ریه ها اصلی ترین کار را در بدن به عهده دارند که تنفس است. علائمی وجود دارد که به ما اخطار می دهد که تنفس ما در خطر است. آب آوردن ریه از آن دسته بیماری ها است که اگر علائم ابتدایی آن را نادیده بگیریم، با یک خطر جدی روبه رو خواهیم شد، خطری که درمان بیماری را سخت و دشوار می سازد. به تجمع مایعات در ریه ها آب آوردن ریه می گویند. این بیماری منجر به اختلالات زیادی در بدن می شود. در ابتدا ریه ها به خوبی کار نمی کنند و سپس بر روی قلب نیز تأثیر منفی می گذارد.
آب آوردن ریه باعث ایجاد مشکلات تنفسی زیادی شده و بعضی اوقات بدن هیچ نشانه ای بروز نخواهد داد. آب آوردن ریه مسئله ای اورژانسی است و نیاز به پیگیری سریع دارد. اگر این بیماری سریعاً درمان نشود می تواند زندگی فرد را به خطر بیندازد. در سال های اخیر، مطالعات نشان داده اند که در اندازه گیری حجم آب آوردگی، سونوگرافی نتایج بهتری نسبت به رادیوگرافی ایجاد می کند. سونوگرافی یک روش سریع، با هزینه پایین است که دستگاه پرتابل آن قابلیت حمل و نقل دارد و بدون استفاده از اشعه های یونیزه کننده می تواند تشخیص دقیقی از آب آوردن ریه دهد.
در سونوگرافی اولتراسوند یا آزمایش های آوانگاری نیز با حرکت پروب دستگاه (مبدل) روی قفسه سینه، تصویری جامع از درون بدن روی صفحه مانیتور نمایش داده می شود که پزشکان از آن برای به دست آوردن نمونه های مورد نیاز به منظور تجزیه و تحلیل مایعات بهره می گیرند.
شایع ترین علت ورم ریوی، نارسایی احتقانی قلب است. نارسایی قلبی زمانی اتفاق می افتد که قلب دیگر نتواند خون را به طور صحیح در سراسر بدن پمپ کند. این باعث ایجاد فشار در رگ های خونی کوچک داخل ریه ها می شود و نشت مایعات را به همراه دارد.سایر شرایط پزشکی نادرتر که باعث ایجاد آب آوردن ریه می شوند، عبارتند از حمله ی قلبی یا سایر بیماری های قلبی ، نشت، تنگی یا آسیب دیدن دریچه های قلبی، فشارخون بالا، ذات الریه، نارسایی کلیه، آسیب ریه ناشی از عفونت شدید، عفونت خون، مصرف دخانیات و مواد مخدر، هرگونه آسیب و بیماری ریه و قرار گرفتن زیاد در ارتفاعات.
علائم و نشانه های آب آوردن ریه ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شود یا با گذشت زمان خود را نشان کم کم نشان دهد. علائم و نشانه هایی که خود را ظاهر می کنند کاملاً بستگی به نوع ادم ریوی دارد.
پزشک ابتدا با یک معاینه ی فیزیکی با دستگاه استتوسکوپ به ریه های بیمار گوش می دهد. با بررسی نشانه ها و زمان پیدایش آنها، اگر مشکوک به آب آوردن ریه شود، آزمایش هایی را از قبیل آزمایش خون برای بررسی میزان اکسیژن و شمارش کامل خون، اکوکاردیوگرام یا سونوگرافی برای بررسی فعالیت قلب، عکس از قفسه ی سینه برای دیدن مایعات و الکتروکاردیوگرام برای جستجوی مشکلات ریتم قلب یا علائم حمله ی قلبی برای بیمار تجویز می کند. این عارضه در همه افراد یک علامت خاص ایجاد نمی کند و گاهی تنها با روش های تصویربرداری قابل مشاهده است. با این حال آب آوردن ریه (پلورال افیوژن) در برخی افراد علائمی نظیر سرفه های خشک، دشواری تنفس و درد به هنگام تنفس ایجاد می کند.
گاهی اوقات بیمار بد حال است و به صورت اورژانسی نیاز به دریافت مراقبت های پزشکی دارد. در این وضعیت استفاده از سونوگرافی برای عکس برداری از ریه توصیه می شود؛ زیرا تصویربرداری با دستگاه های پرتابل سونوگرافی به سرعت انجام می گیرند و تصاویر به صورت همزمان مشاهده می شوند. در بین سونوگرافی های پرتابل، دستگاه های بسیار کوچک یا هندهلد (handheld) از قابلیت بسیار بالایی برای کاربرد در بخش اورژانس و ICU برخوردارند. وزن این دستگاه ها بسیار سبک است و می توان آنها را به مدت طولانی همراه داشت.
درمان نکردن آب آوردن ریه و یا دیر اقدام کردن به درمان سلامت بیمار را به خطر می اندازد. موارد زیر از عوارض این عارضه می باشند:
شما می توانید برای بیشتر دیده شدن از بهترین فضای تبلیغات آنلاین استفاده نمایید. گروه نرم افزاری پزشک آنلاین با قرار دادن چنین فضایی در اختیار شما، این امکان را فراهم می سازد که به یکی از پر بازدید ترین سایتها نسبت به رقبای خود تبدیل شوید. لطفا جهت هماهنگی و کسب اطلاعات بیشتر با شماره 09128883465 تماس حاصل فرمایید.