کاهش میلی جنسی زنان چه عللی دارد؟

دکتر میترا مولائی نژاد [ متخصص سلامت جنسی و باروری ]آدرس وب سایت : www.drmolaei.ir
آدرس مطب : تلفن مطب : 88305686 - 021

بسیاری از خانم ها از کم میلی جنسی شاکی هستند. در واقع بسیاری از آنها نمی دانند تمایل یا علاقه به برقراری رابطه جنسی چیست. گاهی این مشکل باعث اختلاف شدید زوج می شود .زیرا زوج یا یکی از آنها احساس می کند در علاقه به برقراری رابطه جنسی با همسرش تفاوتهایی دارد. این مطلب ، می تواند به افزایش آگاهی ما در این مورد کمک کند.

در گذشته، دو تشخیص عمده برای مردان و زنانی که دچار کم میلی جنسی بودند، مطرح بود :

1. اختلال کاهش تمایل جنسی
2. بیماری انزجار از روابط جنسی

تفاوت بین کاهش تمایل جنسی و بیماری انزجار

• تفاوت مطرح شده بین این دو در میزان شدت عواطف و احساسات فرد نسبت به تنفر از روابط جنسی در نظر گرفته شده بود.
• اما امروزه اختلال کاهش تمایل جنسی و برانگیختگی جنسی در زنان با هم ادغام شده و در طبقه اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی گنجانده شده است.
• در واقع بسیاری از خانم های طبیعی نمی توانند بین علاقه و تمایلشان به برقراری رابطه جنسی با برانگیختگی و تحریک شدنشان افتراق زیادی قایل شوند.
• اینکه ابتدا تمایل پیدا کرده اند و بعد وارد رابطه شده اند و یا اول احساس کرده اند تحریک مناسبی که دریافت کرده اند می تواند منجر به تدوام یک رابطه جنسی شود برای برخی از خانم ها مشخص نیست.

در این مورد مدل مبتنی بر صمیمت بیسون می تواند نکاتی را نشان دهد:

• مثلا اینکه خانم ها در یک رابطه صمیمانه تمایل بیشتری برای وارد شدن در یک رابطه جنسی و ارزیابی تحریک های دریافت شده به عنوان تحریک لذت بخش دارند و پس از آن برقراری رابطه جنسی می تواند برای آن ها لذت بخش تر باشد.
• بنابراین عدم صمیمت زوج یکی از عوامل بسیار مهم در شکل گیری این اختلال است.

اختلال تمایل یا برانگیختگی جنسی در خانم ها

• اختلال تمایل/ برانگیختگی جنسی در خانم ها به مفهوم کاهش یا نبود احساس علاقه جنسی یا تمایل، فقدان افکار و فانتزی ها در مورد برقراری رابطه جنسی ویا نبود پاسخ های جنسی است.
• در این شرایط،انگیزه فرد برای تلاش برای برقراری رابطه کم شده یا وجود ندارد.

افرادی که دچار این اختلال هستند در دو دسته قرار می گیرند:

1. زودآغاز و فراگیر( تمام موقعیتها)
2. اکتسابی( پس از مدتی) و موقعیتی

• به عبارتی دیگر این موارد ممکن است مقطعی بوده یا در تمام طول مدت عمر ادامه داشته باشد.
• همچنین این وضعیت می‏ تواند مربوط به شریک زندگی و همسر باشد و یا نسبت به همه حالات و رفتارهای جنسی رخ دهد.
• نقش عوامل مربوط به همسر و مشکلات جنسی او و وضعیت سلامتیش و نیز عوامل ارتباطی مانند عدم هماهنگی در روابط و عوامل مستعد کننده فردی مانند افکار منفی در مورد خود نیز را نباید نادیده گرفت.
• برخی از عوامل هم می توانند باعث تغییراتی در علاقه خانم ها به برقراری رابطه جنسی شوند.

استرس

• استرس های تجربه شده در خانه، روابط و محل کار از مواردی هستند که ممکن است برای هر کسی رخ دهند.
• آموختن مهارت مدیریت این استرس ها می تواند در بازگرداندن میل جنسی افراد موثر باشند.
• البته آموختن این مهارت ها نیازمند مشاوره تخصصی با یک روانشناس بالینی ویا یک مشاور است.

