بهترین درمان دوربینی چشم چیست؟

دکتر بهرام اشراقی [ فلوشیپ پلاستیک و ترمیمی چشم ]آدرس وب سایت : www.dreshraghi.ir
آدرس مطب : اصفهان ، چهارباغ بالا ، مجتمع كوثر 2 ، طبقه سوم ، واحد 527 تلفن مطب : 36205114 - 031

دوربینی یکی از اختلالات مربوط به چشم است که در طی آن فرد توانایی بهتری برای دیدن اشیا دور دست نسبت به اشیاء نزدیک تر دارد. در این حالت، زمان ایجاد تصویر شفاف از جسم دور، نسبت به جسم نزدیک، کمتر است و چشم توانایی مناسبی در تمرکز بر روی جسم نزدیک ندارد. در صورتی که دوربینی حاد باشد می تواند باعث دید تار تمامی اجسام، چه دور و چه نزدیک شود. دوربینی زمانی ایجاد می شود که چشم توانایی خود جهت خم کردن مناسب نور را از دست بدهد.

در حالت طبیعی، نور ابتدا به قرنیه برخورد می کند و کمی خم می شود، سپس توسط عدسی چشم خمیدگی بیشتری را تجربه می کند و در نهایت به شبکیه برخورد می کند. شبکیه پیام عصبی تولید کرده و به مغز انتقال می دهد که در نهایت به بینایی منجر می شود. در صورتی که اختلالی در هر یک از اجزای مسیر شکستگی نور ایجاد شود، نور در شبکیه به درستی متمرکز نمی شود، در نتیجه تصویر ایجادشده نیز دچار مشکل خواهدبود.

در حالت دوربینی یا ساختار کره ی چشم کوچک است، یا سطح قرنیه بیش از حد طبیعی صاف و مسطح است و یا عدسی چشم پیر شده است و توان متمرکز کردن نور را ندارد. در تمامی این حالات اگر تصویر اجسام نزدیک تر، در پشت شبکیه متمرکز شود، تصویر تار از جسم ایجاد شده و مشاهده ی آن ها با اختلال مواجه می شود.

درمان دوربینی:

روش های درمانی مختلفی برای بهبود وضعیت دوربینی چشم وجود دارند. از جمله ی این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

درمان دوربینی با استفاده از عینک: می توان گفت که متداول ترین روش تصحیح دوربینی چشم، استفاده از عینک با لنزهای مخصوص است. در عینک های مخصوص دوربینی، لنز یا عدسی عینک به گونه ای ساخته می شود که بتواند نور را به جای تمرکز بر پشت شبکیه، بر روی شبکیه متمرکز کند. اینکه لنز استفاده شده چه حالتی داشته باشد و چه مدت استفاده شود بستگی به وضعیت و شدت دوربینی چشم دارد. لنزهای استفاده شده در گذشته از جنس شیشه بودند اما امروزه لنزهای پلاستیکی جایگزین آن ها شده اند که علاوه بر سبک بودن، قابلیت اضافه کردن لایه های محافظت کننده در مقابل اشعه های مضر خورشید را دارند. در عین حال لنزهای پلاستیکی معمولا زودتر از لنزهای شیشه ای دچار خش افتادگی می شوند.

درمان دوربینی با استفاده از لنزهای تماسی:

اگرچه عینک ساده ترین راه درمان دوربینی است اما برخی از افراد تمایلی به استفاده از عینک به دلیل تاثیر آن بر زیبایی یا دشواری همراه داشتن مداوم آن ندارند. در این صورت احتمالا لنزهای تماسی گزینه ی بعدی برای این دسته افراد خواهدبود. لنزهای تماسی مکانیسم عملکردی یکسانی با عینک ها دارند با این تفاوت که اندازه ی کوچک تری داشته و بصورت مستقیم با سطح کره ی چشم تماس پیدا می کنند. انتخاب نوع مناسب لنزهای تماسی باید با مشورت با پزشک متخصص صورت بگیرد. در انتخاب نوع لنز تماسی فاکتورهای گوناگونی تاثیرگذار هستند که از جمله ی آنها می ‍ توان به موارد زیر اشاره کرد:

