برای جوش های التهابی چه کنیم؟

دکتر هما فاتحی [ پوست و مو ]آدرس وب سایت : www.drfatehi.ir
آدرس مطب : اصفهان ، خیابان آمادگاه ، ساختمان آژند ، بلوک B ، طبقه سوم ، واحد 309 تلفن مطب : 32245018 - 031

جوش های چرکی و التهابی زخم های کوچک و حاوی چرکی هستند که روی سطح پوست ایجاد می شوند. جوش های چرکی بیشتر در هنگام آکنه دیده می شوند، اگر چه می توانند نشانه ای از عفونت های مربوط به پوست نیز باشند. جوش های چرکی روی پوست به صورت نواحی کوچک، برآمده و قرمز دیده می شوند که معمولاً یک مرکز سفید دارند. جوش های چرکی ممکن است دردناک یا به لمس حساس باشند. این جوش ها اغلب در صورت، پوست ناحیه قفسه ی سینه، شانه ها و نواحی که زیاد تعریق دارند، مشاهده می شوند. جوش های چرکی و التهابی یک نوع از آکنه هستند که معمولاً ناشی از عدم تعادل هورمونی یا تغییرات هورمونی بدن است. این بیماری پوستی به ویژه در نوجوانان و جوانان رایج است. چنان چه ظاهر جوش های چرکی برای فرد ناخوشایند است، می توان این جوش ها را به طور مؤثر درمان کرد.

علت جوش های التهابی صورت

عوامل متفاوتی می توانند منجر به ایجاد جوش های چرکی شوند. این عوامل عبارتند از:

1. داروهایی مانند پیشگیری از بارداری خوراکی، استروئیدها یا لیتیوم
2. میکروبیوم پوست. برخی از گونه های باکتری می توانند باعث التهاب شوند و با آکنه مرتبط هستند.
3. نوسانات هورمونی، مانند نوسانات ناشی از بلوغ، بارداری یا یائسگی
4. شرایط پزشکی که بر هورمون ها تأثیر می گذارد، مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
5. استرس. باعث آزاد شدن آندروژن ها (هورمون هایی که منجربه ایجاد آکنه می شوند) می شود.
6. ژنتیک که ممکن است برخی افراد را بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به آکنه قرار دهد.

علائم جوش های التهابی

جوش های التهابی و ملتهب باعث ایجاد جوش های قرمز و متورمی می شوند. التهاب جوش ممکن است خفیف باش، فقط گاهی اوقات، یا ممکن است شدیدتر باشد و در نتیجه لکه های عمیقی ایجاد کند. این لکه ها نه تنها ممکن است متورم باشند، بلکه می توانند پوسته پوسته نیز شوند.

آکنه های ملتهب معمولاً شامل موارد زیر هستند:

1. پاپول (برجستگی های قرمز که ممکن است کوچک یا بزرگ باشد)
2. چرک (قرمز، ملتهب، با سر سفید)

اگرچه گره ها و کیست ها که بزرگ تر از یک جوش معمولی هستند و در لایه های عمیق تری از پوست ایجاد می شوند از فرم های متداول ضایعات جوش ملتهب هستند؛ اما در موارد شدیدتر دیده می شوند.

درمان جوش های التهابی صورت

بنزیول پراکساید

بنزیول پراکساید یکی از رایج ترین داروهای درمان آکنه است که به طور مؤثر باکتری های مولد آکنه را از بین می برد و تولید چربی را کاهش می دهد. از آنجا که این محصول التهاب را به میزان کمی کاهش می دهد، بنابراین بهتر است برای درمان آکنه ملایم استفاده شود. در موارد بروز آکنه متوسط تا شدید، ترکیبی از بنزیول پراکساید و آنتی بیوتیک های موضعی نتایج بهتری را ایجاد می کنند.

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک های موضعی مانند اریترومایسین و کلیندامایسین رشد باکتری های آکنه (P.acnes) را کنترل می کنند و در عین حال سبب کاهش التهاب جوش ها می شوند. این داروها باید دقیقاً همان طور که تجویز شده اند برای جلوگیری از ایجاد مقاومت در برابر باکتری ها مورد استفاده قرار گیرند. هنگامی که آنتی بیوتیک ها همراه با بنزیول پراکساید مورد استفاده قرار می گیرند، اثربخشی آنتی بیوتیک های موضعی به طور قابل توجهی افزایش می یابد. آنتی بیوتیک های خوراکی همچنین می توانند جوش های چرکی یا التهابی را کنترل کنند؛ زیرا میزان باکتری روی پوست و همچنین التهاب را کاهش می دهند. آنتی بیوتیک های خوراکی نیز معمولاً همراه با داروهای موضعی تجویز می شوند.

رتینوئیدها

رتینوئید موضعی، یک مشتق از ویتامین A است که اغلب اوقات درمان انتخابی برای بیماران مبتلا به جوش های چرکی آکنه متوسط تا نسب تا شدید است. نه تنها فرم های تجویز شده این دارو منافذ را پاکسازی می کنند، بلکه مانع تشکیل جوش های چرکی و سایر ضایعات آکنه می شود. در حال حاضر در فرمول های ملایم تری موجود هستند که نتایج مؤثری همانند ترکیبات قبلی دارند. رتینوئیدها حساسیت به خورشید را افزایش می دهند، بنابراین هنگام استفاده از رتینوئیدهای موضعی، اقدامات لازم برای حفاظت از خورشید را انجام دهید.

