واکنشهای روانی پس از آگاهی از سرطان پستان

دکتر سید محمد رضا حکیمیان [ بورد جراحی و فلوشیپ جراحی سرطان ]آدرس وب سایت : www.drhakimian.com
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان توحید میانی ، کوچه 23 تلفن مطب : 36294896 - 031

چرا من به سرطان پستان مبتلا شده­ ام؟
آیا این بیماری ارثی است؟
آیا من کاملاً درمان می­شوم؟
بهترین روش درمان سرطان پستان کدام است؟
عوارض درمان چیست؟
هزینه­ های درمان سرطان پستان من چقدر است؟
چگونه با بیماری و مشکلاتش مقابله کنم؟

این سؤالات برای اکثر بیماران مبتلا به سرطان پستان پیش می­آید و فرد مبتلا به سرطان پستان حتما نیاز به زمان کافی برای پذیرش بیماری و تطابق با آن دارد تا پس از آن راحت­ تر بتواند با کمک تیم درمان بهترین روش مقابله، درمان و شکست بیماری را پیدا بیابد و بکار گیرد. در ادامه این مطلب به مراحل پس از آگاهی از ابتلا به سرطان پستان خواهیم پرداخت.

پس از اطلاع از بیماری، ممکن است با واکنش­های روانی مختلفی روبرو شوید از جمله :

مرحله­ ی اول :

واکنش شوک و عدم پذیرش است که ممکن است حدود یک هفته طول بکشد. بعضی افراد وجود بیماری را انکار می­کنند و ممکن است جواب آزمایشات را اشتباه بدانند. در این مرحله ضمن تلاش برای کنترل ناراحتی هیجانی باید تصمیمات حیاتی و مهمی برای درمان خود بگیرید، لذا حضور یک همراه نزدیک مثل همسر، والدین، خواهر و برادر، دوست یا فرزندان برای صحبت با پزشکتان و دریافت اطلاعات اولیه بسیار کمک کننده است.

مـرحلـه­ ی دوم :

ممکن است با دوره­ای از عـلائم اضطراب افسـردگی، تحـریک پذیری، بی­خوابی، کاهش تمرکز و یا حتی اختلال در عملکرد فرد باشد و حدود یک تا دو هفته طول می­کشد. در این مرحله یکی از مهم­ترین نگرانی­ های بیماران ترس از جراحی، شیمی درمانی ، پرتو درمانی و عوارض آنها است. به یاد داشته باشید که در این شرایط احساس ترس، خشم، غمگینی یا گریه کردن کاملاً طبیعی است.

اما در عین حال تعدادی از افراد ممکن است دچار افسردگی شوند که گاهی هفته­ها به طول می­انجامد و می­تواند با ناامیدی و احساس بی­ارزشی همراه باشد به طوریکه آنان را برای انجام فعالیت­های زندگی روزمره و پیگیری درست مراحل درمان، دچار مشکل می­کند. بهتر است بدانید افسرده شدن نشانه­ی ضعف شما در برابر بیماری نیست و در بسیاری از موارد ناشی از بروز تغییرات شیمیایی در بدن در نتیجه­ی خود بیماری است. بنابراین از صحبت درباره­ی آن خجالت نکشید و بهتر است در این شرایط با پزشک خود مشورت کنید تا در صورت لزوم شما را به روانپزشک ارجاع دهد. همچنین حمایت دوستان و خانواده نیز کمک کننده است.

در مرحله­ ی سوم :

شما بتدریج با بیماری و درمان تطابق پیدا می­کنید و روش صحیح مقابله با بیماری را شروع می­کنید. برای دستیابی سریعتر به این مرحله، باید از مهارت­های مقابله­ای استفاده کنید.
بعضی از این مهارت­ها عبارتند از :

• هر چه می­توانید اطلاعات خود را درباره­ی بیماری و روش­های درمان با مطالعه منابع معتبر از جمله این کتاب افزایش دهید. این کار به شما احساس کنترل بیشتری روی بیماری­تان می­دهد.
• احساسات و هیجانات خود را از طریق صحبت کردن با نزدیکان، نقاشی کردن، نوشتن و... بروز دهید. بروز احساسات نشانه­ ی ضعف نیست بلکه به شما کمک می­کند تا راهی مناسب برای مقابله با آنها پیدا کنید.
• کماکان برای تفریح و فعالیت­های لذت بخش وقت بگذارید و ورزش کنید.
• از تمامی امکانات در دسترس خود مثل دوستان، مؤسسات حامی و... کمک بگیرید.
• نسبت به درمان و آینده، نگرش مثبت داشته باشید. امیدواری، توان مقابله­ی شما با بیماری را افزایش می­دهد و کیفیت زندگی شما را بالا می­برد.