دلایل شایع مشکلات غذایی در کودکان

شهزاد محمدیان [ متخصص تغذیه ورزشی از استرالیا ]آدرس وب سایت : www.armitaclinic.ir
آدرس مطب : شهرک غرب بلوار فرحزادی تقاطع دریا خ نورانی پلاک 19 طبقه سوم تلفن مطب : 22366770 - 021

دلایل شایع مشکلات غذایی در کودکان

صرف بیش از حد مایعات :
مصرف بیش از حد شیر، آب میوه و یا انواع شربت باعث می شود کودک علاقه ای به خوردن مواد غایی جامد نشان ندهد.

نرم کردن بیش از حد غذا :
اگر در طو دوم زندگی هم هنوز مانند سال اول عمر غذاهای خیلی نرم شده به کودک داده شود، او به جویدن غذا عادت نمی کند و تا مدت ها از خوردن مواد غذایی سفت خودداری خواهد کرد ویا تکه های گوشت یا سبزی و ... موجود در غذا را جدا کرده و نمی خورد. به همین دلیل است که از سنین 9-8 ماهگی باید به تدریج قوام غذای کودک را کمی سفت تر کرد تا کم کم به جویدن مواد غذایی عادت کند.

در بسیاری موارد چون خانواده مایلند مواد غذایی متعددی را در زمان کوتاه به فرزند خود بدهند، حتی برای فرزند بالای یک سال خود هم غذا را در مخلوط کن ریخته و نرم می کنند تا بتوانند به سرعت به کودک غذا بدهند و او هم راحت تر بتواند غذا را بخورد در حالی که همین امر باعث می شود که کودک از غذا خوردن خودداری کند زیرا دیگز تمایلی به خوردن غذاهای خیلی نرم از خود نشان نمی دهد. غذای کودک باید فقط در حدی نرم شود که خوردن آن برای کودک راحت باشد تا به تدریج در جویدن مهارت پیدا کند.

عدم رعایت تنوع در مواد غذایی :
کودکان سلیقه های متفاوت غذایی دارند ولی همه آنها دارای هر نوع سلیقه ای که باشند، تنوع طلب بوده و به زودی از یکنواخت بودن غذا خسته می شوند، لذا باید به طور مرتب با ایجاد تغییرات جزئی در غذای ایشان، به آن تنوع بخشید حتی اگر مواد تشکیل دهنده آن یکسان باشد.

عدم رعایت نظم درغذا دادن به کودک :
دادن میان وعده های غذایی در زمان نزدیک به وعده اصلی غذا و یا عدم رعایت فاصله منظم بین وعده های غذای اصلی باعث می شود کودک دچار سیری کاذب شده و از خوردن غذا خودداری نماید.

پرکردن بیش از حد ظرف غذای کودک :
اگر حجم زیادی از غذا در ظرف غذای کودک ریخته شود، کودک علاقه ای به خوردن آن نشان نمی دهد و چون می داند که نخواهد توانست همه غذای موجود در ظرف را بخورد، دچار اضطراب شده و از غذا خوردن خودداری خواهد کرد. ولی اگر غذا به مقادیر کم تقسیم و به تدریج در بشقاب گذاشته شود، ظاهر غذا برای کودک جذاب تر و علاقه او به غذا خوردن بیشتر خواهد بود.

اضطراب والدین :
در بیشتر موارد، والدین از فرط علاقه به فرزند خود، بیش از حد نگران وضعیت تغذیه او هستند و در بسیاری موارد می پندارند که حجم غذایی که فرزندشان می خورد خیلی کم است و تصورات اشتباهی از میزان غذای لازم برای کودک دارند. وقتی کودک از خوردن غذا در حد مورد انتظار والدین خودداری می کند، اضطراب و نگرانی خانواده بیشتر شده و متوسل به زور و تهدید کودک و یا خواهش و تمنا از او می شوند که در هر حال باعث تشدید لجبازی او و در نتیجه تشدید بی اشتهایی او خواهد شد.

واکنش روحی منفی نسبت به یک ماده غذایی خاص :
کودک ممکن است به دلیل شرایط روحی خاص مانند تولد یک فرزند دیگر در خانواده، یا به هر دلیل دیگر برای جلب توجه اطرافیان، از غذا خوردن امتناع کند. از سوی دیگر ممکن است کودک از نوع خاصی از غذا، خاطره بدی در ذهن خود داشته باشد به عنوان مثال اگر یک بار آن غذا باعث سوختن زبان او شده و یا در حلق او پریده و باعث استفراغ شده باشد باعث شکل گیری خاطره های منفی در ذهن او شده و در نتیجه کودک تا مدتی از خوردن آن ماده غذایی بخصوص خودداری خواهد کرد. والدین باید به این نکته دقت داشته باشند و اگر مایلند فرزندشان از نوعی ماده غذایی مفید که مورد علاقه اش نیست استفاده کند باید مقادیر کمی از آن را به تدریج با سایر مواد غذایی مخلوط کنند تا وجود آن در ظاهر غذا مشخص نباشد.

بیش فعالی کودک :
ویژگی خلق و خوی برخی کودکان به گونه ای است که همیشه در حال جنب و جوش هستند و هیچ گاه نمی توانند برای مدت طولانی و به آرامی بنشینند. والدین چنین کودکانی نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان در حین غذا خوردن، کاملا آرام بنشیند و همه توجهش به غذا باشد، در صورت اصرار والدین به آرام نشستن کودک، لجبازی و بی قراری او بیشتر خواهد شد. البته در این موارد نیز نباید افراد خانواده به دنبال کودک راه بیافتند تا به او غذا بدهند بلکه باید اجازه دهند کودک در حالی که به دنبال سرگرمی خود می باشد، به طور مکرر به سراغ غذا بیاید و غذا خوردن را جزئی از فعالیت و جنب و جوش خود بداند.