خال ها به دو گروه بزرگ اکتسابی و مادرزادی تقسیم می شوند. گروه اول که شامل بیشتر خال ها می شوند، اکتسابی اند و حدود 80 درصد مردم دارای یک یا چند خال ملانوسیتی هستند. این خال ها در دوران کودکی و بلوغ ایجاد می شوند اما پس از 35 سالگی دیگر خال جدید ایجاد نمی شود. خال های مادر زادی در گروه دوم خال ها جای دارند که یک درصد نوزادان، هنگام تولد این نوع خال ها را در اندازه های کوچک، متوسط و بزرگ دارند .

قطر خال های بزرگ، بیش از 20 سانتی متر است و در برخی موارد آنقدر بزرگ هستند که قسمتی یا تمامی تنه یا اندام را در بر می گیرند. بیشتر این خال ها در قسمت تحتانی پشت و در ناحیه ران ها قرار دارند. در این خال ها 4 تا 6 درصد خطر ایجاد سرطان بدخیم پوست یعنی ملانوم وجود دارد. در موقع تولد گاهی خال های مادر زادی بسیار کمرنگ هستند و مورد توجه قرار نمی گیرند؛ در حالی که خال های ملانوسیتی مادر زادی کوچک و متوسط سرعت رشد کمتری نسبت به سرعت رشد شیرخواران دارند و با گذر زمان کوچک می شوند. این نوع خال ها هنگام بلوغ تیره تر می شوند و بر روی آنها موهای زبر و خشن رشد می کنند.

روش های برداشتن خال

در حال حاضر روش های مختلفی برای برداشتن خال وجود دارد، اما به طور کلی روش های علمی و شناخته شده ای که برای برداشتن خال توسط متخصصان پوست توصیه شده و انجام می شود؛ به سه دسته زیر تقسیم می شوند :

1. خال برداری با لیزر
2. جراحی خال
3. سوزاندن خال

در ادامه به توضیحات تکمیلی در مورد این روشها می پردازیم.

1. خال برداری با لیزر : لیزر یک فن آوری جدید در علم پزشکی است که در بسیاری جراحی ها استفاده می شود و در برداشتن خال هم کاربرد دارد. روش لیزر در برداشتن خال مثل روش سوزاندن است، با این تفاوت که در این شیوه بجای جریان برق از امواج لیزر برای تخریب یا تراش خال استفاده می شود. البته از بین بردن خال هایی که ریشه عمیق تری دارند، با لیزر، ایده مناسبی به نظر نمی رسد. و علت آن هم خونریزی زیاد ناشی از این عمل می باشد؛ کع در این صورت نیاز به مداخله جراحی وجود دارد تا ایجاد زخم در نواحی درگیر خال و اطراف آن به حداقل برسد.

همچنین پیش از استفاده از لیزر، پوست های مشکوک باید توسط متخصص پوست مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین خال های بزرگ هم شاید گزینه مناسبی برای درمان لیزر نباشند. چرا که برداشتن خال به طور کامل با جراحی در مقایسه با چند جلسه درمانی لیزر، می تواند هزینه و زمان کمتری از بیمار بگیرد. انرژی زیاد لیزر باعث داغ شدن پوست شده و می تواند زخم کوچکی را در محل مورد نظر ایجاد کند که البته لازم به ذکر است که این زخم به زودی خوب می شود.

برخی اوقات پس از درمان، سطح پوست در محلی که خال برداشته شده است، ممکن است فرورفته به نظر برسد. در این موارد درمان های دیگری مثل استفاده از لیزرهای مسطح کننده مثل فرکشنال CO2 یا لیزر اربیوم می تواند به طور قابل توجهی کیفیت و بافت پوست در اطراف محل زخم را بهبود ببخشد.

2. جراحی خال : امروزه جراحی برداشتن خال، پرکاربردترین روش برای رفع این ضایعات پوستی است. در این روش با ایجاد بی حسی موضعی در محدوده خال، با تیغ جراحی یک برش ساده روی پوست ایجاد شده و خال از عمق پوست خارج می شود، سپس جای آن یک یا دو بخیه ظریف زده می شود.

3. سوزاندن خال : سوزاندن یکی از روش های قدیمی برداشتن خال است. در این روش خال با دستگاه کوتر از طریق ایجاد گرما به وسیله جریان برق سوزانده می شود. از آن جایی که خال ها معمولاً قسمت های عمیقی در پوست دارند، این روش ممکن است فرورفتگی چاله مانندی را در سطح پوست ایجاد کند. روش سوزاندن خال که بیشتر در گذشته استفاده می شد، برای برداشتن خال های ریز و سطحی کاربرد دارد، البته امروزه دستگاه های رادیو فرکانسی جایگزین دستگاه های کوتر شده اند که باعث می شود به کار بردن این روش اثر کمتری روی پوست بگذارد.

آیا برداشت خال عوارض دارد؟

همه ما از برداشت خال واهمه داریم و نگران گود شدن یا ایجاد لک در محل خال هستیم. اگر نوع خال توسط پزشک به درستی تشخیص داده شود و با کوتر مناسب آن را برداریم، احتمال گودی و لک بسیار نادر خواهد بود. خال هایی که خیلی بزرگ و حجیم هستند باید با جراحی برداشته شوند و مناسب برداشتن با کوتر نیستند.

عوارض برداشتن خال صورت با نخ

یکی از روش هایی که برای برداشتن خال از صورت و یا جاهای دیگر بدن پیشنهاد می شود، این است که با استفاده از یک نخ یا نخ دندان، ریشه خال را محکم ببندند تا خون به آن نرسد. سپس خال با خون پر شده، خشک شده و می افتد. این روش باید با دقت مورد استفاده قرار گیرد. در حالی که ممکن است واقعا برای خال های آویزان موثر واقع شود ولی بازهم خطر ابتلا به عفونت را در بر دارد.

در صورتی که از نخ ها خیاطی استفاده شود، می تواند پوست را ببرد و پیش از این که کار تمام شود، زخمی بزرگتر از زخم برداشتن خال با جراحی روی پوست شما ایجاد کند. همچنین در صورتی که این کار در خانه صورت گیرد، علاوه بر تهاجمی بودن آن، خال هایی که مشکوک هستند، مورد تست نمی توانند واقع شوند و در نتیجه سلول های غیرطبیعی یا بدخیم تشخیص داده نمی شوند.

خال هایی که قبل از برداشت نیاز به بررسی دقیق دارند :

• خال هایی که دارای حاشیه نامنظم هستند.
• خال هایی که دارای یک یا چند نمای غیرمعمول بوده مانند عدم تقارن ضایعه و یکنواخت بودن رنگ خال هستند.
• خال هایی که اندازه آنها بیش از هفت میلی متر باشد.
• خال هایی که با بالا رفتن سن به رشد خود ادامه می دهند یا دچار تیرگی و تغییر شکل می شوند.

بطور کلی خال هایی که در معرض اصطکاک یا تحریک مداوم هستند مانند خال هایی در ناحیه ریش آقایان یا در ناحیه کمربند یا آرنج زیرا احتمال بدخیم شدن دارند را به تشخیص متخصص پوست می توان برداشت. در برداشتن خال های بد منظره و ناخوشایند که از لحاظ زیبایی فرد را دچار مشکل می کند؛ باید با دقت شود و رعایت اصول جراحی برای باقی نماندن یا به حداقل رسیدن خطر اسکار به عمل آید.

نسخه اصلی مطلب انواع خال و روشهای برداشتن آنها را در سایت کلینیک پوست صدف بخوانید.

---