انواع بیماری ها و عفونت های قارچی پوست

دکتر رامین مدرسی [ پوست ، مو و زیبایی ]آدرس وب سایت : www.doctormodaresi.ir
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان مرداویج ، چهارراه رسالت ، طبقه فوقانی پوشاک زیگ زاگ تلفن مطب : 36703885 - 031

پوست، حساس ترین عضو بدن است که ممکن است بسیار زودتر از سایر اجزای بدن مورد حمله ویروس ها و باکتری ها قرار بگیرد. یکی از جدی ترین بیماری های پوستی که امروزه گریبان گیر بسیاری از افراد شده است بیماری قارچ پوستی است. قارچ پوست نوعی بیماری عفونتی پوست می باشد که بسیار مسری است و به سرعت با تماس فرد دیگری منتقل می شود. قارچ ها میکروارگانیسم هایی هستند که در همه جا، هم در فضاهای سرپوشیده و هم در فضاهای باز، وجود دارند.گونه های متعددی از قارچ ها می توانند سال ها روی پوست زندگی کنند، بدون آنکه هیچ مشکلی را ایجاد کنند. با این حال گاهی اوقات عوامل معینی باعث می شود که قارچ ها بیش از حد تکثیر شوند یا تغییر کنند و در نتیجه عفونت قارچی پوست بروز یابد. عفونت های قارچی معمولاً برحسب نوع قارچ عامل ایجاد عارضه، ناحیه آسیب دیده بدن و شدت عفونت دسته بندی می شوند. این عفونت ها روی سطح پوست، داخل چین پوستی یا هر ناحیه گرم و مرطوب دیگری ایجاد می شوند و باعث خارش شدید می شوند.

قارچ ها معمولاً کلونی های خود را در نواحی مرطوب بدن و محل برخورد سطح پوست می سازند. عفونت های قارچی پوستی شایع ناشی از مخمرها (مانند کاندیدا یا Malassezia furfur) یا درماتوفیت ها مانند اپیدرموفیتون، میکروسپوروم و تریکوفیتون است. بسیاری از این نوع قارچ ها فقط در بالاترین لایه اپیدرم (لایه شاخی) زندگی می کنند و به عمق نفوذ نمی کنند. در صورت ابتلا به علائم عفونت های قارچی پوست باید به پزشک مراجعه شود. لازم به ذکر است که درمان های خانگی قادر به درمان مؤثر این بیماری نیستند.

علل عفونت های قارچی پوستی

• آسیب دیدن سیستم ایمنی تعادل طبیعی بین ارگانیسم های پوست را از بین می برد و در نتیجه یک نوع از آنها می تواند رشد و تکثیر بیش از حد داشته باشد. شرایط جوی مناطق گرمسیری محیطی ایده آل برای قارچ ها است؛ چرا که قارچ ها بهترین رشد را در ناحیه های گرم و مرطوب دارند.
• ممکن است در اثر مصرف کردن آنتی بیوتیک باکتری های طبیعی کنترل کننده رشد قارچ ها (مخمرها) از بین بروند و عفونت قارچی ایجاد شود.
• برخی به لحاظ ژنتیکی استعداد ابتلا به عفونت های قارچی پوستی را دارند.
• چاقی احتمال بروز عفونت های قارچی را افزایش می دهد؛ چون افراد دارای اضافه وزن چین های پوستی بیشتری دارند که رشد قارچ ها را تسهیل می کند.
• عفونت یا آسیب دیدگی های قبلی پوست و ناخن
• رعایت نکردن بهداشت
• تماس مستقیم با افراد، حیوانات، خاک یا دیگر اشیاء آلوده به درماتوفیت (بیماری قارچی)
• تماس مداوم با آب

انواع بیماریهای عفونت قارچی پوست

قارچ پای ورزشکاران (قارچ پا)

ممکن است از هر ۶ نفر یک نفر به قارچ پای ورزشکاران مبتلا گردد. این قارچ پوستی در نواحی گرم و مرطوب پوست، ازجمله بین انگشتان پا رشد می کند. این عفونت باعث خارش، پوسته پوسته شدن و قرمزی پای شما می شود. کف پای شما نیز می تواند خشک و پوسته پوسته شود. همچنین ممکن است پای شما تاول بزند. اگر پای برهنه بر روی زمین های مرطوب و آلوده، مثل حمام های عمومی، استخر و سونا راه بروید، ممکن است به عفونت قارچ پای ورزشکاران مبتلا شوید. اگر پس از لمس پا، دستان خود را نشوید، قارچ پا می تواند به سایر قسمت های بدن نیز سرایت کند.

عفونت ناخن (قارچ ناخن)

عفونت قارچی ناخن معمولاً از لبه ناخن ها آغاز می شود و به آرامی به سمت مرکز گسترش می یابد. این قارچ بسیار تدریجی رشد می کند و باعث می شود ناخن های شما در طول زمان تغییر رنگ داده و شکننده شوند. ممکن است بافت های اطراف آن نیز ضخیم تر شوند. اگر مبتلا به قارچ پای ورزشکاران شده باشید، ممکن است این عفونت گسترش یافته و ناخن های شما را نیز درگیر کند. همچنین اگر ناخن های شما ضعیف شده باشند (به عنوان مثال در اثر ایجاد یک زخم) ممکن است به قارچ ناخن مبتلا شوید.