تزریق استروئید

در صورت عدم مشاهده هر گونه بهبود در وضعیت جوش های کیستی، برخی متخصصان پوست جهت کاهش التهاب و پیشگیری از زخم شدن جای جوش تزریق دارو های استروئیدی را تجویز می کنند. تأثیرات این تزریق تنها پس از چند ساعت نمایان می شوند. با اینکه تزریق استروئید راه حلی ساده برای این مشکل پوستی به نظر می رسد؛ اما باید توجه داشت که تزریق کورتیزون باکتری موجود را از بین نبرده و فقط علائم مرتبط با آن را کاهش می دهد.

میکرودرم ابریژن

میکرودرم ابریژن روش لایه برداری مکانیکی لایه سطحی پوست است. این نوع درمان شامل یک دستگاه دستی است که کریستال ها را روی پوست می کشد. کریستال ها به آرامی سطح پوست را سایش یا صیقل می دهند. یک لوله ی خلاء کریستال ها و سلول های پوست را پاکسازی می کند. میکرودرم ابریژن موجب لایه برداری پوست و باز کردن منافذ پوست می شود. نتایج سریعاً قابل مشاهده هستند و پوستی روشن تر و صورتی رنگ به وجود می آید.

درمان لیزری جوش

درمان های لیزری با از بین بردن سطحی ترین لایه پوست و به سطح رساندن سلول های جوان تر زیرین، جوش ها و جای زخم ناشی از جوش ها را از بین می برند. این درمان، سطح پوست را بدون استفاده از مواد شیمیایی یا اسکراب تجدید کرده و ظاهر جای زخم ها را کاهش می دهد. با این حال، درمان لیزری جوش ها برای هر نوع پوستی مخصوصاً انواع حساس مناسب نیست. تأثیرگذاری این درمان به نوع جوش بستگی دارد.

میکرونیدلینگ

یکی دیگر از درمان های بی نظیر جوش میکرونیدلینگ است. در این فرآیند سوزن های کوچکی به درون پوست اطراف جای زخم وارد می شوند تا پوست را به تولید کلاژن بیشتر وادار کنند. این کلاژن می تواند با صاف کردن پوست، ظاهر زخم های ناشی از جوش را کاهش دهد. با این حال، رفع زخم ناشی از جوش می تواند به بروز عوارض موقتی از جمله قرمزی، درد و التهاب منجر شود.

ایزوترتینوئین

ایزوترتینوئین دارویی امید بخش برای مبتلایانی است که روش های دیگر در درمان جوشهای کیستی آنان مؤثر نبوده است. ایزوترتینوئین یک داروی خوراکی قدرتمند است که از ویتامین A مشتق شده و با تغییر شکل غدد سباسه جریان تولید چربی در این غدد را متوقف می کند. این کاهش در تولید سیبوم می تواند به کاهش مقدار باکتری و در نهایت رفع عفونت منجر شود.

فوتودینامیک (PDT)

در طول این فرایند، یک پماد مخصوص (فوتوسنسیتایزر) به محل جوش اعمال شده و سپس یک نور کنترل شده به رنگ قرمز یا آبی بر روی محل تابانده می شود. این فرایند با هدف کوچک کردن غدد سباسه، کاهش مقدار چربی و از بین بردن باکتری ها در منافذ پوست و همچنین کاهش مؤثر اندازه جوش های کیستی انجام می شود.

پیشگیری از جوشهای التهابی

مراقبت از پوست میتواند به درمان جوش چرکی خفیف کمک کرده و از ایجاد جوشهای دیگر جلوگیری کند. اولین گام برای این منظور تغییر رژیم غذایی و حذف غذاهایی است که باعث تشدید جوشها میشوند. کاهش مصرف چربیها، غذاهای چرب و نوشیدنیهای شیرین باید کاهش یابد. از مصرف شیر و محصولات تولیدشده از شیر برای مدتی باید پرهیز شود تا مشخص شود که آیا با این کار جوشها بهبود می یابند یا نه. از آنجا که استرس یکی از دلایل ایجاد جوش است باید سعی کنید که از قرار گرفتن در موقعیتهای استرس زا دوری کنید.

همچنین از لمس کردن پوست صورت یا ترکاندن جوشها خودداری کنید. این کار فقط باعث گسترش عفونت در پوست و تشدید جوشهای چرکی میشود. حداقل دو مرتبه در روز صورت خود را بشورید؛ اما فقط از صابونها و تمیزکننده های ملایم استفاده کنید. پوست صورت را برای رفع جوشهای التهابی نخراشید. با این کار فقط پوست تحریک شده و جوشهای چرکی روی صورت افزایش مییابند. از مرطوب کننده ها، لوسیون ها، پاک کننده ها و کرمهای بدون روغن که حاوی اسید سالسیلیک و بنزوئیل پراکساید هستند استفاده کنید.