پروتز پستان و سرطان دو عبارتی هستند که گاهی به شکل اغراق آمیزی به یکدیگر مرتبط نشان داده می شوند. برخی از زنانی که قصد انجام پروتز سینه را دارند، به دلیل شایعات موجود درباره ی عوارض پروتز سینه منصرف می شوند و حتی کسانی که این عمل را انجام داده اند، ممکن است همواره ترس مبهمی از این موضوع داشته باشند.
پروتز سینه یک عمل ضروری نیست و نقشی در درمان هیچ بیماری ندارد؛ هدف اصلی آن زیبایی و بازسازی پستان هاست. این جراحی به برجسته تر شدن پستان ها و افزایش اعتماد به نفس کمک می کند و معمولاً افرادی که پستان های کوچک یا افتاده دارند، خواستار آن هستند.
اما یکی از پرسش های مهمی که ذهن بسیاری از خانم ها را به خود مشغول می کند این است که آیا پروتز سینه عوارض دارد و در صورت وجود، این عوارض تا چه حد می تواند سلامت یا نتیجه ی عمل را تحت تأثیر قرار دهد؟
در این مقاله قصد داریم به طور دقیق بررسی کنیم که آیا پروتز سینه می تواند موجب سرطان شود یا خیر و همچنین عوارض عمل پروتز سینه و نکات مهم مربوط به سلامت و زیبایی را بررسی کنیم.
خوشبختانه تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر ارتباط مستقیم بین پروتز سینه و سرطان منتشر نشده است. با این حال، برخی افراد تصور می کنند که وجود یک جسم خارجی در بدن می تواند سلول ها را مستعد سرطانی شدن کند یا مانع از تشخیص به موقع توده های سرطانی شود. واقعیت این است که این باورها پایه علمی ندارند.
برخی نیز مشکل را در جنس پروتز می دانند و معتقدند در صورت پاره شدن، محتویات آن در بافت پستان پخش شده و احتمال سرطان را افزایش می دهد. همچنین این تصور وجود دارد که وجود جسم خارجی ممکن است با تحریک سیستم ایمنی، خطر بروز سرطان را بیشتر کند. برای ارزیابی این فرضیه ها، بررسی علمی جنس و ویژگی های پروتزهای مورد استفاده ضروری است.
محل قرار گیری پروتز در زیر عضله یا بافت پستان می باشد. در نتیجه بافت پستان بر روی پروتز قرار دارد و در تشخیص توده سرطانی پستان مشکلی ایجاد نمی کند. تشخیص زودهنگام سرطان سینه، در درمان آن بسیار موثر است؛ پس بهتر است که با علائم این سرطان آشنا شویم. برخی از این علائم عبارتند از:
پس متوجه شدیم که پروتز سینه سبب سرطان سینه نمی شود و احتمال ابتلا به سرطان سینه را نیز افزایش نمی دهد. اما دقت کنید که طبق برخی از گزارش ها، در کسانی که از پروتز بی کیفیت و نامرغوب استفاده کرده اند، احتمال لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک افزایش می یابد.
برای مطالعه بیشتر بخوانید: پیشگیری از سرطان سینه
در جراحی پروتز سینه زیر عضله، ایمپلنت در فضای زیر عضله بزرگ سینه قرار می گیرد. این روش مزایایی مانند کاهش احتمال انقباض کپسولی پروتز سینه و بهبود کیفیت تصویربرداری ماموگرافی دارد، اما با برخی عوارض خاص نیز همراه است.
یکی از شایع ترین عوارض پروتز سينه زير عضله، انقباض کپسولی است که در آن بافت اسکار اطراف ایمپلنت سفت می شود و می تواند باعث تغییر شکل و درد شود. در موارد شدید، این مشکل ممکن است نیاز به جراحی ترمیمی داشته باشد.
همچنین، احتمال بروز هماتوم (خون مردگی)، عفونت و سروم (جمع شدن مایع) در دوره پس از جراحی وجود دارد. این عوارض معمولاً در مراحل اولیه پس از عمل رخ می دهند و با مراقبت های مناسب قابل مدیریت هستند.
در نهایت، انتخاب روش قرار دادن ایمپلنت باید با توجه به آناتومی بدن بیمار، ترجیحات شخصی و مشاوره با جراح متخصص انجام شود تا بهترین نتیجه حاصل گردد.
در برخی زنانی که پروتز سینه انجام داده اند، تولید یا جریان شیر ممکن است کاهش یابد، به خصوص اگر برش جراحی اطراف هاله سینه باشد.
قرار دادن ایمپلنت می تواند در موارد نادر باعث آسیب جزئی به مجاری شیری شود که بر میزان شیر تولید شده تاثیر می گذارد.
با تغییرات فیزیولوژیک دوران شیردهی، حساسیت بافت پستان نسبت به التهاب یا عفونت ممکن است افزایش یابد.
زنانی که پروتز سینه دارند، ممکن است در دوران شیردهی درد یا حساسیت بیشتری را تجربه کنند، به ویژه در هفته های اولیه.