قارچ پیتریازیس رنگارنگ (تینه آ ورسیکالر)

این عفونت توسط نوعی قارچ به نام «مالاسزیا» ایجاد می شود. معمولاً این عفونت در بین جوانان به ویژه مردان شایع تر است. اگر شما مبتلا به پیتریازیس شوید، ممکن است پوستتان به صورت تکه ای پوسته پوسته شود. همچنین مقدار کمی احساس خارش خواهید داشت و در پشت و نیم تنه شما رنگ پوست، تغییراتی خواهد داشت. رنگ آن معمولاً صورتی یا قهوه ای است.

تشخیص عفونت های قارچی پوست

معمولاً عفونت های قارچی بر مبنای تاریخچه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شوند. لکه ها و ضایعات عفونت های قارچی منحصربه فرد بوده و معمولاً با یک معاینه فیزیکی ساده قابل شناسایی هستند. همچنین پزشک از یک نور فرابنفش استفاده می کند تا لکه ها را واضح تر ببیند. به علاوه، ممکن است برای تأیید تشخیص، دستور به کشت قارچ یا نمونه برداری (از طریق تراشیدن سطح پوست ضایعه) بدهد.

داروی قارچ پوستی

درمان عفونت قارچی می تواند دشوار باشد. پزشک و بیمار درمان اختصاصی این عفونت را بر اساس موارد زیر تعیین می کنند:

• سن، سلامت عمومی و تاریخچه پزشکی فرد
• وسعت بیماری
• محل قارچ پوستی
• توانایی فرد در تحمل دارو ها، فرایند ها و درمان های خاص
• انتظارات فرد از دوره بیماری
• نظر و ترجیح بیمار

عفونت قارچی سر (تینئا کپیتیس) یا عفونت ناخن (تینئا اونگویوم) به سختی درمان شده و بیمار باید به مدت چندین هفته دارو های ضد قارچ خوراکی مصرف کند. برخی افراد به درمان طولانی تر نیازمند هستند. درمان عفونت قارچ پوستی سر می تواند شامل استفاده از یک شامپوی خاص جهت کمک به از بین بردن قارچ ها باشد.
در صورت ابتلا به کریون، آبسه ثانویه یا عفونت باکتریایی پزشک می تواند دارو های دیگری از جمله استروئیدها را با هدف کاهش تورم برای بیمار تجویز کند. درمان عفونت قارچ پوستی بدن، کشاله ران و پا معمولاً با داروهای ضد قارچ خوراکی و موضعی انجام می شود. طول مدت درمان به محل عفونت بستگی دارد.

پماد درمان قارچ پوستی

پماد ها و کرم های زیر می توانند در درمان قارچ به شما کمک نمایند:

1. پماد، کرم، ژل یا شامپو کتوکونازول
2. پماد، کرم، ژل یا شامپو سیکلوپیروکس (لوپروکس، پنلاک)
3. پماد، لوسیون یا شامپو 5/2 درصد سلنیوم سولفید (سلسون)
4. داروی قارچ پوستی
5. قرص های فلوکونازول (دیفلوکان) یا محلول خوراکی
6. قرص، کپسول یا محلول خوراکی ایتراکونازول (Onmel، Sporanox)
7. از آنجایی که قارچ می تواند مادام العمر بر روی پوست بدن زندگی کند، بروز مجدد قارچ های پوستی امکان پذیر است. در صورت بروز مجدد عفونت، فرایند درمانی بیمار باید تکرار شود

افراد در معرض ابتلا به عفونت قارچی پوست

احتمال ابتلا به عفونت قارچی پوست در شما بیشتر است اگر:

• اضافه وزن داشته باشید.
• پس از استحمام یا دوش گرفتن بدن خود را کاملاً خشک نکنید.
• در تماس با فرد یا حیوانی باشید که عفونت قارچی پوست دارد.
• لمس وسایل آلوده مانند لباس های آلوده و حوله ها و رختخواب آلوده
• با پاهای برهنه در استخر یا زیر دوش راه بروید.
• لباس های تنگ که اجازه نمی دهند عرق شما کاملاً خشک شود.
• دیابت داشته باشید.
• به تازگی دوره ی مصرف آنتی بیوتیک را تمام کرده باشید.
• باردار باشید.
• دارای سیستم ایمنی ضعیف باشید، برای مثال ایدز یا HIV داشته باشید.

پیشگیری از عفونت قارچی پوست

برای پیشگیری از عفونت های پوستی قارچی معمولاً کافی است که بهداشت را رعایت کنید و وزن خود را در حد مناسب نگه دارید. تمیز و خشک نگه داشتن پوست، شستن دست ها پس از تماس با پوست یا ناخن عفونی، کوتاه نگه داشتن ناخن های انگشتان دست و پا، پوشیدن لباس های تمیز و راحت و مرتب عوض کردن آنها، پوشیدن یک روز در میان کفش ها برای هوا خوردن آنها، اجتناب از استفاده از وسایل شخصی دیگران مانند لباس، حوله و لوازم آرایش، مرتب تمیز کردن حمام و وان و پا برهنه راه نرفتن در مکان های عمومی برای پیشگیری از بیماری قارچ پوستی بسیار مهم است.