کاشت ایمپلنت آلت تناسلی چگونه انجام میشود؟

دکتر پیمان صالحی [ متخصص جراحی کلیه و مجاری ادراری و ناباروری ]آدرس وب سایت : www.drsalehi.ir
آدرس مطب : اصفهان ، اتوبان آقا بابایی ، بعد از روگذر حکیم شفائی ، بلوار سلامت، شهرک سلامت اصفهان ، طبقه دوم تلفن مطب : 35548081 - 031

جراحی ایمپلنت آلت تناسلی که به آن پروتز آلت تناسلی نیز گفته می شود، یک روش درمانی برای بازیابی عملکرد جنسی در مردان مبتلا به اختلال نعوظ (ED) می باشد. در صورتی که اختلال نعوظ فرد به طور طبیعی و یا با درمان های پزشکی دیگر برطرف نشود، جراحی ایمپلنت آلت تناسلی یکی از گزینه های درمانی برای این افراد می باشد. در این روش نوعی پروتز که شامل یک جفت میله سیلیکونی انعطاف پذیر است، طی عمل جراحی در آلت تناسلی فرد قرار داده می شود.

جراحی ایمپلنت آلت تناسلی معمولاً زمانی استفاده می‌شود که اختلال نعوظ علت پزشکی مشخصی داشته باشد و این مشکل به طور طبیعی و یا با سایر روش های درمانی دیگر از جمله دارو درمانی، بهبود نیابد و یا گاهی برای درمان عارضه ای استفاده می شود که در آن، زخم شدن آلت تناسلی باعث کج و یا خمیده شدن آن هنگام نعوظ می شود.

مزایای پروتز آلت تناسلی

درمان اختلال نعوظ

ایمپلنت آلت تناسلی نوعی درمان است که می تواند به کسانی که اختلال نعوظ دارند کمک کند. اختلال نعوظ ممکن است به دلیل مسائل مختلفی از جمله افزایش سن، کمبود هورمون و بیماری پیرونی رخ دهد. پیرونی نوعی بیماری است که در آن آلت تناسلی مرد کج می شود. کج شدن آلت تناسلی با نعوظ بسیار دردناک همراه است.

افزایش حجم

ایمپلنت ها سفتی و حجم لازم برای آلت را فراهم می کنند.

انواع پروتز آلت تناسلی مردان

پروتز آلت دارای دو نوع اصلی است:

پروتز منعطف (غیربادی)

پروتز منعطف معمولاً از یک جفت میله تشکیل می‌شود که طی عمل جراحی داخل بافت‌های مخصوص آلت (کورپورا کاورنوس) قرار داده می‌شود. بیمار موقعیت آلت و میله‌ها را به طور دستی تنظیم می‌کند. این دستکاری تأثیری بر بلندی یا قطر آلت ندارد.

پروتز بادی

پروتز بادی از دو سیلندر تشکیل می‌شود که طی عمل جراحی داخل آلت قرار داده می‌شود و می‌توان آن را با استفاده از مایع تحت فشار منبسط کرد. لوله‌هایی، سیلندرها را به مخزن مایع و پمپ متصل می‌کند. بیمار پروتز را با فشار دادن روی پمپ کوچکی باد می‌کند که زیر پوست کیسه بیضه قرار داده می‌شود. پروتز بادی برخلاف پروتز منعطف قطر و طول آلت را نیز بیشتر می‌کند و ظاهری طبیعی به آلت می‌دهد. استفاده از پروتز بادی آسان است و تمام بخش‌های آن داخل بدن قرار داده می‌شود. پروتز بادی دارای دو نوع است.

پروتز بادی دو بخشی

سیلندرها شکل غیرطبیعی دارد و آلت را شبیه به جارو با سر چهارگوش می‌کند. این نوع پروتز به مرور بافت آلت را تحلیل می‌برد و نازک می‌کند.

پروتز بادی سه بخشی (چند تکه‌ای)

به دلیل اینکه برای نعوظ آلت مقدار بیشتری مایع وارد سیلندرها می‌شود، پروتز بادی سه بخشی بیشترین میزان سفتی آلت را به دست می‌دهد. اگر از این نوع پروتز استفاده شود، بدنه آلت در حالت عادی شل و نرم‌تر از زمانی است که از پروتزهای دیگر استفاده می‌شود، به همین دلیل بیمار احساس راحتی بیشتری دارد. پروتز سه بخشی تنها پروتزی است که هنگام راست یا شل بودن حس و شکلی عادی به آلت می‌دهد. پروتز کمترین فشار را در حالت عادی به آلت وارد می‌کند، احتمال این که باقیمانده عضله آلت و بافت سر آلت در اثر اعمال فشار تحلیل برود، کمتر است. از طرفی برای جایگذاری این نوع پروتز باید عمل جراحی گسترده‌ای انجام شود که بهتر است برای انجام آن به جراحان اورولوژی مجرب مراجعه نمود.

اقدامات قبل از جراحی پروتز آلت تناسلی مردان

پزشک معالج آزمایشات کامل جسمانی را انجام خواهد داد و پیشینه پزشکی شما را بازبینی می کند. تمامی گزینه های درمانی دیگر نیز باید در نظر گرفته شوند. ممکن است نیاز به پرهیز از داروهای قوی رقیق کننده خون داشته باشید؛ اما به دلیل طبیعت کم تهاجمی تکنیک MINT، پزشکان می توانند روی بیمارانی که آسپرین مصرف می کنند نیز جراحی را انجام بدهند.