تغییرات اندازه و بافت پستان در دوران شیردهی می تواند موجب تغییر موقت شکل یا موقعیت پروتز شود.
تغییرات هورمونی و افزایش جریان خون در پستان ها ممکن است ریسک ایجاد مایع اطراف پروتز را کمی افزایش دهد.
بله، پروتز سینه می تواند عوارضی داشته باشد؛ هرچند شدت و شیوع آن بسته به نوع پروتز، روش جراحی و مراقبت های پس از عمل متفاوت است. شایع ترین عوارض کوتاه مدت شامل درد، تورم و کبودی است که معمولاً ظرف چند هفته بهبود می یابد. تقریباً ۲۰ تا ۳۰ درصد زنان ممکن است پس از چند سال نیاز به جراحی اصلاحی داشته باشند، به دلیل مواردی مانند انقباض کپسولی یا جابجایی پروتز.
عوارضی مانند کاهش یا تغییر حس نوک پستان در حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد بیماران رخ می دهد و معمولاً موقتی است، اما در برخی موارد می تواند دائمی باشد. عفونت شدید نادر است و در کمتر از ۲ درصد از بیماران اتفاق می افتد، اما در صورت بروز، ممکن است نیاز به برداشتن پروتز داشته باشد. همچنین خطرات بسیار نادر شامل پارگی پروتز، جابجایی شدید یا بروز لنفوم مرتبط با پروتز (ALCL) هستند که شیوع آن کمتر از ۱ درصد است.
به طور کلی، اکثر بیماران بدون عارضه شدید پروتز سینه را تحمل می کنند، اما آگاهی از این عوارض و مراجعه منظم به پزشک برای بررسی وضعیت پروتز، نقش مهمی در کاهش خطرات طولانی مدت دارد.
خطرات پروتز سینه اگرچه نادر هستند، اما در برخی موارد می توانند جدی بوده و نیاز به مداخلات پزشکی یا حتی جراحی مجدد داشته باشند.
آگاهی از معایب پروتز سینه برای انتخاب آگاهانه و ارزیابی دقیق پیامدهای احتمالی این جراحی ضروری است.
درمان هرکدام از این عوارض، نیازمند جراحی دوباره پستان است.
این جراحی منجر به تغییر فرم و اندازه پستان ها می شود. همچنین کیفیت زندگی و سطح اعتماد به نفس فرد را نیز افزایش می دهد. نکته ای که اهمیت دارد، این است که بیمار نباید انتظار و توقعات غیرمنطقی از جراحی داشته باشد.
امروزه ماموپلاستی یا جراحی ترمیمی پستان با به کار گیری تکنیک های پیشرفته و روز دنیا، همچنین دستگاه های مجهز و مدرن انجام می شود. این جراحی به منظور ایجاد زیبایی و ترمیم معایب پستان صورت می گیرد.
پیشگیری از عوارض عمل پروتز سینه با انتخاب جراح باتجربه، استفاده از پروتزهای استاندارد و رعایت دقیق توصیه های مراقبتی پس از عمل امکان پذیر است. معاینات منظم پزشکی، غربالگری های دوره ای و توجه به تغییرات احتمالی در بافت پستان، نقش مهمی در کاهش خطرات و تشخیص زودهنگام مشکلات دارند. همچنین حفظ سبک زندگی سالم شامل تغذیه مناسب، پرهیز از سیگار و فعالیت بدنی منظم می تواند روند بهبودی را تسریع کرده و احتمال بروز عوارض را به حداقل برساند.
پروتزهای سینه دائمی نیستند و معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ سال ماندگاری دارند. بعد از این مدت ممکن است نیاز به تعویض یا اصلاح داشته باشند، مخصوصاً اگر علائمی مثل تغییر شکل یا پارگی دیده شود.
بله، ورزش های شدید به ویژه در ماه های اول بعد از عمل می تواند خطر جابه جایی یا پارگی پروتز را افزایش دهد. توصیه می شود شروع فعالیت های سنگین حتماً زیر نظر پزشک و با فاصله مناسب از عمل باشد.
بارداری به خودی خود مشکلی ایجاد نمی کند اما تغییرات هورمونی و کشیدگی بافت سینه ممکن است ظاهر پروتز را تحت تأثیر قرار دهد و احتمال افتادگی یا تغییر شکل را بیشتر کند.
بله. هرچند نادر است، اما اگر رخ دهد معمولاً در هفته های اول بعد از عمل دیده می شود و می تواند نیاز به خارج کردن موقت پروتز داشته باشد.
بعضی افراد دچار کاهش یا افزایش حساسیت در نوک سینه می شوند. این تغییر معمولاً موقتی است اما در مواردی ممکن است دائمی باقی بماند.
۶. آیا امکان پارگی پروتز سینه وجود دارد؟
بله، هرچند در پروتزهای سیلیکونی جدید احتمال آن کمتر شده است. در صورت پارگی، ممکن است نیاز به جراحی و تعویض پروتز وجود داشته باشد.
برای کاهش خطر عوارض و حصول بهترین نتیجه، رعایت مراقبت های قبل از عمل پروتز سینه ضروری است: