلوگیری از بازگشت درد کمک کند. فیزیوتراپیست ها همچنین آموزش هایی را در مورد چگونگی اصلاح حرکات در طول یک دوره کمردرد برای جلوگیری از تشدید علائم درد در حین ادامه فعالیت ارائه می دهند.

• تزریق کورتیزون:

اگر اقدامات دیگر دردی را که به پایین ساق پا می تابد تسکین نمی دهد، تزریق کورتیزون به همراه یک داروی بی حس کننده در فضای اطراف نخاع و ریشه های عصبی ممکن است کمک کند. تزریق کورتیزون به کاهش التهاب اطراف ریشه های عصبی کمک می کند، اما تسکین درد معمولاً تنها یک یا دو ماه طول می کشد.

• رادیوفرکوئسی:

در روش رادیوفرکوئسی، جریان الکتریکی برای گرم کردن و تخریب ناحیه کوچکی از بافت عصبی برای متوقف کردن سیگنال های درد بکار گرفته می شود. با بکارگیری رادیوفرکوئنسی برای درمان کمر درد، معمولا بهبود درد از ۶ تا ۱۲ ماه ادامه دارد، ولی برای برخی بیماران بهبود درد در زمانی بیش از مدت مذکور گزارش شده است.

لیزر دیسک کمر در کلینیک درد:

لیزر دیسک کمر یکی از روشهای نوین درمان کمر درد است که بدون بیهوشی عمومی و به صورت سرپایی انجام میشود. پس از درمان لیزری کمر درد بیمار بدون نیاز به بستری شدن، در همان روز با پای خود از مطب خارج شده و نیاز به مراقبتهای شدید در دوران نقاهت نیز ندارد. در این روش با استفاده از لیزر بخش هایی از بافت نرم که اعصاب را تحت فشار قرار می دهد، برداشته می شود. چنین شرایطی می تواند به دنبال فتق دیسک رخ دهد. همچنین لازم به ذکر است که لیزر ممکن است برای کوچک تر کردن محتویات دیسک اطراف اعصاب، که روی اعصاب فشار وارد می کنند نیز بهترین گزینه باشد.

• عمل جراحی:

گاهی اوقات جراحی برای ایجاد فضای بیشتر در ستون فقرات برای افرادی که ضعف عضلانی فزاینده یا کمردردی دارند که به سمت پایین پا می رود مفید است. این مشکلات می تواند مربوط به فتق دیسک یا سایر شرایطی باشد که سوراخ های داخل ستون فقرات را باریک می کند.

---