مدت زمان استفاده در طول روز: بسته به اینکه در طول روز چند ساعت به استفاده از لنز تماسی نیاز است انواع مختلفی از لنزها را می توان انتخاب کرد. برخی لنزها را می توان برای مدت زمان چند روز به طور مداوم استفاده کرد و برخی نیز تنها یک روز بطور پیوسته قابلیت استفاده دارند. همچنین برخی از لنزها قابلیت استفاده در هنگام خواب را نیز دارند در حالی که برخی از این ویژگی برخوردار نیستند.

لنزهای سخت و لنزهای نرم: هر کدام از این نوع لنزها نیاز خاصی را برطرف می کنند. لنزهای نرم راحتی بیشتری فراهم می کنند و استفاده از آنها نیز راحت تر است. در عین حال لنزهای سخت مقاومت بیشتری نسبت به تجمع مواد زائد داشته و معمولا دقت بیشتری در بینایی را فراهم می کنند. انتخاب هر نوع لنز برای درمان دوربینی بسته به سلیقه ی فرد و نیاز و تشخیص پزشک صورت می گیرد.

نیاز فرد بر اساس سایر مشکلات بینایی: یک لنز تماسی می تواند علاوه بر درمان دوربینی، برای درمان سایر مشکلات بینایی بصورت همزمان استفاده شود. در این زمینه بهترین راه، استفاده از نظرات پزشک متخصص بر اساس وضعیت بینایی فرد است.

اگرچه بصورت کلی لنزهای تماسی گزینه ی مطمئن و تقریبا بی عارضه ای هستند اما در برخی از افراد دوربین در صورتی که موجب خشکی چشم، ایجاد حساسیت و نیز عفونت های مکرر شوند نمی توان از آنها استفاده کرد.

جراحی های انکساری برای درمان دوربینی:

انواع مختلفی از جراحی های انکساری وجود دارند که می توانند به بهبود وضعیت دوربینی چشم کمک کنند. روش جراحی لیزیک (LASIK) یکی از روش هایی است که می تواند به درمان دوربینی چشم کمک کند. در این روش جراحی، با استفاده از لیزر به ترمیم بدشکلی قرنیه پرداخته می شود و با ترمیم بدشکلی، نور به درستی بر روی شبکیه متمرکز می شود. روش جراحی دیگری که برای درمان دوربینی وجود دارد روش پی-آر-کی (PRK) است. این روش نیز مانند روش لیزیک از پرتو لیزری برای تغییر شکل قرنیه استفاده می کند و می تواند موجب بهبود وضعیت دوربینی گردد. تفاوت این دو روش در فرایند جراحی است. در روش لیزیک ابتدا یک فلپ کوچک در سطح قرنیه ایجاد می شود و پس از جراحی به محل خود بازگردانده می شود اما در روش پی-آر-کی فلپ ایجاد نمی شود.

در نهایت باید توجه داشت که دوربینی بجز با روش جراحی از بین نمی رود. حتی با استفاده از جراحی نیز ممکن است وضعیت دوربینی چشم پس از مدتی دوباره بازگردد. استفاده از عینک و لنز تماسی نیز می تواند دید مناسبی در اختیار فرد قرار دهد اما تاثیری بر ساختار چشم ندارند. همچنین افرادی که از عینک یا لنز تماسی استفاده می کنند نیز ممکن است دچار تاری دید پس از چند سال شوند. لازم است تا برای بررسی وضعیت دوربینی چشم، وضعیت چشم بصورت منظم توسط چشم پزشک معاینه و بررسی شود و روش های درمانی مختلف بر اساس نیاز و وضعیت بیمار و زیر نظر پزشک متخصص پیگیری شوند.