مشکلات زناشویی

• دریک درمانگاه روانپزشکی اغلب عصبانیت از شریک زندگی، از دست دادن احترامی که فرد برای همسرش قائل بوده، از دست دادن احساس نزدیکی و صمیمیت با همسر، ورود فرد دیگری در روابط زوج و دخالت منفی والدین می‏تواند ازعلل عمده بروز کم میلی جنسی باشد.
• مشکلات موجود در روابط زناشویی از مواردی هستند که در کاهش میل جنسی نقش عمده ای دارند و برای زنان احساس صمیمیت با همسر، بخش عمده ای از تمایل جنسی را تشکیل می دهد، تعارض در روابط، ارتباط ضعیف، احساس خصومت و آزردگی از همسر و یا بی اعتمادی به او از مهمترین دلایلی هستند که میل جنسی و برانگیختگی زن را مورد تهدید قرار می دهند.
• در این موارد کمک خواستن از یک سکس تراپیست ماهر ویا زوج درمانگر از فوریت ها محسوب می شود.

زایمان و شیردهی

• برخی از زن ها با تولد نوزاد احساس تمایل کمتری به برقراری روابط جنسی با همسرشان دارند.
• گاهی بروز افسردگی پس از زایمان با احساس لذت نبردن از زندگی و سنگینی مسوولیت مادر شدن، احساس عدم حمایت توسط همسر و اطرافیان و کاهش میل جنسی تظاهر می کند.
• کاهش هورمون زنانه استروژن و افزایش هورمون شیردهی- پرولاکتین- نیز بر میل جنسی آثار منفی به جای می گذارد.
• در این موارد مشاوره با یک سکس تراپیست و مطرح کردن نشانه هایی که در خود مشاهده می کنید می تواند به حل مشکل شما کمک کند.
• کمک خواستن از اطرافیان برای نگهداری کودک و اختصاص وقتی برای بودن با همسرتان نیز مفید خواهد بود.

داروها

مصرف برخی داروها، الکل و مواد مخدر نیز در بروز این اختلال نقش دارند.

برخی از داروهایی که ممکن است بر میل جنسی اثر منفی بگذارند در زیر آمده اند:

• برخی از داروهای ضد افسردگی
• داروهای کاهنده فشار خون
• برخی از قرص های پیشگیری از بارداری
• شیمی درمانی
• داروهای ضد ویروس ایدز
• فیناسترید
• البته باید توجه داشت که برای کاهش و یا تغییر این داروها باید باپزشکتان مشورت کنید و به هیچ وجه نباید سرخود اقدام به قطع و یا تغییر داروها کرد.

افسردگی

• افسردگی می تواند احساس لذت بردن فرد از زندگی را مختل کند.
• باعث شود او حالتهای شبیه به بغض و گریه کردن را تجربه کند.
• گاهی عدم احساس علاقه به کارهایی که قبلا براحتی انجام می داده، تغییر در اشتها و خواب نیز رخ می دهد.
• اگر این نشانه ها را در خود مشاهده کردید حتما با پزشکتان مطرح کنید.
• توجه داشته باشید درمان افسردگی گاهی نیازمند دارودرمانی است.
• نگران وابستگی به داروها نباشید.
• مصرف این داروها برای شما سودمند بوده و در بازگشت شما به زندگی روزانه و احساس شادی شما کمک خواهد کرد.
• روانپزشک شما معمولا داروهایی را انتخاب می کند که بر میل جنسی شما اثر منفی نداشته باشد ولی گاهی ممکن است داروهای کاهنده افسردگی بر میل جنسی اثر منفی بگذارند.
• در اینگونه موارد حتما با پزشکتان صحبت کنید.

یائسگی

• برای بسیاری از خانم ها، میل جنسی در سال های حوالی یائسگی کاهش می یابد.
• خشکی واژن و درد در طی روابط جنسی نیز ممکن است از مواردی باشد که تمایل جنسی زنان را کاهش می دهد.
• اما زن ها با هم تفاوت های عمده ای دارند و برخی از افراد می توانند روابط زناشویی را با استفاده از داروهای هورمونی جایگزین و نیز لغزنده کننده های واژن ادامه دهند.
• اگر در این مورد مشکلی دارید حتما با سکس تراپیست ویا پزشک موضوع را مطرح کنید.
• به خاطر داشته باشید تشخیص این اختلال به عهده شما نیست، بسیاری از افرادی که احساس می کنند علاقه شان به رابطه حنسی تغییر کرده در واقع در حد یک نگرانی و یا یک مشکل، ارزیابی می شوند.
• بنابراین هنوز در دسته افراد دچار اختلال قرار نمی گیرند.
• بنابراین قبل از اینکه به خودتان در این مورد برچسبی بزنید با یک سکس تراپیست ماهر مشورت کنید.
• شاید با دریاف یک مشاوره مناسب و چند تمرین رفتاری به ظرفیت های جنسی خود پی برده و آنها را بازیابی کنید.