کاشت ایمپلنت آلت تناسلی چگونه انجام میشود؟

جراحی پروتز آلت معمولاً در بیمارستان یا مرکز جراحی انجام می‌شود. بیمار دارو دریافت می‌کند تا در طول جراحی بیهوش باشد، در حالت دیگر عمل تحت بی‌حسی موضعی و بی حس بودن پایین تنه (بی‌حسی نخاعی) انجام می‌شود. پزشک آنتی‌بیوتیک دورن وریدی را برای جلوگیری از عفونت تزریق می‌کند. محل جراحی بلافاصله قبل از عمل با تیغ تراشیده می‌شود تا خطر عفونت کاهش یابد. لوله (سوند) از راه آلت وارد مثانه می‌شود تا ادرار را در طول جراحی جمع کند.

جراح برش را زیر سر آلت، در پایه آلت یا پایین شکم ایجاد می‌کند. سپس جراح بافت اسفنجی داخل آلت یعنی بافتی را می‌کشد که معمولاً هنگام نعوظ پر از خون می‌شود. این بافت داخل هر دو حفره توخالی آلت به نام کورپوس کاورنوس وجود دارد. جراح، پروتز در اندازه مناسب را انتخاب می‌کند و سیلندرهای آن را داخل آلت قرار می‌دهد. تمام پروتزها را می‌توان با توجه به اندازه‌گیری‌های دقیق انجام شده با بزرگی آلت متناسب کرد. اگر پزشک، پروتز بادی دو قطعه‌ای را انتخاب کرده باشد، پمپ و دریچه تخلیه داخل کیسه بیضه قرار داده می‌شود. چنانچه پروتز سه تکه‌ای انتخاب شده باشد، جراح مخزن مایع را از راه برش داخلی ایجاد شده زیر دیواره شکم قرار می‌دهد. جراح برش‌ها را پس از قرار دادن پروتز بخیه می‌زند. جراحی ایمپلنت آلت معمولاً 45 تا 60 دقیقه طول می‌کشد.

مراقبت پس ازجراحی پروتز آلت تناسلی مردان

پس از جراحی ایمپلنت آلت باید دارو برای تسکین درد مصرف شود. بیمار تا چند هفته درد خفیفی را حس می‌کند. همچنین لازم است به مدت یک هفته آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از عفونت مصرف شود. پزشک به بیمار توصیه می‌کند که آلت را در طول دوران بهبود بالا روی شکم و به سمت ناف نگه دارد تا از خم شدن رو به پایین آن جلوگیری شود. پزشک زمان از سرگیری فعالیت‌های معمول را اعلام می‌کند. اکثر آقایان می‌توانند فعالیت‌های سنگینی بدنی و رابطه جنسی را 4 تا 6 هفته پس از جراحی شروع کنند. پزشک در این زمان به بیمار توصیه می‌کند که باد آلت را دو بار در روز به طور کامل پر و تخلیه کند تا تمرینی برای استفاده از آلت باشد و ناحیه اطراف سیلندرها نیز تحت کشش قرار بگیرد.

کاندیدای مناسب جراحی پروتز آلت تناسلی مردان

• اختلال نعوظ مداوم که زندگی جنسی فرد را مختل می کند.
• افرادی که به درمان های دارویی پاسخ نداده اند.
• مردانی که نتایج مثبتی از داروهای تزریق آلت تناسلی نداشته اند.
• فرد به بیماری هایی مانند بیماری پیرونی مبتلا است که با درمان های دیگر بهبود نمی یابد.
• افرادی که سابقه سرطان پروستات داشته یا تحت عمل جراحی پروستاتکتومی قرار گرفته اند.

موارد منع جراحی پروتز آلت تناسلی مردان

اگر به عفونت مثانه مبتلا هستید، باید جراحی خود را به بعد از درمان و رفع عفونت موکول کنید. اگر مبتلا به عفونت مزمن مثانه یا لگن هستید، ممکن است این روش برای شما توصیه نشود. احتمال عفونت شدید یا آلودگی دستگاه تناسلی می تواند این جراحی را برای شما بسیار خطرناک کند. علاوه بر این، اگر قبلاً ضربه قابل توجهی به آلت تناسلی یا مجرای ادرار شما وارد شده و این آسیب یا تروما برطرف نشده است، ممکن است ایمپلنت آلت تناسلی برای شما مناسب نباشد. اگر به بیماری های مقاربتی و زخم های باز مبتلا هستید، باید بیماری شما قبل از جراحی کاملاً درمان شود؛ زیرا جراحی می تواند شما را در معرض عفونت های بعدی در ناحیه لگن قرار دهد.

عوارض جراحی پروتز آلت تناسلی مردان

خطراتی که جراحی کاشت آلت می‌تواند داشته باشد شامل:

• عفونت: مانند هر جراحی دیگری، احتمال عفونت وجود دارد. در صورتی که آسیب طناب نخاعی یا دیابت داشته باشید احتمال عفونت بالاتر می‌رود.
• مشکلات کاشت: طراحی‌های جدید آلت‌های کاشتینه‌ای قابل اعتماد هستند؛ اما در موارد نادری ممکن است بد عمل کنند. در این صورت برای تعمیر، جایگزینی یا حذف دستگاه باید جراحی مجدد انجام گیرد
• زخم‌های داخلی یا چسبندگی: در بعضی از موارد آلت کاشته شده ممکن است به پوست داخلی آلت بچسبد و یا موجب ساییدن آن از داخل شود. در موارد نادری هم ممکن است از پوست آلت سر باز کند. گاهی اوقات این شرایط به عفونت مربوط می‌شود.