نقش امیدواری در زندگی افراد

شبکه اطلاع رسانی پزشک آن لاین [ پرتال اطلاع رساني ]آدرس وب سایت : www.pezeshkonline.ir

امروزه با توجه به اهمیت امید و نقش پررنگی که در زندگی افراد دارد ، می توان گفت ؛ امیددرمانی برای افراد کم امید یا آن دسته از افرادی که امید خود را از دست داده اند ، از اهمیت بسزایی برخوردار است.

درمانگر با استفاده از تکنیک های امیددرمانی فرد را قادر می سازد تا با مشکلاتی که او را کاملا ناامید کرده ، مواجه شود و با آن ها مبارزه کند !

افراد امیدوار چگونه اند؟

در زندگی هر کسی لحظاتی هست که امید از حرکت می ایستد . انگار زمان ایستاده باشد . این کرختی یا بی تفاوتی ذهنی می تواند فقط برای ساعاتی یا تمام عمر طول بکشد ، اما چرا برخی افراد موقتا احساس یاس می کنند و عده ای دیگر برای همیشه تسلیم می شوند؟

جواب این سوال در عکس العمل های متفاوت افراد بسیار امیدوار و افراد بسیار کم امید مشاهده می شود.

افراد امیدوار ، افرادی هستند که معتقدند می توانند خود را با مشکلات بالقوه و فقدان ها تطبیق دهند . آن ها گفت وگو های درونی ، مثبت و مداومی را با استفاده از جملاتی مانند : «من درستش خواهم کرد و...» دارند . افراد بسیار امیدوار هنگامی که نا امید می شوند واکنش های هیجانی منفی کمتری را تجربه می کنند.

آنان در مقایسه با افراد کم امید در یافتن مسیر های دیگری برای اهداف اصلی شان ماهرند . بر عکس افرادی که امید اندکی دارند ، در مقابله با مشکلات و برای پیدا کردن راه حل سر در گم هستند و نمی دانند چه کنند.

مکانیسم مقابله ای دیگری که افراد بسیار امیدوار به کار می برند ، در نظر گرفتن اهداف دیگر است ؛ وقتی هدف اصلی دیگر وجود ندارد !

امید ، مبنای روابط بین فردی

امید و امیدواربودن در روابط بین فردی نقش موثری دارد . رابطه سالم با خود ، اساس و مقدم بر داشتن رابطه خوب با دیگران است . کسی که خودش را دوست ندارد احتمالا دیگران را هم نمی تواند دوست داشته باشد . کسانی که امید پایینی دارند ، به خودشان اعتنا و توجهی نمی کنند و به انداره افراد پرامید نیازهایشان را برآورده نمی سازند.

افراد پرامید ، با امیدی که دارند ، به روابطشان طراوت و تازگی می بخشند . هر کس برای این که رشد و پیشرفت داشته باشد باید بتواند رابطه زنده ای با دیگران برقرار سازد ، خواه آن فرد همسر ، پدر و مادر یا یک همکار یا دوست باشد ، امید ، خود را در تمامی روابط مهم با دیگران نشان می دهد . شخص پر امید اولین قدم برای دوست داشتن را ـ که دوست داشتن خود است ـ در نظر دارد و آنچه را برای خود می پسندد ، برای دیگران نیز می پسندد.

آموزش امید ، لازمه امید درمانی

امید ، قابل آموزش دادن است ! به این معنا که می توان امید و خوشبینی را با سر فصل هایی همچون تعریف ، عوامل موثر بر آن ، کاهنده ها و افزاینده های امید ، راه های کنترل و افزایش امید در قالب دوره های آموزشی یک روزه ، دوروزه و از طریق کتاب یا تشکیل کلاس آموزش داد . در اینجا به آموزش دهنده های آگاهی نیاز است که بتوانند افراد را به اهداف مطلوبشان نزدیک کنند ؛

1. در آموزش امید ، آموزش خوش بینی یکی از اهداف امیددرمانی است ! در این مرحله لازم است فرد بیاموزد افکاری را که در حال ناخوشی از ذهنش عبور می کند ، تشخیص دهد.
2. مرحله دوم ، ارزیابی و پالایش این افکار است . این کار به این معناست که فرد بپذیرد در مواقع ناامیدی تمامی آنچه به خود می گوید و تلقین می کند ، لزوما صحیح نیست.
3. در مرحله سوم فرد باید بیاموزد هرگاه اتفاقات ناخوشایندی روی می دهد ، تا جایی که امکان دارد تعریف درستی از آن داشته باشد و با افکار بد خود مقابله کند.
4. مرحله آخر در آموزش امید ، دوری کردن از فاجعه پنداری است.

در عین حال که فکر کردن درباره بدترین حالت ممکن ـ یعنی فاجعه پنداری ـ گاه می تواند سودمند باشد ، اما در شرایطی که امکان وقوع بدترین حالت بسیار اندک است به هیچ وجه سازنده نیست.

چرا که این کار انرژی شما را تحلیل می برد و وضع روحی شما را از آنچه هست ، بدتر می کند.